Poem519

HomeIranPoetryShahnameh Ferdowsi

وزين   روي   بنشسـت   بـهرام  گرد
بزرگان     برفـتـند     با     او     وخرد
سپهـبد   بـپرسيد   زان   سرکشان
کـه  آمد  زخويشان  شما  را  نشان
فرسـتيد  هرکس  که  داريد  خويش
کـه  باشند  يکدل  به  گفتار  وکيش
گريشان     بيايند     وفرمان    کـنـند
بـه   پيمان   روان   را  گروگان  کنـند
سـپـه     ماند    از    بردع    واردبيل
از     ارمـنيه     نيز    بي‌مرد    وخيل
ازيشان   برزم  اندرون  نيسـت  باک
چه مردان بردع چه يک مشت خاک
شـنيدند    گردنکـشان   اين   سخن
کـه   بـهرام   جنـگ   آور   افگند   بن
زلـشـکر      گزيدند      مردي     دبير
سـخـن    گوي   و   دانـنده   ويادگير
بيامد    گوي    با    دلي    پر   ز   راز
هـمي‌بود     پويان     شـب     ديرياز
بگفـت   آنـچ   بشنيد   زان   مهتران
ازان          نامداران          وکـنداوران
از   ايرانيان   پاسـخ   ايدون   شـنيد
کـه    تا    رزم   لـشـکر   نيايد   پديد
يکي      مازخـسرو     نـگرديم     باز
بـترسيم      کين      کارگردد     دراز
مـباشيد     ايمـن     بران     رزمـگاه
کـه  خسرو  شبيخون  کند  با سپاه
چو  پاسخ  شنيد  آن فرسـتاده مرد
سوي  لشکر  پهـلوان  شد  چو  گرد
همـه      لشکرآتـش      برافروختـند
بـهر   جاي  شمعي  همي‌سوختند