صحیفه سجادیه

ترجمه قزویان

دعای اوّل حمد و ثنای الهی

دعای دوم: درود و تحيّت بر پيامبر (ص)

دعای سوم: ستايش و تمجيد فرشتگان

دعای چهارم: درود آن حضرت بر مؤمنين به پيامبر (ص)

دعای پنجم: دعا برای خانواده و دوستان

دعای ششم: به وقت صبح و شام

دعای هفتم: دعای او به هنگامی كه برای وی مهمی دست می داد يا رنجی فرود می آمد و به وقت اندوه»

دعای هشتم: پناه بردن به خدا از سختيها و اخلاق ناپسند و كردار نكوهيده

دعای نهم: در خواست آمرزش از خدا

دعای دهم: پناه آوردن به خداوند

دعای يازدهم: دعا برای حسن عاقبت

دعای دوازدهم: اعتراف به گناه و در خواست توبه

دعای سيزدهم: درخواست حاجتها

دعای چهاردهم: هنگام فرارسيدن ستم و زيان

دعای پانزدهم: دعا هنگام بيماری، اندوه و گرفتاری

دعای شانزدهم: طلب آمرزش

دعای هفدهم: پناه بردن به خدا از شيطان

دعای هجدهم: برای شكر گزاری

دعای نوزدهم: در طلب باران

دعای بيستم: درخواست توفيق از خدا

دعای بيست و يكم: هنگام اندوه و نگرانی از گناه

دعای بيست و دوم: هنگام سختی و رنج

دعای بيست و سوم: دعای آن حضرت در طلب عافيت و شكر آن

دعای بيست و چهارم: دعای آن حضرت برای پدر و مادرش كه بر آنان درود باد

دعای بيست و پنجم: دعای آن حضرت در باره فرزندانش كه بر آنان درود باد

دعای بيست و ششم: در باره همسايگان و دوستانش

دعای بيست و هفتم: دعای آن حضرت برای مرز داران

دعای بيست و هشتم: به وقت پناه بردن به خدای عزّ و جل

دعای بيست و نهم: وقتی كه روزی بر او تنگ می شد

دعای سی ام: در ياری خواستن از خدا برای پرداخت وام

دعای سی و يكم: در ذكر توبه و درخواست توفيق آن از پروردگار

دعای سی و دوم: پس از نماز شب

دعای سی و سوم: هنگام استخاره

دعای سی و چهارم: هنگام مشاهده رسوايی گناهكاران

دعای سی و پنجم: در مقام رضا و خشنودی

دعای سی و ششم: به هنگام مشاهده ابر و رعد و برق

دعای سی و هفتم: در ناتوانی از اداء شكر الهی

دعای سی و هشتم: به هنگام كوتاهی در اداء حقوق بندگان خدا

دعای سی و نهم: در طلب بخشش و رحمت الهی

دعای چهلم: به هنگام شنيدن خبر مرگ و در ياد مرگ

دعای چهل و يكم: به هنگام درخواست خطا پوشی از خداوند

دعای چهل و دوم: به هنگام ختم قرآن

چهل و سوم: هنگام رؤيت هلال

دعای چهل و چهارم: در آغاز ماه رمضان

دعای چهل و پنجم: در وداع با ماه مبارك رمضان

دعای چهل و ششم: در روز عيد فطر و روز جمعه

دعای چهل و هفتم: در روز عرفه

دعای چهل و هشتم: در روز عيد قربان و روز جمعه

دعای چهل و نهم: در دفع حيله دشمنان و باز گردانيدن خطر و ضرر آنان

دعای پنجاه: در باب ترس از خدا

دعای پنجاه و يكم: در هنگام خضوع و زاری به درگاه خداوند

دعای پنجاه و دوم: اصرار در آستان خداوند

دعای پنجاه و سوم: در هنگام خضوع و خشوع در برابر خداوند

دعای پنجاه و چهارم: در رفع غم و اندوه

 

1 - دعای اوّل حمد و ثنای الهی

 

1 - ستايش از آن خدای اوّل است كه هيچ اوّلی قبل از او نيست. و مخصوص خدای آخر است كه هيچ آخری بعد از او نيست.

2 - خدايی كه ديدگان هر بيننده ای از ديدنش قاصر و انديشه هر توصيف كننده ای از وصف او عاجز است.

3 - جهان آفرينش را با قدرت كامل و مشيّت بالغ خويش بی آنكه نمونه و الگويی در كار خلق آن وجود داشته باشد آفريد.

4 - سپس آفريدگان را با اراده خود به راه راست راهی ساخت و آنها را در مسير محبّت خويش برانگيخت. كسانی كه اراده خدا آنها را بر ديگران مقدّم داشته يارای تأخير و عقب افتادن ندارند و نيز كسانی كه مشيّت الهی آنان را از ديگران عقبتر انداخته است قدرت جلو افتادن ندارند.

5 -  و خدای متعال برای هر يك از جانداران، رزق معلومی را تقسيم نموده است، كه هرگز نتواند آن كس كه برايش رزق زيادی مقدّر فرموده از آن بكاهد و كسی كه برايش اندك مقدّر نموده، بر آن بيفزايد.

6 - آنگاه خداوند در زندگی هر يك از آفريدگان، اجلی را معيّن نموده و برای آن پايانی را منظور داشته است، كه با گذر ايام عمر، به سوی آن گام بر می دارد. و با سپری شدن لحظات روزگار، آن اجل فرا می رسد. و آنگاه كه آخرين قدم را برمی دارد و عمر او به پايان می رسد، خداوند جان او را بگيرد و به سوی مقصدی كه دعوتش فرموده است يعنی ثواب وافر و بهشت برين يا شقاوت و دوزخ الهی، رهسپار سازد.

7 - اين، برای آن است كه بدكاران را به كيفر اعمال زشت خود برساند و نيكوكاران را بر اساس عدالت خويش، پاداش نيكو عطا فرمايد. پاك و منزه است اسماء او، و آشكار است نعمتهای او. هيچ كس حق ندارد از كار او باز خواست كند اما همگان در پيشگاه او مورد سؤال واقع می شوند.

8 - ستايش مخصوص خدايی است كه اگر شناخت حمد و ثنای خويش را با ابتلای بندگان به نعمتهای گوناگون و احسان های فراوان دريغ كند، بندگان در نعمتها و منّتهای الهی تصرف كنند و ستايش او انجام ندهند و رزق و روزی خويش گسترش دهند و شكر او ننمايند.

9 - در اين صورت از مرز انسانيت خارج شده و به حدّ حيوانيت سقوط كنند. چنانكه خداوند متعال در كتاب محكم خويش، آنها را چنين توصيف كرده است: حيوانند بلكه از حيوان گمراه ترند.

10 - و ستايش مخصوص خداست چرا كه بهره ای از معرفت خود را به ما ارزانی فرمود و از نعمت شكر خويش به ما الهام فرمود و برخی از درهای نامتناهی علم به ربوبيتش را به سوی ما گشود و ما را به مرتبه اخلاص در توحيد خويش راهنمايی نمود و از شائبه الحاد و شك در امرش دور كرد.

11-  او را چنان ستايشی كنيم كه در تمام عمر در شمار بندگان ستايشگر پروردگار باشيم و با ستايش خويش گوی سبقت را از كسانی كه به مقام عفو و خشنودی او سبقت گرفته اند برباييم.

12 -  حمد و ستايشی كه تاريكيهای عالم برزخ را برای ما روشن سازد و راه دشوار جهان آخرت را برای ما آسان گرداند و منازل ما نزد شاهدان صحنه محشر، شريفتر شود. روزی كه هر شخصی به پاداش و كيفر اعمالش می رسد و هرگز به كسی ستم نمی شود. روزی كه هيچ يار و ياوری نمی تواند كاری انجام دهد و [انسان های گرفتار عذاب ] ياری نمی شوند.

13 -  خدای را آنگونه ستايش می كنيم كه حمد و ثنای ما تا اعلی علّيين برسد و در كتاب مرقوم نزد شاهدان مقرّب الهی قرار گيرد.

14 -  ستايشی كه موجب چشم روشنی ما به هنگامی گردد كه چشمها از ترس و وحشت، برق زنند و خيره شوند. و ما به وسيله حمدمان روزی كه بدكاران رو سياه هستند نزد پروردگار رو سفيد شويم.

15 -  حمدی كه ما را از آتش دردناك الهی برهاند و در جوار كرم خدای، جای دهد.

16 -  ستايشی كه به ما توان آن بخشد تا بتوانيم با فرشتگان مقرّب الهی رقابت و همدوشی نماييم و در بهشت جاويد الهی و محلّ كرامت ربوبی با انبيا و رسل الهی همنشين شويم.

17 -  ستايش، مخصوص خدايی است كه برای ما اخلاق نيكو و صفات حسنه را بر گزيد.

18 -  و برای ما روزيهای پاكيزه ارزانی داشت و ما را بر همه آفريدگان برتری و فضيلت پايدار بخشيد. تا آنجا كه همه آفريدگان با قدرت كامل و عزّت الهی، مطيع و منقاد ما گرديدند.

19 -  ستايش مخصوص خدايی است كه جز باب نياز ما به سوی خودش همه درهای نياز را بر روی ما بسته است با اين حال، چگونه می توانيم او را ستايش كنيم و كی می توانيم از عهده شكر او برآييم؟

20 -  حمد از آن خدايی است كه ابزار بسط و گسترش را با ما در آميخت و اسباب قبض را برای ما قرار داد و ما را با نشاطهای زندگی كامياب نمود و جوارح انجام اعمال را در وجود ما آفريد. و با روزيهای پاك، به ما غذا داد و با فضل و كرم خود ما را بی نياز ساخت و با نعمتهای بی پايان خويش، بر ما منّت نهاد.

21 - آنگاه، برای اين كه طاعت ما را بيازمايد به ما فرمان داد و برای اينكه شكر و سپاس ما را آزمايش كند ما را از اموری نهی فرمود. با آنكه ما بندگان از امر او سر پيچی كرديم و بر مركب نافرمانی سوار شديم، اما او بر عقوبت ما مبادرت نكرد و در انتقام خويش تعجيل نفرمود. بلكه با رحمت خاصّ خود از روی لطف و كرم با ما مدارا نمود و با رأفت و مهربانی، از روی حلم و بردباری انتظار توبه و بازگشت ما را داشت.

22 - ستايش مخصوص خدايی است كه ما را بر توبه راهنمايی كرد، نعمتی كه فقط به خاطر فضل و كرمش از آن، بهره مند شديم. و اگر تنها به وسيله توبه، اهل فضل و كرم خدا به شمار آييم تحقيقا نعمت او نزد ما نيكو و احسان و فضل او بر ما، بسيار عظيم است.

23 - البته، سنّت خداوند در مورد توبه برای كسانی كه پيش از ما زندگی می كردند اين گونه نبوده است. همانا، خداوند آنچه خارج از توان و طاقت ما بود از ما بر داشته و جز به اندازه توان، به ما تكليف نفرموده و تنها به تكاليف سهل و آسان ما را موظّف ساخته است و برای هيچ كس، حجت و عذری باقی نگذاشته است.

24 - بنابر اين، شقی و زيان كار كسی است كه با معصيت پروردگار هلاكت خويش را فراهم می سازد. و سعادتمند و رستگار كسی است كه مشتاق و راغب خدا بوده از او اطاعت می كند.

25 - و ستايش مخصوص خداست. آنسان كه بتواند همه ستايشی را كه مقربترين ملائكه و بهترين خلق او و پسنديده ترين ستايشگران نزد او انجام می دهند شامل بشود.

26 - ستايشی كه فضيلت و برتری آن نسبت به ساير ستايشها بسان برتری پروردگار بر تمام خلق باشد.

27 - پس از همه حمد و ثناها، باز حمد و ثنا از آن اوست. در مقابل هر نعمتی كه به ما و بر همه بندگان گذشته و بازماندگان عطا فرموده حمدی سزای او است به اندازه همه اشيائی كه علم بی پايانش به آنها احاطه دارد. و در برابر هر يك از آن اشياء و موجودات، به اندازه چندين برابر عددشان حمدی ابدی و سرمدی تا روز قيامت سزای اوست.

28 - حمدی كه اندازه اش پايان ناپذير و شمارش بی حساب و مقدارش نامتناهی و زمانش پيوسته باشد.

29 - حمدی كه ما را به مقام عفو و طاعتش برساند و موجب خشنودی او و وسيله آمرزش گردد. و ما را به سوی بهشت خدا راهنمايی كند و از عذاب الهی حفظ نمايد و از غضبش ايمن گرداند و بر طاعت و بندگيش مؤيد بدارد و از معصيتش باز دارد و ياور ما بر ادای حق و انجام وظايف الهی باشد.

30 - حمدی كه ما را در شمار سعادتمندان و اوليای الهی قرار دهد و در صف آنان كه با شمشير دشمنان به شهادت رسيده اند در آورد. البته، او سرپرست و ستوده است.

 

2 - دعای دوم: درود و تحيّت بر پيامبر (ص)

1 - حمد و ستايش خدای را كه با نعمت وجود پيامبر بزرگوارش حضرت محمد صلّی الله عليه و اله بر ما منّت نهاد و بر امتهای پيشين و قرنهای گذشته چنين منّتی نگذاشت. و اين نعمت بزرگ را با قدرت بی پايان خويش بر ما عطا نمود، قدرتی كه هيچگونه عجزی در آن راه ندارد و كوچكترين اشياء از حيطه قدرت و علمش ناپديد نخواهد شد.

2 - او ما را خاتم همه امتها قرار داد و بر ملل گذشته برتری بخشيد. ما را بر منكران حضرتش شاهد و گواه قرار داد و بر مردمی كه بی ارزش و بی عزّت بودند غلبه و فزونی بخشيد.

3 - پروردگارا پس بر محمد صلّی الله عليه و اله كه امين وحی تو است و شريفتر و بزرگوارتر از همه آفريدگان تو می باشد و پيشوای رحمت و قائد خير است و كليد بركات است، درود و تحيّت فرست.

4 - آنچنانكه برای اقامه امر و فرمان تو جان خود را در طبق اخلاص گذاشت.

5 - و بدن خود را در معرض سختيها قرار داد.

6 - و در دعاهايی كه به درگاهت داشت عداوت خود را با خويشاوندان مشركش اظهار نمود

7 - و در راه رضا و خشنودی تو با بستگان و قبيله خود جنگ كرد

8 - و برای احيای دين تو از ارحام خويش نيز بريد

9 - تا آنجا كه نزديكان خود را كه بخدای يكتا ايمان نياوردند همه را از خود دور كرد

10 - و بيگانگان را كه حكم تو را اجابت كردند بخود نزديك نمود

11 - و در راه رضای تو با دورترين مردم كه ايمان آوردند دوستی كرد

12 - و با نزديكترين كسانش كه كفر پيشه كردند آهنگ دشمنی نواخت

13 - و در رساندن پيام تو خود را خسته كرد

14 - و نفس شريف خود را در راه دعوت به آيين و دين تو به رنج و سختيهای فراوان افكند.

15 - و عمری را با اندرز و نصيحت، به تربيت آنان كه دعوتت را پذيرفتند سپری نمود

16 - و از وطن خود به سوی بلاد غربت دور از شهر و ديار خويش و دور از محل اقامت و زادگاه خود و دور از جايگاه انس و الفتش با اراده ای پايدار در راه عظمت و اعزاز دين تو هجرت نمود و از تو ای خدای بزرگ عليه كافران ياری طلبيد

17 - تا خواسته اش در مورد غلبه بر كافران و منكران تحقق يافت

18- و آنچه در باره اولياء و دوستان تو تدبير نمود بحدّ تمام و كمال رسانيد.

19- و بر اصلاح امور امت قيام كرد در حاليكه فتح و پيروزی خود را با ياری تو طلب می كرد و بر ضعف خود به نصرت و ياری تو نيرو می گرفت.

20 - از همين رو بود كه در عمق خاك دشمن به جنگ آنها برخاست

21 - و در قرارگاه دشمن بر آنها هجوم برد،

22 - تا آنكه امر و فرمان حضرتت ظاهر شده و با وجود آنكه مشركان كراهت داشتند كلمه توحيد چيره گشت.

23 - پروردگارا، آن حضرت را در مقابل رنجها و سختيها كه در راه تو كشيده است رفعت مقام بخش و در فردوس برين، عاليترين درجات را به او عطا فرما

24 -  تا آن مقامی كه هيچ يك از ملائكه مقرّب و انبيا مرسل در منزلت و مقام، همتا و همسان او نباشند

25 - و او را در ميان اهل بيت پاكش و امت با ايمانش با شفاعت نيكو به بهترين وجهی كه وعده داده ای معروف كن.

26 - ای خدايی كه وعده تو نافذ است، ای آنكه قول و عهد تو با وفای كامل است، ای آنكه گناهان و سيّئات بندگان را به چندين برابر به حسنات تبديل می كنی، همانا تو صاحب فضل و كرم بزرگ می باشی.

 

3 - دعای سوم: ستايش و تمجيد فرشتگان

1 - پروردگارا درود فرست بر حاملان عرشت كه هيچ گاه از تسبيح ذات پاكت و تقديس حضرتت و از عبادت و بندگيت باز نايستند و خسته نشوند و هيچ تقصيری را در فرمانبرداريت بر كوشش و تلاش مقدّم ندارند و از حيرت به سوی تو غافل نشوند.

2 - و بر اسرافيل كه مأمور نفخه صور است و همواره منتظر فرارسيدن فرمان تو است تا كسانی را كه به قعر قبرهای خود بيهوش و محبوس در افتاده اند با نفخه صور هوشيار سازد.

3 - و بر ميكائيل كه نزد تو دارای جاه و مقام بلند است.

4 - و بر جبرائيل كه امين وحی و مطاع فرشتگان آسمان های تو است و در بارگاه قدس تو جای دارد و در نزد تو مقرّب است.

5 - و بر روح كه فوق فرشتگان حجابها است

6 - و بر آن روح كه از امر تو تكوّن يافته است. پس، ای پروردگار بزرگ بر همه آن فرشتگان درود و رحمت فرست و نيز بر فرشتگان ديگر كه از نظر مرتبه و مقام كمتر از آنها هستند و در آسمان ها سكونت دارند و اهل امانت و حفاظت نسبت به رسالتها و رسولان تو می باشند

7 - و بر آنانكه از كار و كوشش خسته نشوند و هيچ درماندگی از رنج و سختی طاعت نيابند و شهوتها و اميال نفسانی، آنها را از تسبيح و تنزيه تو باز ندارد و سهو و غفلتها از تعظيم جلال تو آنان را منع نكنند.

8 - هم آنان چشمهايشان چنان به حال خشوع و تذلل است كه اراده نگريستن به انوار جلالت نمی نمايند. و سرها به زير افكنده اند. آنان كه عشق و شوقشان به آنچه نزد توست فراوان است. شيفته ياد نعمتهای تواند. در برابر بزرگی و جلال كبريائيت متواضعند

9 - و بر آن فرشتگان كه چون دوزخ را بر گنهكاران خروشان ببينند می گويند: ای خدای منزه و پاكيزه ما تو را چنان كه سزاوار توست عبادت نكرديم

10 - پس بر همه آنان درود فرست، و نيز بر روحانيان از ملائكه ات و اهل منزلت و قرب در پيشگاهت، و حاملان پيام غيب به سوی فرستادگانت و امينان بر وحيت.

11 - و اصناف فرشتگانی كه آنان را به خود اختصاص داده ای و به وسيله تقديس خود ايشان را از خوردنی و آشاميدنی بی نياز نموده ای و در اندرون طبقات آسمان هايت مسكن داده ای

12 - و بر آن فرشتگان كه چون فرمانت به انجام وعده ات صادر گردد بر اطراف آسمان ها گماشته شوند

13 - و بر گنجينه داران باران، بر حركت دهندگان ابر

14 - و بر آن ملكی كه از فرياد و ناله اش، غرّش رعدها شنيده شود و چون كه ابر خروشان به وسيله او به حركت درآيد، صاعقه و برق بدرخشد

15 - و بر فرشتگانی كه دانه های برف و تگرگ را بدرقه می كنند و ملائكه ای كه همراه قطرات باران فرود می آيند، و بر آنان كه بر گنجينه های باد وكيل اند و آنان كه بر كوهها گماشته شده اند تا از جا در نروند

16 - و بر آنان كه درك آب ها، و اندازه بارانهای سيل آسا و رگبارهای متراكم را به آنان آموخته ای

17 - و بر فرشتگانی كه به سوی اهل زمين گسيل می شوند تا گرفتاری و ناخوشايندی و گشايش و خوشايندی بر آنان ببارند.

18 - و بر سفيران بزرگوار نيكوكار، و فرشتگان بزرگواری كه حافظ عمل مردم و نويسنده آنند. و بر فرشته مرگ و يارانش، و منكر و نكير، و بر فرشته آزمايش كننده مردگان در گور بنام «رومان»، و بر طواف كنندگان بهشت و بر مالك و خازنان دوزخ و بر رضوان و بر خادمان بهشت

19 - و بر فرشتگانی كه خدا را در آنچه امر می كند معصيت نمی كنند

20 - بر فرشتگانی كه به اهل بهشت می گويند: سلام بر شما به خاطر آنكه صبر گرديد، پس خانه آخرت برای شما سرای خوبی است

21 - و بر فرشتگان نگاهبان دوزخ كه چون به آنان فرمان رسد: «او (گناهكار) را بگيريد و به زنجير كشيد و سپس به آتش درافكنيد.» او را دستگيرش كنند و به او مهلت ندهند.

22 - و بر هر فرشته ای كه نامش را ياد نكرده ايم، و از قدرش در پيشگاه تو خبر نداريم و می دانيم او را به چه كاری گماشته ای.

23 - و بر آن فرشتگانی كه ساكن هوا و زمين و آبند، و بر هر كدام از آنان كه موكّل بر آفريدگارنند.

24 - پس بر همه آنان درود فرست در روزی كه با هر كس دو فرشته يكی راهبر و ديگری گواه می آيد

25 - و بر ايشان درود فرست درودی كه بر بزرگواريشان بيفزايد و بر طهارتشان اضافه كند.

26 - بار الها وقتی كه بر فرشتگانت و فرستادگانت درود می فرستی و درود ما را به آنان ابلاغ می كنی، به خاطر آن گفتار نيكو كه در وصف آنان بر زبان و دل ما روان ساخته ای، بر ما نيز درود و رحمت فرست، كه تو بخشنده و بزرگواری.

 

4 - دعای چهارم: درود آن حضرت بر مؤمنين به پيامبر(ص)

1 - پروردگارا سلام بر جميع پيامبران و رسولانت و بر آنان از اهل زمين كه رسولان الهی را غايبانه تصديق كردند در حاليكه معاندين با پيامبران را تكذيب می كردند و همچون مؤمنان حقيقی با حقيقت ايمان های خود مشتاق رسولان الهی در هر عصر و زمان بودند.

2 - تو ای خدای بزرگ در هر زمانی برای اهل آن روزگار، از زمان آدم تا پيغمبر خاتم حضرت محمد صلی الله عليه و اله راهنمايانی فرستادی كه پيشوايان هدايت خلق و مربيان اهل تقوی بودند، درود بر همه آنها باد. و ای پروردگار بزرگ همه آنها را از روی لطف و احسان خويش به مغفرت و خشنودی ياد فرما.

3 - خداوندا از ياد مبر اصحاب گرامی محمد صلّی الله عليه و آله را كه نيكوترين اصحاب بودند و آنان را كه در ياری او با امتحان نيكو، آزموده گرديدند و آن وجود مبارك را در كنف حفظ و حمايت خود گرفتند و به استقبالش شتافتند و در اجابت دعوت نبوتش بر يكديگر سبقت گرفتند و چون پيامبر صلّی الله عليه و اله دليل رسالتش را به گوش آنها رساند دعوتش را پذيرفتند

4 - و در راه انتشار آيين توحيدی اش از زن و فرزند خود كناره گرفتند و با پدران و فرزندان خود جنگ و قتال كردند و در سايه وجود آن حضرت پيروز شدند.

5 - و آنان را كه در درون دلها مهر و محبت آن پيغمبر گرامی را پنهان داشتند و با عشق و محبت او در آرزوی سودايی بی زيان بودند.

6 - و آنان را كه چون به ريسمان محكم آيين او چنگ زدند همه معاشرينشان از آنها دوری گزيدند و چون در سايه قرابت ايمانی رسول صلّی الله عليه و اله در آمدند خويشاوندانشان هم از آنها بريدند، خدايا آنها را هم از ياد نبر (و مشمول درود و رحمت خاص خود بگردان)

7 - پروردگارا، آنچه را كه برای رضای تو و در راه احيای دين تو از آن چشم پوشيدند از كرم خويش به آنها عطا فرما. و آنها بودند كه همراه با پيغمبر، مردم را برای رضا و خشنوديت به سوی تو دعوت كردند.

8 - خدايا از آنها به خاطر آنكه در راه تو از ديار خويش دور شدند و از زندگی خويش و از وسعت و گشايش، به فقر و سختی در افتادند و برای اعزاز و تعظيم دين تو، آن ستمديدگان بسيار رنج و تعب ديدند، قدردانی و سپاسگزاری فرما.

9 - پروردگارا خير و نيكی رسان بر آنان كه از اصحاب پيغمبر صلّی الله عليه و اله پيروی كرده اند. آنان كه می گويند «خدايا تو از لطف و كرم خويش، به ما و به برادران ايمانی كه بر ما در ايمان به پيامبرت سبقت گرفتند، آمرزش و مغفرتت و بهترين جزا را عطا فرما.»

10 - آنان كه به سوی مقصد اصحاب نبی صلّی الله عليه و اله حركت كرده اند و در پی آنها شتافته اند و همچنان با عقيده و ايمان اصحاب، زندگی را بدرود گفته اند،

11 - و هيچ شك و ريبی، بصيرت و معرفت آنها را از راه توحيد خدا منحرف نكرده است و هرگز در مورد پيروی از اصحاب و اقتدا به هدايت آنها، شك و شبهه ای در دل پاكشان راه نيافته است.

12 - در حالی كه از راه و هدف اصحاب، نگهبانی كردند و در راه مقصود، آنها را ياری دادند. دين پاك آنها را بر گزيدند و به راه هدايت آنها شتافتند و به آنها اقتدا نمودند. و هر چه از اصحاب به آنان (تابعين) رسيد همه را بدون اتهام به كذب و خلاف پذيرفتند.

13 - پروردگارا، از هم اكنون تا روز قيامت بر پيروان رسول اكرم صلّی الله عليه و اله و بر آنان كه از تو اطاعت می كنند درود و رحمت فرست.

14 - درود و رحمتی كه به وسيله آن، آنها را از معصيت خودت، محفوظ و معصوم سازی و در باغهای بهشت، وسعتشان بخشی و مكر و حيله شيطان را از آنان دور فرمايی و آنها را بر كارهای نيكی كه از تو بر انجام آنها ياری جستند كمك كنی و از حوادث ناگوار شب و روز جز حوادث خير، آنها را محفوظ داری

15 - و نيز با رحمت خويش، چنان كن كه همواره به سوی اموری همچون اعتقاد نيك، اميدواری به لطف و كرمت، و طمع و آرزو به آنچه نزد تو است بشتابند و بر ترك اتهام يا ترك حرص به آنچه در دست بندگان است بر انگيخته شوند.

16 - تا آنها را به سوی رغبت به خودت و ترس از قهر و غضبت هدايت كنی و آنها از آنچه ناپايدار است دل بر دارند و به عمل خير كه پايدار و سرمدی است به عنوان زاد آخرت دل ببندند. و بدينسان، آماده جهان پس از مرگ شوند

17 - و همه مشكلات آنها را به هنگام مرگ كه روح از بدنشان بيرون می رود سهل و آسان سازی.

18 - و آنان را از هر عملی كه موجب فتنه و فساد می شود عافيت بخشی و از در افتادن به آتش دوزخ و جاودانگی در آن معاف داری

19 - و آنها را به مقام امن و امان كه محل راحت اهل تقوی است منتقل فرمايی.

 

5 - دعای پنجم: دعا برای خانواده و دوستان

1 - ای آنكه شگفتيهای عظمت و جلالش را حدّ و پايانی نيست، بر محمد و آل پاك او درود فرست و ما را از شرك و عناد در بزرگی و عظمت خودت دور كن.

2 - ای آنكه دوران سلطنتش را پايانی نيست بر محمد و آل پاك او درود فرست و ما را از دوزخ انتقام خويش رهايی بخش.

3 - و ای آنكه گنجينه های رحمت وسيع و بی انتهايش فنا پذير نيست بر محمد و آل پاكش درود فرست و بر ما از رحمت واسعه ات بهره ای عطا فرما.

4 - و ای آنكه چشمها بدون آنكه به رؤيت ذاتش، نايل شوند از كار افتاده و منقطع شوند، پس بر محمد و آل پاك او درود فرست و ما را به مقام قرب خود نزديك فرما.

5 - ای آنكه هر امر بزرگی در مقابل عظمتش كوچك است بر محمد و آل پاك او درود فرست و بر خودت كرامت ما را فرض و واجب كن.

6 - ای آنكه در پيشگاهش، باطن و واقع خبرها آشكار است بر محمد و آل پاك او درود فرست و ما را نزد خود رسوا و شرمگين مفرما.

7 - پروردگارا، به لطف و احسان خويش ما را از عطای اهل جود و سخاوت بی نياز گردان و از وحشت و هراس آنكه خلق از ما بريدند كفايت فرما تا آنكه با بخشش و احسان تو، رغبتی به عطای كسی نداشته باشيم. و با وجود فضل و بخشش تو از كسی نهراسيم.

8 - پروردگارا، بر محمّد و آل او درود فرست و تو تقدير و تدبير خويش را به سود ما قرار ده نه به ضرر و زيان ما و مكر و تدبيرت را به منفعت ما مقرّر فرما نه به زيان ما، ما را چيره و غالب گردان نه مغلوب و شكست خورده.

9 - پروردگارا، بر محمد و آل پاكش درود فرست و ما را از قهر و غضب خود نگاه دار و به لطف و كرمت حفظ فرما و ما را به سوی حضرتت هدايت فرما و از درگاهت دورمان نكن همانا هر كس را كه تو نگهداری سالم خواهد بود و هر كس را تو هدايت كنی با علم و دانش خواهد زيست و هر كه را تو مقرّب درگاه خود گردانی برايش غنيمت خواهد بود.

10 - پروردگارا، بر محمد و آل پاكش درود فرست و ما را از سختيهای حوادث عالم كفايت فرما و از شرّ و آسيب دامهای شيطان و تلخی چيرگی و اقتدار سلطان محفوظ دار.

11 - پروردگارا آنان كه در عالم كفايت يافتند به فضل و توانايی تو يافتند پس بر محمد و آل پاكش درود فرست و ما را هم كفايت فرما، همانا آنان كه اهل عطا و بخشش شدند از فضل و بخشش تو اين بهره يافتند. پس درود فرست بر محمد و آل پاكش و ما را هم از عطای بی حد و حساب خويش بهره كامل عطا فرما و منحصرا آنان كه هدايت يافتند به نور جمال تو يافتند. پس ای خدا بر محمد و آل پاك او درود فرست و ما را هم هدايت فرما.

12 - ای خدا آنكه تو دوست و ياورش باشی هرگز از متاركه خلق ضرری نمی بيند و كسی را كه تو بر او كرم كنی و عطا بخشی، منع و حرمان ديگران، زيانی بدو نرساند و هر كه را تو هدايت كنی، اضلال و رهزنی گمره كنندگان گمراهش نتواند كرد.

13 - پس، بر محمد و آل پاكش درود فرست و ما را با عزّت خودت از (آسيب رساندن و آسيب ديدن) بندگانت منع فرما و به كرمت از عطای غير خود بی نياز گردان و به ارشاد و رهنمايی خويش به راه حق و حقيقت رهبری فرما.

14 - پروردگارا بر محمد و آل پاكش درود فرست و سلامت دلهای ما را در ياد عظمت خود قرار ده و آسايش تن و صحت بدن ما را به شكر نعمت و سپاسگزاری خود بدار و آزادی زبان ما را در راه وصف نعمتها و احسان خويش قرار بده.

15 - پروردگارا بر محمد و آل پاكش درود فرست و ما را از آنان قرار ده كه خلق را به سوی تو دعوت می كنند و از آنان مقرّر فرما كه بندگان را به درگاه تو هدايت و راهنمايی می كنند و ما را از بهترين خاصان نزد خود بگردان ای مهربانترين مهربانان.

 

6 - دعای ششم: به وقت صبح و شام

1 - سپاس خدای را كه به نيروی خود شب و روز را آفريد.

2 - و به توانائی خويش ميان آن دو تفاوت قرار داد.

3 - و برای هر يك حدّی محدود و زمانی مشخص نهاد.

4 - هر يك را درون ديگری فرو برد و برون آرد از يكی بكاهد و به ديگری بيفزايد و با اين نظم دقيق روزی بندگان و نشو و نمای آنان را تأمين فرمايد.

5 - پس شب را برای بندگان آفريد تا در آن از حركت رنج آور و فعاليتهای خسته كننده بيارمند، و آن را لباس قرار داد تا مردم در آن آرام گيرند و خواب راحت كنند و اين همه سبب آسايش و توانايی ايشان است و در پی آن به لذت و خوشی می رسند.

6 - و روز را بينايی بخش قرار داد تا در آن به جستجوی فضل حق خيزند، و به اسباب رزق و روزی او دست يابند، و در زمين او در پی سود ناپايدار دنيا و ادراك نفع دائمی آن جهان به راه افتند.

7 - به همه اين امور كار ايشان را به سامان می آورد و اعمالشان را می آزمايد و می نگرد كه به هنگام طاعت، و اوقات بجا آوردن واجبات، و موارد احكام او چگونه اند؟ تا بدكاران را به جزای عملشان و نيكوكاران را به پاداش كردار نيكشان برساند.

8 - بار الها پس تو را سپاس كه پرده سياه شب را به نور صبح شكافتی و ما را از روشنی روز بهره مند ساختی و در راه فراهم آوردن روزی بينا فرمودی و از پيشامدهای خطرناك بلا و سختيها نگه داشتی.

9 - شب را به صبح رسانديم و تمام آفريدگان جملگی پای در ميدان صبح نهادند: آسمان و زمين و آنچه در اين دو پراكنده ای، ساكن و جنبنده، ايستاده و رونده، و هر چه در هوا بالا رفته، و آنچه در زمين پنهان شده، به صبح در آمدند در حاليكه همه در اختيار تو هستيم.

10 - و همه در سراپنجه قدرت تو به صبح رسيديم در حالی كه سلطنت و پادشاهی تو ما را فراگرفته، و مشيت تو ما را تحت پوشش خود در آورده و به فرمان تو در كارها تصرف می كنيم، و در عرصه تدبير تو رفت و آمد می كنيم.

11 - به غير آنچه فرمان تو بر آن رفته كاری نتوانيم، و جز آنچه تو بر ما بخشيده ای خيری به ما نرسيده است.

12 - امروز روزی جديد و تازه است، و او بر ما گواه آماده ای است، اگر خوبی كنيم ما را با سپاسگزاری ترك كند و اگر بدی كنيم نكوهش كنان از ما جدا گردد.

13 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و نيكی همراه بودن با اين روز را روزی ما گردان، و ما را از بدی مفارقتش به خاطر ارتكاب گناه، يا كسب معصيت كوچك و بزرگ حفظ فرما.

14 - و در اين روز بهره ما را از خوبيها سرشار كن، و از زشتيها پيراسته مان ساز، و از ابتدا تا پايان آن را برای ما از حمد و شكر و اجر و اندوخته آخرتی و فضل و احسان انباشته كن.

15 - الهی زحمت ما را بر فرشتگان نويسنده اعمال آسان گردان و پرونده كردارمان را از حسنات آكنده ساز و ما را در نزد آن فرشتگان با كردارهای زشتمان رسوا مكن.

16 - خداوندا در هر ساعت از ساعتهای روز برای ما بهره ای از مقامات بندگان خاصت، و نصيبی از شكرت و گواه صدقی از ملائكه ات قرار بده.

17 - بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از پيش رو و پشت سر و از طرف راست و از جانب چپ و از همه طرف حفظ فرما، حفظی كه ما را از نافرمانی تو باز دارد و به طاعتت راهنمايی كند و برای محبت و دوستی تو بكار آيد.

18 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و ما را در اين روز و اين شب و همه روزهامان برای انجام خير، و در وی از شر، و شكر نعمتها، و پيروی سنتها، و دوری از بدعتها، و امر به معروف و نهی از منكر، و پاسداری اسلام، و نكوهش باطل و خوار ساختن آن و ياری حق و گراميداشت آن، و راهنمايی گمراه و ياری ناتوان، و پناه دادن به ستمديده موفق بدار.

19 - بارالها بر محمد و آلش درود فرست و امروز را فرخنده ترين روزی قرار بده كه تاكنون يافته ايم و برترين رفيقی كه با او همراه بوده ايم، و بهترين زمانی كه در آن بسر برده ايم.

20 - و ما را خشنودترين كسان از جمله بندگانت كه شب و روز بر ايشان گذشته قرار بده شاكرترين ايشان در مقابل نعمتهايی كه عنايت فرموده ای، و پايدارترين ايشان به شريعتهايی كه پديد آورده ای، و خويشتن دارترين ايشان از نافرمانيهايی كه از آنها بيم داده ای.

21 - بارالها من تو را گواه می گيرم و تو بس هستی برای گواهی و گواه می گيرم آسمان و زمينت را و همچنين ملائكه و ديگر آفريدگانت را كه در زمين و آسمان مسكن داده ای در اين روز و اين ساعت و اين شب و اين جايگاه كه من در آن قرار دارم به اينكه گواهی می دهم خدايی هستی كه جز تو خدايی نيست بر پا دارنده عدل، عادل در حكم، مهربان به بندگان و دارنده سلطنت و پادشاهی و رحيم بر تمام خلق هستی.

22 - و شهادت می دهم كه محمد بنده و فرستاده و برگزيده تو از ميان آفريدگان تو است آن كه رسالتت را بر عهده اش گذاشتی و او آن را به خوبی به انجام رساند و او را به خير خواهی امتّش فرمان دادی پس برای آنان خير خواهی نمود.

23 - بارالها پس بر محمد و آلش درود فرست بيش از آنچه كه بر هر يك از ديگر آفريدگانت درود فرستاده ای و او سوی ما بهترين چيزی را كه به يكی از بندگانت داده ای به او بده، و از جانب ما برترين و گراميترين پاداشی را كه به هر يك از پيامبرانت از جانب امتش داده ای به او عنايت فرما.

24 - زيرا تويی بسيار بخشنده نعمت بزرگ، و بخشاينده گناه سترگ، و تو از هر مهربانی مهربانتری. پس بر محمد و آلش كه پاكيزگان و پاكان و نيكوكاران و سر آمد تمام برگزيدگانند درود فرست.

 

7 - دعای هفتم: دعای او به هنگامی كه برای وی مهمی دست می داد يا رنجی فرود می آمد و به وقت اندوه

1 - ای آنكه گره هر سختی بدست او گشوده شود، و ای آنكه تندی سختيها بدست او می شكند، ای آنكه راه بيرون شدن از تنگی و رفتن به سوی آسايش از او خواسته شود.

2 - دشواريها به لطف تو آسان گردد، و اسباب هر كاری به لطف تو سبب شوند، و قضا به قدرتت جريان گيرد، و همه چيز به اراده تو روان شود.

3 - تنها به خواست تو بی آنكه فرمان دهی همه چيز فرمان برد، و هر چيز محض اراده ات بی آنكه نهی كنی از كار باز ايستد.

4 - در تمام دشواريها تو را می خوانند، و در گرفتاريها به تو پناه می آورند، غير از بلايی كه تو دفع كنی بلايی دور نشود و غير از آن گرفتاری كه تو بر طرف كنی، هيچ گرفتاری بر طرف نشود.

5 - الهی، بلايی بر من فرود آمده كه سختی و سنگينی آن مرا در هم شكسته و گرفتاريهايی بر من رو آورده كه تحمّلش مرا درمانده ساخته است.

6 - و آن را تو از باب قدرتت بر من وارد كرده ای، و به اقتدار خود متوجه من نموده ای.

7 - پس چيزی را كه تو آورده ای كسی نبرد، و آنچه تو فرستاده ای ديگری بازنگرداند و بسته تو را كسی نگشايد و چيزی را كه تو بگشايی ديگری نبندد، و آنچه را تو دشوار نموده ای كسی آسان نكند، و آن را كه تو ذليل كرده ای ياوری نباشد.

8 - پس بر محمد و آلش درود فرست، و به رحمتت - الها - در آسايش را به رويم باز كن، و به قدرتت سلطنت غم را در زندگيم درهم بشكن، و به من در موردی كه از آن شكوه دارم با ديده عنايت و احسانت بنگر، و به من در مورد در خواستم شيرينی اجابت بچشان، و از سوی خودت رحمت و گشايش دلخواه نصيبم فرما، و برايم نجات و خلاصی سريع از گرفتاريها مقرّر كن.

9 - و مرا به خاطر غم و اندوه از رعايت واجبات و به كار بستن مستحبات خود باز مدار.

10 - پس ای پروردگار به خاطر آنچه به من رسيده بی تاب و توان شده ام، و بخاطر آنچه در زندگيم رخ داده پر از اندوه گشته ام و تو، به رفع گرفتاريهايم و رفع آنچه در آن در افتاده ام توانايی، پس آن گرفتاری را از من دور كن، گرچه از جانب تو شايسته آن نيستم، ای صاحب عرش عظيم.

 

8 -  دعای هشتم: پناه بردن به خدا از سختيها و اخلاق ناپسند و كردار نكوهيده

1 - پروردگارا به تو پناه می برم از هيجان حرص و آز و از شدت خشم و چيرگی حسد و سستی صبر و كمی قناعت و بدی اخلاق و افراط در شهوت و ملكه عصبيّت (طرفداری از باطل)

2 - و (به تو پناه می برم) از پيروی هوس و مخالفت هدايت و خواب غفلت و انجام كارهای سخت و مقدم داشتن باطل بر حق و اصرار كردن بر گناه و كوچك شمردن معصيت و سنگين دانستن طاعت و بندگی

3 - و (به تو پناه می برم) از فخر فروشی ثروتمندان و خوار و كوچك شمردن نيازمندان و بد رفتاری با زير دستانمان و ناسپاسی نسبت به كسی كه به ما نيكی كرده است.

4 - و (به تو پناه می برم) از اينكه به ستمگری كمك كنيم يا اينكه ستمديده ای را خوار گردانيم يا آنچه حق ما نيست بخواهيم يا در باره علم از روی نادانی سخن بگوييم.

5 - و به تو پناه می بريم از اينكه قصد غشّ و خيانت به كسی را در سر بپرورانيم و با اعمالمان به عجب و خودپسندی گرفتار شويم و آرزوهامان را دراز كنيم.

6 - و به تو پناه می بريم از باطن و سيرت زشت و كوچك شمردن گناه كوچك، و از اينكه شيطان بر ما چيره شود يا روزگار ما را بدبخت كند يا پادشاه بر ما ستم نمايد.

7 - و به تو پناه می بريم از اقدام بر اسراف و از نيافتن روزی به اندازه نياز.

8 - و به تو پناه می بريم از سرزنش دشمنان و از احتياج به همنوعان و از زندگی در سختی و از مرگ بدون آمادگی (بدون توشه)

9 - و به تو پناه می بريم از بزرگترين افسوس و بزرگترين مصيبت و بدترين بدبختی و فرجام بد و نوميدی از ثواب و در افتادن به كيفر.

10 - خدايا بر محمد و آل او درود فرست و به من و همه مردان و زنان با ايمان از آنچه گفته شد پناه ده، ای مهربانترين مهربانان.

 

9 - دعای نهم: در خواست آمرزش از خدا

1 - خدايا بر محمد و آل او درود فرست و ما را به سوی توبه كه محبوب تو است سوق ده و از اصرار بر آنچه نمی پسندی باز دار.

2 - خدايا و آنگاه كه بين دو نقص قرار گرفتيم يكی در دين و يكی در دنيا، پس نقص را در آنكه زودتر می گذرد قرار ده و توبه را در آنكه مدت بقائش پايدارتر است مقرّر فرما.

3 - و آنگاه كه بر دو امر تصميم گيريم و همّت گماريم كه يكی تو را از ما خشنود می سازد و ديگری خشمگين می كند پس ما را به آنچه تو را خشنود می سازد متوجّه كن، و توان ما را از آنچه سبب غضب تو می شود به سستی تبديل كن.

4 - و در چنين موردی (كه بين خشنودی و غضب تو قرار می گيريم) نفس ما را به اختيار خودش وامگذار، زيرا نفس ما همواره باطل را بر می گزيند مگر آنجا كه تو توفيق دهی، و همواره بر زشتی فرمان می دهد مگر آنگاه كه تو رحم فرمايی.

5 - خدايا تو ما را از ناتوانی آفريده ای و بر سستی بنيانمان نهاده ای، و از آب بی ارزش آغازمان كرده ای، پس ما هيچ حركتی جز با نيروی تو و هيچ توانی جز با ياری تو نداريم.

6 - پس با توفيق خودت ما را تأييد كن، و در راه هدايت، استوارمان گردان و ديدگان دلهامان را از آنچه خلاف دوستی تو است كور كن. و هيچ يك از اندامهای ما را در راه معصيتت قرار نده.

7 - خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست و رازهای دل ما و حركت اندامها و نگاههای پنهانی چشمها و سخنان زبانهامان را موجب ثواب خودت قرار ده تا كار نيكی كه به وسيله آن سزاوار پاداش تو شويم از دست ندهيم. و كار بدی كه به وسيله آن مستوجب كيفر تو شويم برايمان باقی نماند.

 

10 - دعای دهم: پناه آوردن به خداوند

1 - خداوندا به خاطر فضل و احسانت اگر بخواهی ما را می بخشی، و به خاطر عدالت و دادگريت اگر بخواهی ما را عذاب می كنی.

2 - پس بر ما منّت گذار و بخششت را بر ما آسان فرما، و با گذشت خود ما را از كيفرت رهايی بخش، چه اينكه، ما نمی توانيم عدالت تو را تحمّل كنيم و هيچ يك از ما بدون بخشش تو، راه نجاتی نداريم.

3 - ای بی نياز بی نيازان، اينك ما بندگان تو، در اختيار توايم و من نيازمندترين نيازمندان به توام، پس نياز ما را با بی نيازی (و عطای بی منتهای) خويش بر طرف فرما، و اميد ما را با منع (از رحمت) خود نوميد مكن. زيرا، (اگر چنين كنی) بدبخت كرده ای كسی را كه از تو نيكی خواسته، و محروم ساخته ای آن را كه از فضل تو بخشش خواسته است.

4 - پس در آن صورت (كه به بدبختی و تيره روزی گرفتار شويم و از جانب تو محروم شويم) از پيشگاه تو رو به سوی كه آوريم و از درگاه تو به كجا رويم؟ پاك و منزّهی تو، ما همان بيچارگانی هستيم كه اجابت آنها را واجب گردانيده ای، و همان بد حالانی هستيم كه رفع گرفتاريشان را وعده داده ای.

5 - شبيه ترين چيزها به مشيّت تو و سزاوارترين كارها به ذات مقدس تو در عظمت و بزرگواريت، بذل رحمت و بخشش بر كسی است كه از تو در خواست رحمت كرده است و فرياد رسی از كسی است كه از تو فرياد رسی خواسته است. پس بر زاری و تضرّع ما به درگاهت رحم كن، و چون خودمان را به تو سپرده ايم، بی نيازمان كن.

6 - خدايا به خاطر آنكه در راه معصيت تو از شيطان پيروی كرديم، او ما را سرزنش كرد. پس بر محمد و آل او درود بفرست، و پس از آنكه به خاطر تو شيطان را ترك كرديم و از او روی بر گردانديم و به درگاه تو روی آورديم، سرزنش و شماتت او را از ما دور كن.

 

11 - دعای يازدهم: دعا برای حسن عاقبت

1 - ای آنكه ياد او برای ياد كنندگان، شرافت است.

2 - و ای آنكه شكر و سپاس او، برای سپاسگزاران، رستگاری است، و ای آنكه طاعت و فرمانبرداری او، برای اطاعت كنندگان و فرمانبرداران نجات و رهايی است. بر محمد و آل او درود فرست، و قلبهای ما را با ياد خودت از هر يادی باز دار، و زبانهای ما را با شكر خودت از هر شكری نگهدار و اندامهای ما را با طاعت خودت از هر طاعتی بازدار.

3 - و اگر برای ما فراغتی از كارها مقدر فرموده ای آن را فراغت سالم قرار ده كه در آن، گناهی ما را در نيابد و خستگی به ما رو نياورد تا (فرشتگان و) نويسندگان بديها با پرونده ای خالی از بيان گناهانمان از سوی ما بر گردند و نويسندگان نيكيها به خاطر نيكيهايی كه از ما نوشته اند شادمان شوند.

4 - و هنگاميكه روزهای زندگانی ما سپری گرديد و به تدريج مدّت عمرمان به پايان رسيد و دعوت تو كه چاره ای از پذيرفتنش نيست ما را احضار نمود، پس بر محمد و آل او درود فرست. و پايان آنچه نويسندگان اعمال ما، بر می شمارند توبه مقبول قرار ده تا پس از آن بر گناهی كه مرتكب شده ايم و بر معصيتی كه انجام داده ايم باز نداری.

5 - و روزی كه خبرهای بندگانت را می آزمايی، پوششی را كه با آن اعمال ما را پوشانده ای در برابر ديدگان گواهان بر ندار.

6 - همانا تو، نسبت به هر كسی كه تو را بخواند مهربانی، و برای كسی كه تو را ندا در دهد رواكننده ای.

 

12 - دعای دوازدهم: اعتراف به گناه و در خواست توبه

1 - خدايا، سه خصلت مرا از سؤال به درگاهت منع می كند و يك خصلت مرا به آن وا می دارد.

2 - امری كه به آن فرمان دادی و من در انجام آن درنگ كردم و نهيی كه از آن جلوگيری كردی و من به سوی آن شتافتم، و نعمتی كه به من ارزانی داشتی و من در سپاسگزاريش كوتاهی نمودم، مرا (از سؤال به درگاهت) باز می دارد.

3 - و فضل و احسان تو بر كسی كه رو به سوی تو كرده و با گمان نيك به سوی تو آمده است مرا به سؤال از درگاهت وا می دارد. زيرا، همه احسان های تو، بخشش و تفضّل است و همه نعمتهای تو ابتدايی است.

4 - پس اينك، ای خدای من، من به درگاه گرامی تو بسان فرمانبردار خوار ايستاده ام و با شرمندگی همچون محتاج عيال مند در خواست می كنم.

5 - اعتراف می كنم به اينكه جز با خودداری از معصيت تو در هنگام احسانت، تسليم تو نشده ام و در هيچ حالی بدون منّت و احسان تو نبوده ام.

6 - پس ای پروردگار من، آيا اقرار من در پيشگاه تو به بدی آنچه انجام داده ام، سودی خواهد بخشيد؟ و آيا اعتراف من در درگاهت به زشتی آنچه مرتكب شده ام نجاتم خواهد داد؟ يا آنكه در اين مقام دشمنی خود را برايم فرض كرده ای؟ يا هنگام دعای من، دشمنی تو همراه من بوده است؟

7 - پاك و منزّهی، هرگز از تو نوميد نمی شوم و حال آنكه تو در توبه را برويم گشوده ای، بلكه می گويم: گفتار بنده خواری كه به خود ستم كرده و حرمت پروردگارش را كم شمرده است.

8 - بنده ای كه گناهانش بزرگ و رو به فزونی است و روزگارش به او پشت كرده و از او بر گشته است. سرانجام ببيند زمان كار گذشته و عمر به پايان رسيده و يقين كند كه در برابر تو چاره ای ندارد و گريزگاهی برايش نيست، به وسيله توبه به تو رو آورد و توبه را برای تو خالص كند، آنگاه با دلی پاك و پاكيزه به سوی تو بر خيزد و با صدای تغيير يافته به آرامی تو را بخواند.

9 - در حالی كه برای تو تواضع كرده و سر فرود آورده، و سر به زير افكنده و كج شده و ترس پاهايش را به لرزه انداخته و اشك چهره اش را فرا گرفته است، ترا چنين می خواند: ای مهربانترين مهربانان و ای بخشنده ترين كه رحمت جويان همواره رو به سوی او دارند. و ای مهربانترين كسی كه آمرزش خواهان گرد او در طوافند. و ای آنكه بخشش او از كيفرش بيشتر است. و ای آنكه خشنودی او از خشمش افزونتر است.

10 - و ای آنكه با گذشت نيك خويش، سزاوار حمد و ثنای آفريدگان گرديده، و ای آنكه بندگانش را به پذيرفتن توبه عادت داده، و ای آنكه گناه و تباهی بندگان را با توبه اصلاح كرده و ای آنكه با كار اندك ايشان خشنود گشته، و ای آنكه كار اندك بندگان را پاداش فراوان داده، و ای آنكه اجابت دعای ايشان را ضمانت كرده، و ای آنكه از روی احسان خويش وعده پاداش نيك به بندگان را داده

11 - من گناهكارتر از آنكه معصيت تو كرده و او را آمرزيده ای نيستم، و نكوهيده تر از كسی كه به پيشگاه تو عذر تقصير آورده و عذرش را پذيرفته ای نيستم، و ستمكارتر از كسی كه به درگاه تو توبه كرده و به سوی او بازگشتی، نيستم

12 - در اين مقام كه هستم به سوی تو باز می گردم و توبه می كنم، و توبه كسی كه از كرده های خود پشيمان است، و از اندوخته های خود بيمناك است و از آنچه در آن گرفتار شده شرمنده است

13 - می داند كه بخشش گناه بزرگ برای تو كار سنگينی نيست و گذشت از معصيت فراوان بر تو دشوار نيست، و تحمّل جنايات زشت بر تو گران نمی باشد، و محبوبترين بندگان در پيشگاه تو كسی است كه بر تو سر كشی نكند و از اصرار (بر گناه) اجتناب ورزد، و همواره طلب آمرزش كند.

14 - من در پيشگاه تو از سركشی بيزاری می جويم و از اينكه (در گناه و سركشی) اصرار كنم به تو پناه می برم، و به خاطر كوتاهی و قصوری كه روا داشتم از تو آمرزش می خواهم، و بر كارهايی (عبادات و طاعات) كه از انجام آن ناتوانم از تو ياری می طلبم.

15 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از (حقوق) تو بر من واجب است بر من ببخش، و از آنچه از جانب تو سزاوار آنم معافم دار، و از آنچه زشت كاران از آن بيمناكند پناهم ده، زيرا تو می توانی ببخشی و آمرزش تو مورد اميد است، تو به گذشت، شهرت داری، برای خواسته من، غير از تو هيچ پاسخی نيست و برای گناه من، غير از تو بخشنده ای نيست. تو از همه عيبها پاك و دور هستی.

16 - و من بر خودم جز از تو نمی ترسم، زيرا تو شايسته آن هستی كه از تو بترسند و سزاوار آن هستی كه ديگران را ببخشايی، بر محمد و آل محمد درود فرست. و حاجتم را رواكن و خواسته ام را برآور و گناهم را ببخش، و مرا از ترس، ايمن گردان، زيرا تو به هر چيز توانايی بر آوردن آنچه خواستم بر تو آسان است. دعايم را مستجاب كن ای پروردگار جهانيان.

 

13 - دعای سيزدهم: درخواست حاجتها

1 - پروردگارا، ای منتهای درخواست حاجتها.

2 - و ای آنكه رسيدن به خواسته ها در پيشگاه اوست.

3 - و ای آنكه نعمتهای خويش را با قيمت نمی فروشد.

4 - و ای آنكه داده های خويش را با منّت گزاردن تيره نمی كند.

5 - و ای آنكه می توان با او بی نياز شد ولی هرگز نمی توان از او بی نياز شد.

6 - و ای آنكه به او رو می آورند و از او روگردان نمی شوند.

7 - و ای آنكه گنجينه های او را در خواستها نابود نمی كند.

8 - و ای آنكه، اسباب و وسايل حكمت او را تغيير نمی دهد.

9 - و ای آنكه خواسته های نيازمندان از او قطع نمی شود.

10 - و ای آنكه دعای دعا كنندگان او را به زحمت نمی اندازد.

11 - خود را به بی نيازی از آفريدگانت ستوده ای و راستی سزاوار بی نيازی از آنها هستی.

12 -  آفريدگان را به فقر و تنگدستی نسبت داده ای و راستی آنها نيز شايسته احتياج بسوی تواند.

13 - پس، كسی كه از درگاه تو بخواهد روزنه نياز خود را ببندد و به وسيله تو بخواهد فقر را از خود بر طرف كند، محققا خواسته خود را از جايگاه حقيقی اش طلب كرده است و از راه صحيح به خواسته اش رسيده است.

14 - و كسی كه حاجت خود را به يكی از آفريدگانت عرضه كند يا او را سبب بر آمدن حاجت خود قرار دهد نه تو را بلكه به يقين، خود را محروم ساخته و مستحق از دست دادن احسان در پيشگاه تو گرديده است.

15 - خدايا من به درگاه تو حاجتی دارم كه توانم به آن نمی رسد و در برابر آن بيچاره شده ام و نفس من چنين وانمود می كند كه حاجتم را پيش كسی ببرم كه او خود حاجتهايش را نزد تو می آورد و در خواسته هايش از تو بی نياز نيست. و آنچه نفس وانمود می كند لغزشی است از لغزشهای خطاكاران و گناهی است از معصيتهای گناهكاران.

16 - سپس به خاطر آنكه مرا آگاه كردی از غفلت و فراموشی خويش، آگاه شدم و به واسطه توفيق تو از لغزشم بر خاستم و با راهنمايی تو از گناهم بر گشتم

17 - و چنين گفتم: پاك و منزّه است پروردگار من، چگونه نيازمندی از نيازمندی در خواست می كند. و كجا فقير و تنگدستی به فقيری بسان خود رو می آورد؟

18 - پس ای پروردگار من، من از روی رغبت آهنگ تو نموده ام و با اعتماد به تو اميد بر تو بسته ام

19 - و دانسته ام كه حتما بيشترين چيزی را كه از تو بخواهم در برابر دارائی و توان تو، اندك است و بزرگترين چيزی را كه از تو طلب كنم در برابر گستره فيض و رحمت تو كوچك است. و البته، جود و بخشش تو از درخواست كسی كم نمی آورد و دست تو در بخششها از هر دستی برتر است.

20 - خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست و با من به احسان و تفضّلت رفتار كن و با من با عدالت و دادگريت به استحقاق رفتار مكن. چه اينكه من اوّل رو آورنده ای نيستم كه به سوی تو رو آورده و با آنكه سزاوار منع است به او بخشش كرده ای و اوّل سائلی نيستم كه از تو درخواست كرده و با آنكه سزاوار محروميت بوده است به او احسان كرده ای.

21 - خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و اجابت كننده دعايم باش و به ندايم نزديك و به تضرع و زاريم مهربان و به صدايم شنوا باش.

22 - و اميدم را از خودت قطع نكن و دعايم را از درگاهت بر مگردان، و در اين خواسته و غير آن، گرايشم را به غير خودت متوجه نكن.

 23 - و مرا با برآوردن خواسته ام و روا كردن حاجتم و رسيدن به خواسته ام پيش از آنكه از اين سرای فانی بروم با آسان كردن دشواری برايم و خوبی تقدير تو در همه امور برايم، ياری و كفايت فرما.

24 - و بر محمد و آل او درود فرست، درود هميشگی كه رو به فزونی است و جاودانگيش پايان نپذيرد و فرجامش آخر نداشته باشد و آن را ياور من قرار داده و برای بر آمدن حاجتم وسيله بگردان. زيرا، تو دارای رحمت گسترده و بخشش بسياری.

25 - و از جمله حاجت من ای پروردگار من چنين و چنان است. [حاجت خود را ذكر می كنی آنگاه به سجده می روی و در سجده چنين می گويی:] فضل و بخشش تو مرا مأنوس كرده است و احسان تو مرا راهنمايی كرده، پس از تو می خواهم به بحق خودت و به حق محمد و آل او، (درودهای تو بر ايشان باد) كه مرا نوميد [و دست خالی ] بر نگردانی.

 

14 - دعای چهاردهم: هنگام فرارسيدن ستم و زيان

1 - ای آنكه خبرهای شكوه كنندگان از ستم، بر او پنهان نيست.

2 - و ای آنكه در سر گذشت ستم ديدگان، نيازی به گواهی ندارد.

3 - و ای آنكه ياری او به ستم ديدگان نزديك است.

4 - و ای آنكه ياری او از ستمگران دور است.

5 - ای پروردگار من، يقينا تو می دانی آنچه از فلان، فرزند فلان به من رسيده است از آنچه تو نهی كرده ای و او نسبت به من در مورد همان چيزی كه او را منع كرده ای هتك حرمت كرده است، اين ستمها سركشی در نعمت تو است كه به او رسيده است و بی باكی از كيفر تو است.

6 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و با قدرت و توان بی انتهايت، ستم كننده و دشمن مرا از ستم بر من بازدار و با قدرت بی پايانت، تيغ ستمش را بر من، كند ساز، و او را به امور مربوط به خودش مشغول دار و از نيّت بد يا دشمنی با من ناتوان گردان.

7 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و به دشمن من، اجازه ستم كردن مده، و به خوبی مرا در برابرش كمك كن، و از انجام كارهايی همچون كارهای او نگهدار و در مثل حال او قرار مده.

8 - خدايا بر محمد و آل او درود فرست و در برابر دشمن ياريم كن آنسان كه هم اكنون ياری تو خشمم را فرو نشاند و درد كينه و غضبم را شفا بخشد. و دادم را از دشمن بستاند.

9 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و در عوض ستمی كه دشمن به من كرده است بخشش و عفوت را شامل حالم گردان، و بجای بدرفتاری او نسبت به من، رحمتت را به من ارزانی دار، زيرا هر رنج و ناپسندی در برابر خشم تو ناچيز است و وجود و عدم هر بلا و مصيبتی جز قهر و غضب تو، يكسان است.

10 - پروردگارا همچنانكه ستم كشی را برايم ناپسند قرار دادی، از اينكه به خلق ستم كنم مرا نگهدار

11 - خدايا به كسی جز تو شكوه نمی كنم و از هيچ حاكمی جز تو ياری نمی خواهم حاشا كه با وجود تو رو به غير تو آرم. پس بر محمد و آل او درود فرست، و دعايم را به اجابت رسان و شكوه ام را با تغيير و رفع آن همراه ساز

12 - خدايا مرا بانوميدی از عدل و انصاف خود آزمايش نكن، و دشمنم را با آسودگی از جهل و نادانی به (فرجام) خويش ميازما، تا بر ستم كردن بر من اصرار ورزد و بر حقّم دست يابد و بزودی آنچه به ستمگران وعده داده ای به او بنما و وعده ای كه در مورد اجابت بيچارگان داده ای بر من آشكار كن.

13 - خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و به من توفيق ده تا آنچه بر سود و زيانم مقدّر نموده ای بپذيرم و به آنچه برای من و از من گرفته ای خوشنودم كن. و به بهترين راه راهنمائيم كن، و به آنچه سالمتر است بگمارم.

14 - خدايا اگر خير و نيكی من در اين است كه دست گيری از من را به تأخير اندازی و انتقام را از كسی كه بر من ستم كرده است تا فرا رسيدن روزی كه حق و باطل از هم جدا می شوند و دشمنان گرد می آيند ترك كنی پس بر محمّد و آل او درود فرست و به من با نيّت درست و شكيبايی هميشگی كمك فرما.

15 - و از خواهش بد و حرص آزمندان، پناهم ده، و در دلم نمونه پاداشی كه برايم اندوخته ای و كيفری كه برای دشمنم آماده كرده ای ترسيم كن، و آن را وسيله قناعتم به آنچه مقدّر فرموده ای و اطمينانم به آنچه بر گزيده ای قرار ده.

16 - دعايم را مستجاب كن ای پروردگار جهانيان، زيرا، تو دارای احسان بزرگی و بر همه چيز توانا هستی.

 

16 - دعای پانزدهم: دعا هنگام بيماری، اندوه و گرفتاری

1 - خدايا تو را سپاس بر سلامتی بدنم كه همواره در آن بسر می برم، و تو را سپاس بر بيماری كه در بدنم پديد آورده ای.

2 - پس، چه می دانم، ای خدای من، كداميك از اين دو حال من برای سپاسگزاری تو سزاوارتر است، و كداميك از اين دو وقت (سلامتی و بيماری) برای ستايش تو بهتر است.

3 - آيا هنگام سلامتی كه در آن حال، روزيهای پاكيزه ات را برايم گوارا ساختی و برای بدست آوردن خشنوديت، نشاط و شادمانيم بخشيدی و با آن نعمتها بر طاعت خويش، توانايم كردی تا بر طاعتت موفق گرديدم؟

4 - يا اوقات مرض و بيماری كه بواسطه آن، مرا از آلايش و كدورت گناهان پاك و پاكيزه نمودی و آن درد و رنجها نيز نعمتهايی بود كه بر من هديه كردی تا بار گناهان سنگين مرا بر دوشم سبك كنی و روح قدسی مرا از فرو رفتن در منجلاب گناهان پاك و مهذّب گردانی و نيز برای توبه و انابه به درگاهت متذكرم فرمايی، تا سرانجام، گناهانم بواسطه نعمت و احسان قديمت محو و نابود گردد.

5 - در خلال ايّام بيماری دو فرشته نويسنده اعمال، در پرونده عملم، حسناتی بزرگ بنويسند كه نه در قلب من خطور كرده و نه زبانم به آن گويا گشته و نه عملی به جوارح و اندام از من صادر شده بلكه به صرف فضل و احسان تو به من باشد.

6 - پس، پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و آنچه برايم پسنديده ای محبوب من گردان، و آنچه بر من فرود، آورده ای (از مشكلات) برايم آسان فرما، و مرا از آلايش پليدی گناهان پيشين پاك و پاكيزه فرما و اعمال بد گذشته ام را نابود كن و همچنان شيرينی و لذّت تندرستی را بر من عطا فرما و آسايش سلامتی و عافيت را به من بچشان، و بيرون شدنم از بيماری را بسوی عفو و بخشش خود قرار ده، و بازگشت از لغزشگاه گناهان را به آمرزش و گذشتت قرار ده و از غم و اندوهم با رحمتت خلاصی بخش، و سلامتی ام از اين سختی را به گشايشت قرار ده.

7 - همانا تو خدايی هستی كه بی اندازه احسان می كنی و نعمت بزرگ می بخشی، بسيار بخشنده بزرگوار هستی و صاحب عظمت و بزرگی می باشی.

 

16 - دعای شانزدهم: طلب آمرزش

1 - پروردگارا، ای آنكه گناهكاران به سبب رحمتش، فرياد رس می طلبند.

2 - و ای آنكه بيچارگان بياد احسان او فرياد و زاری می كنند.

3 - و ای آنكه خطاكاران از ترس او با آه و ناله می گريند.

4 - ای آرام دلهای متوحش سرگردان، ای گشايش دلهای اندوهگين و شكسته، و ای فريادرس انسان های خوار و تنها مانده، ای ياور هر نيازمند رانده شده.

5 - تويی كه به گستره علم و رحمتت بر همه موجودات احاطه داری.

6 - و تويی كه برای هر آفريده ای، بهره ای در نعمتهايت قرار داده ای.

7 - تويی كه بخشش و عفوت از كيفرت برتر است.

8 - تويی كه رحمتت بر غضبت پيشی می گيرد.

9 - و تويی كه بخشش و فضلت از منعت بيشتر است.

10 - تويی كه همه آفريدگان را از رحمت واسعه خود، وسعت عطا كرده ای (و به همه مخلوقات، بهره كامل بخشيده ای)

11 - تويی كه از عطا و بخشش خود به خلق، پاداش نمی خواهی.

12 - و تويی كه در كيفر گناهكاران افراط (زياده روی) نمی كنی.

13 - و من ای خدا، بنده توام كه او را به دعا امر فرمودی و او لبيك و سعديك گويان اظهار كرد كه اينك منم، ای پروردگار بنده ای كه در پيشگاهت به خاك ذلّت و عبوديت افتاده.

14 - منم آنكه خطاها بر پشتش بس سنگينی كرده است و منم آنكه عمرش در گناه فانی شده است. و منم آنكه با نادانی تو را نافرمانی كرده در حالی كه تو شايسته نافرمانی او نبودی.

15 - اكنون، ای خدای من، آيا در باره كسی كه به درگاهت دعا می كند ترحم خواهی كرد تا بر دعا بيفزايم؟ و آيا آن را كه به درگاهت گريه كند می آمرزی تا بيشتر گريه كنم؟ آيا هر كه را كه با خواری در پيشگاه با عزّتت، روی خود به خاك ذلّت بمالد می بخشی؟ و آن كس را كه از فقر و پريشانی خود به حضرتت شكايت می كند و توكل و اعتمادش به تو است بی نياز خواهی كرد؟

16 - خدايا كسی را كه جز تو بخشنده ای نمی يابد نوميد مكن، و كسی را كه از احدی جز تو بی نيازی نمی طلبد، نوميد و خوار مگردان

17 - خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست، و از من كه به سوی تو رو آورده ام روی مگردان، و مرا كه مشتاق و متضرع به درگاه توام از عنايتت محروم مفرما و اكنون كه در پيشگاهت ايستاده ام دست ردّ بر پيشانيم مزن.

18 - تو آنی كه ذات پاك خود را به رحمت، وصف فرموده ای، بر محمد و آل او درود فرست، و به من رحم كن، تو آنی كه خود را بخشنده ناميدی، پس مرا ببخش.

19 - ای خدای من، می بينی كه اشك چشمم از ترس تو روان شده است و دلم از بيم عظمتت نگران گرديده و اندامم از بزرگی و عظمتت لرزان شده است

20 - همه اين ها از شرمندگی از تو است به خاطر رفتار ناپسندم، و از همين رو است كه صدايم از زاری و تضرع به درگاهت گرفته و زبانم از راز و نياز با تو كند شده است.

21 - ای خدای من، شكر و سپاس برای تو است كه چه بسيار عيبم را پوشاندی و رسوايم نكردی، و چه فراوان گناهم را پنهان كردی و مشهورم نساختی و چه بسيار زشتيها كه انجام دادم و پرده مرا ندريدی و طوق زشتی آن را بر گردنم نيفكندی، و بديهای آن را بر همسايگانم كه در جستجوی عيبهايم هستند و نيز بر حسودانی كه از وجود نعمتهای تو در نزد من رشگ می برند، آشكار نساختی

22 - امّا، آن همه خوبيهای تو من را از انجام كارهای بدی كه تو از من می دانی باز نداشت

23 - معبود من، چه كسی از من نادانتر به رشد و رستگاری خود است؟ و چه كسی از من غافلتر از بهره و نيكبختی خود است؟ و چه كسی از من دورتر از اصلاح ذات خود است در حالی كه روزی تو را در راه معصيت تو كه مرا از آن نهی كرده ای صرف می كنم؟ و چه كسی از جهت غوطه وری در باطل از من دورتر است؟ و چه كسی از جهت ارتكاب بديها از من سخت تر است كه وقتی بين دعوت تو و دعوت شيطان قرار می گيرم دعوت شيطان را - نه از روی نابينايی در شناختم از او و نه از روی فراموشی او - می پذيرم؟

24 - و من هم اكنون باور دارم كه فرجام دعوت تو بهشت و پايان دعوت او آتش است.

25 - پاك و منزّهی چه شگفت آور است چيزی كه بر خود گواهی می دهم، و از امور پنهانی خودم می شمارم.

26 - وشگفت تر از آن، بردباری تو درباره من و درنگ تو از تعجيل در كيفر من است، و اين به خاطر گرامی بودن من نزد تو نيست، بلكه به خاطر مدارا و احسان تو بر من است تا از معصيت خشم آور تو خود داری كنم و از گناهان خوار كننده، دست بر دارم و نيز به خاطر آن است كه گذشتن تو از من به درگاهت از كيفر من محبوبتر است.

27 - بلكه من، ای پروردگار من، گناهانی بيشتر و آثاری زشتتر و در باطل، بی باكی شديدتر دارم و هنگام طاعت تو بيداريم كمتر است و برای وعده های تو، آگاهی و مراقبتم كمتر از آن است كه عيبهای خود را برای تو بشمارم يا بتوانم گناهانم را بياد آورم.

28 - و فقط به خاطر طمع در مهربانی تو كه اصلاح كار گناهكاران به آن است، خودم را با اين سخنان توبيخ می كنم و نيز به خاطر اميد به رحمت تو كه نجات خطاكاران به آن است.

29 - پروردگارا، و اين گردن من است كه گناهان، آن را باريك كرده است، پس بر محمد و آل او درود فرست، و با منّت خود آن را سبك فرما.

30 - ای خدای من، اگر به درگاهت بگريم تا پلكهای چشمانم بيفتد و با آواز بلند ناله كنم تا صدايم قطع شود و در پيشگاه تو بايستم تا پاهايم ورم كند، و در برابرت ركوع كنم تا استخوان پشتم از جا در آيد و برای تو سجده كنم تا كاسه چشمانم بگودی رود و همه عمرم، خاك زمين بخورم و تا پايان روزگارم آب خاكستر بنوشم و در خلال اين ها به ذكر تو مشغول شوم تا زبانم كند شود آنگاه به خاطر شرمندگی، چشم به اطراف آسمان بلند نكنم، با اين كارها هرگز مستوجب از بين رفتن گناهی از گناهانم نمی شوم.

31 - و آنگاه كه سزاوار آمرزش تو شوم اگر مرا بيامرزی، و آنگاه كه شايسته بخشش تو شوم اگر مرا ببخشی، محققا آن بخشش تو از روی استحقاق و شايستگی من واجب نشده است. زيرا، نخستين بار كه تو را معصيت كردم، جزای من از جانب تو آتش بوده است. از اين رو، اگر مرا كيفر نمايی به من ستم نكرده ای.

32 - ای خدای من، و چون مرا با پرده خود پوشاندی و رسوايم نكردی، و با بخشش خود با من مدارا كردی و در كيفرم شتاب ننمودی و با فضل و احسان خود نسبت به من بردباری كردی و نعمتت را بر من تغيير ندادی و نيكی ات را نزد من تيره نساختی، پس، بر تضرع و زاری طولانی من و شدت فقر و تنگدستی من و بدی جايگاهم رحم كن.

33 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از گناهان نگهدار، و در طاعت خود بكارم گير، و نيكی بازگشت از گناه را روزی ام فرما و به وسيله توبه پاكم كن، و با عصمت (ملكه خود داری از گناه) ياريم ده، و با عافيت و تندرستی كارم را اصلاح نما، و شيرينی آمرزش را به من بچشان، و مرا رها شده بخشش و آزاد شده رحمتت قرار بده، و برايم ايمنی از خشم و غضبت را بنويس و محتوم كن، و با آن در دنيا پيش از آخرت به من مژده ده مژده ای كه آن را بشناسم و در آن علامتی نشانم ده كه آن را هويدا يابم.

34 - به درستی كه اجابت خواسته های من در برابر رحمت گسترده تو دشوار نيست. و تو را در قدرت بی پايانت و بردباری فراوانت به زحمت نمی افكند، و در بخششهای فراوانت كه آيات تو بر آن دلالت دارد گران نمی افتد. زيرا، تو آنچه می خواهی انجام می دهی و به آنچه اراده كنی حكم می كنی. چونكه بر هر چيز توانايی.

 

17 - دعای هفدهم: پناه بردن به خدا از شيطان

1 - خدايا، از وسوسه های شيطان رانده شده و از حيله و مكرهای گوناگون او، و از اطمينان به آرمان و وعده ها و فريب و دامهای او.

2 - و از اينكه شيطان در گمراه كردن ما از طاعتت، و خوار كردن ما در معصيتت طمع كند، يا اينكه نيكو باشد نزد ما چيزی كه او برای ما نيكو می نمايد، يا اينكه بر ما سنگين آيد چيزی كه او در نظر ما بد جلوه داده است مصونمان دار.

3 - خدايا، به خاطر عبادت و بندگيت او را از ما دور كن و به خاطر تلاش ما، در محبّتت، او را ذليل فرمان و ميان ما و او پرده ای قرار ده كه آن را ندرد و سدّ محكمی كه آن را نشكند.

4 - خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچنان كن كه شيطان مطرود، بجای ما همواره با دشمنانت همدم و همنشين باشد. و با حسن نگهداری و التفاتت ما را از شرّ او حفظ كن. و مكر او را از ما دور فرما و او را از ما رويگردان كن، و هر گونه وسوسه و مكر و حيله اش را از ما قطع فرما.

5 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و همان اندازه كه او در گمراهی و شقاوت است ما را از هدايت بهره مند فرما، و بر خلاف گمراهی و اغوای او، ما را زاد و توشه تقوی عطا فرما و بر خلاف راه او كه راه تباهی است ما را براه پرهيزگاری ببر.

6 - پروردگارا، شيطان را در دلهای ما جای مبخش و برای او در آنچه نزد ما است جايگاهی آماده نكن.

7 - پروردگارا باطلی را كه برای ما می آرايد به ما بشناسان، و چون آن را به ما شناساندی ما را از آن نگهدار، چشم ما را به چيزی كه بتوانيم با آن، شيطان را بفريبيم بينا فرما، و به قلب ما الهام فرما كه برای دور كردن او چيزی فراهم كنيم. و از خواب غفلت كه ميل به او را در خود دارد بيدارمان كن و با توفيق خود ما را به خوبی كمك كن كه با وی بجنگيم

8 - پروردگارا، دلهای ما را با انكار محبت و طاعت شيطان آبياری فرما و شكستن رشته های دام وی را به ما لطف كن.

9 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و سيطرت و سلطنت شيطان را از محيط زندگی ما بگردان و اميدش را برای هميشه از اغوای ما به نوميدی بدل كن، و او را از حرص به اغوای ما باز دار

10 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و پدران و مادران و فرزندان و خويشاوندان و دوستان و آشنايان و همسايگان ما را از مردان و زنان اهل ايمان در جايی محكم و در قلعه ای نگهبان و در پناهگاهی باز دارنده از شر شيطان ايمن دار و بر آنها جوشنی نگهدارنده بپوشان كه از شرّ تيرهای جانگزای شيطان در امان باشند و به دست آنها حربه ای برّان عطا فرما.

11 - پروردگارا، اين دعا را شامل حال كسی بگردان كه به ربوبيت تو گواهی می دهد و بر يكتايی تو اخلاص دارد و با حقيقت بندگی برای تو به دشمنی با شيطان بر می خيزد و نيز بر دشمنی با او در آموختن معارف آسمانی از تو پشتيبانی می خواهد.

12 - پروردگارا، آن گره ها را كه شيطان بسته است بگشای و دوخته هايش را از هم بشكاف و تدبيرش بگسل و عزمش را بر هم زن و آنچه بر پا كرده است فرو بشكن.

13 - پروردگارا، لشكريانش را مغلوب كن (جمعش را پريشان ساز) و نقشش را بر آب كن و پناهگاهش را ويران كن و بينی اش را به خاك فرو مال.

14 - پروردگارا، ما را در صف دشمنان شيطان قرار ده و از شمار دوستانش بيرون كن تا از وسوسه های و فريبهای او پيروی نكنيم و آنگاه كه ما را فرا خواند اجابتش ننماييم، هر كه از امر ما پيروی كند او را به دشمنی با شيطان فرمانش دهيم و كسی كه نهی ما را بپذيرد از پيروی او بازش داريم.

15 - پروردگارا بر محمد خاتم پيامبران و سيد رسولان و فرزندان طاهرينش درود بفرست و ما و قبيله ما و برادران ما و همه مردان و زنان اهل ايمان را از آنچه به تو پناه خواسته ايم و از آن همی ترسيم پناه ده.

16 - پروردگارا، دعای ما را بشنو و آنچه را غفلت كرديم به ما عطا فرما و آنچه را فراموش كرديم برای ما حفظ كن، و به وسيله آن ما را در رديف پارسايان و اهل ايمان قرار ده. آمين يا رب العالمين.

 

18 - دعای هجدهم: برای شكر گزاری

1 - پروردگارا، شكر و سپاس تو را به خاطر تقدير نيكوی تو، و به خاطر بلايی كه از من دور كردی، پس بهره مرا از رحمت بی منتهای خويش تنها عافيتی كه هم اكنون بهره مندم ساختی قرار نده كه اين وضع دلخواه من مايه شقاوتم گردد و ديگران به خاطر آنچه مورد پسند من نيست خوشبخت شوند.

2 - و اگر اين عافيت كه اكنون نصيبم گرديده و در آن روز را به شب يا شب را به روز برده ام به عافيت اخروی من زيان رساند و مرا به بلايی جاويد و رنجی پايدار گرفتار سازد پس آنچه برايم به واپس انداختی پيش آور و آنچه را پيش انداخته ای، مؤخر كن.

3 - آنچه فنا پذيرد هر چه بسيار باشد باز هم اندك است ولی آنچه جاويدان بماند هر قدر كم و ناچيز باشد همچنان بسيار است و صلّ علی محمد و آله.

 

19 - دعای نوزدهم: در طلب باران

1 - پروردگارا، به ما از باران رحمتت بچشان و ما را سيراب گردان، و سايه رحمتت را با باران پر بركت خويش از ابری كه برای روياندن سبزه ها و گياهان در همه آفاق گسترده است بگشای

2 - و بر بندگانت منت گذار و ميوه های باغها را به بار آور، و شهرهايت را با شكفته شدن غنچه های شكفته گلها و گياهان، شاداب و زنده دار، و فرشتگان بزرگوارت را كه سفيران تواند شاهد و ناظر آن باران رحمت و سودمندت قرار بده، بارانی كه همواره ببارد و فراگير و دانه درشت باشد سخت و سريع و شتابان فرود آيد.

3 - خدايا، بارانی فرو فرست كه سرزمينهای مرده مان را با آن زنده و سر سبز كنی و منفعتهايی كه به خاطر قحطی و خشكسالی از دست داده ايم به ما بازگردانی، و از دل زمين گل و گياه، و ميوه های گوناگون را بيرون آری، و روزيهای ما را فراوان كنی. آری، ای خدای بزرگ، ابری بر انگيز كه روی هم انباشته باشد و خوشی و گوارائی به همراه آرد و گستره اش فراگير و صدای رعد از آن شنيده شود، هميشه ببارد و برقش فريبنده نباشد.

4 - پروردگارا، ما را از باران رحمتت سيراب كن، بارانی كه خشكسالی را بزدايد و گياهان را بروياند، وسيع و گسترده و سرشار باشد. به وسيله آن گياهان سر سبز و خرّم سالهای گذشته را بازگردانی و گياهان شكسته و پژمرده را با نشاط كنی و پرورش دهی.

5 - پروردگارا به ما آب را ارزانی دار، آبی كه آن را بر تل ها جاری سازی، و چاهها را پر گردانی و از آن، جويها جاری كنی و درختها برويانی و قيمتها را در همه شهرها كاهش دهی، و مايه شادابی و نشاط چهار پايان و آفريدگان را فراهم كنی و روزيهای پاكيزه را برای ما كامل گردانی و كشت ما را با آن برويانی و پستان چهار پايان را پر از شير سازی، و توان بر توان ما بيفزايی.

6 - پروردگارا، سايه آن ابر را بر ما گرم مگردان و سرديش را بر ما شوم نساز و بارش آن را مايه عذاب ما قرار نده و آبش را شور نكن.

7 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و به ما از بركات آسمان ها و زمين روزی عطا كن، زيرا، تو بر هر چيزی توانايی.

 

20 - دعای بيستم: درخواست توفيق از خدا

1 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و ايمانم را به كاملترين درجه ايمان برسان و يقينم را بهترين يقين قرار ده، و فرجام نيّتم را بهترين نيّتها بگردان و عملم را به بهترين اعمال برسان.

2 - پروردگارا، با لطف خودت نيّتم را نيكو گردان، و يقينم را با رحمت بی پايانت از گزند انحراف، مصون دار، و با قدرت بی انتهايت، هر عمل فاسدی كه از من سر زده است اصلاح فرما.

3 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و اموری را كه اهتمام به آنها مشغولم می كند كفايت فرما و مرا بكاری كه فردای قيامت از من درخواست می كنی وادار كن و در ايام عمرم فراغتی بخش تا بكاری كه برای آنم آفريده ای بپردازم و بی نيازم كن و به من روزی وسيع عطا فرما و عزت ببخش و گرفتار فكر و خود پسندی نكن و به عبادت خالص مشغولم دار و عبادتم را با عجب و غرور باطل نكن و كارهای خير برای مردم را بدست من اجراء كن و كار خيرم را با منت گذاردن ضايع و نابود نكن، و مرا به بالاترين زيورها و ارزش های اخلاق، آراسته كن. و مرا از فخر مصون دار.

4 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و با هر اندازه ای كه ميان مردم مرا مرتبت می بخشی پيش خودم به همان مقدار خوارم كن، و هر عزت ظاهری كه برايم پديدار می سازی بهمان اندازه پيش نفسم برای من خواری باطنی پديد آور.

5 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و چنان كن كه از هدايت شايسته بهره مند شوم و آن را با هيچ چيز عوض نكنم و از راه حق بهره مند گردم و از آن بيرون نروم، و به نيت درست دست يابم و در آن شك نكنم، و تا هنگامی كه عمرم در راه طاعت تو می گذرد به من عمر بده و آنگاه كه عمرم چراگاه شيطان شود، پيش از آنكه دشمنی سخت تو به من رود آورد يا خشم تو محكم و پايدار گردد جانم را بگير.

6 - پروردگارا، هيچ خصلتی را كه مردم زشت بدانند در من نگذار مگر آنكه اصلاحش كنی، و هيچ عادت ناپسندی را كه مردم سرزنشم كنند باقی نگذار مگر آنكه نيكش سازی، و هيچ خوی پسنديده ای را در من ناقص نگذار مگر آنكه كاملش كنی.

7 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و دشمنی سخت دشمنان را در باره من به دوستی تبديل كن و حسد و بدخواهی سركشان را به محبت تغيير ده و بدگمانی صالحان را به اطمينان و دشمنی نزديكان را به دوستی و بدرفتاری خويشان را به خوشرفتاری و خوار كردن نزديكان را به ياری، و دوستی مدارا كنندگان را به دوستی واقعی و رفتارهای اهانت آميز را به آميزش نيك و تلخی ترس از ستمگران را به شيرينی ايمنی مبدل فرما.

8 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و در برابر كسی كه به من ستم كرده توانايی بخش و در برابر كسی كه با من بحث و مخاصمه كند، حجت و برهان بده، و در برابر كسی كه با من عناد و كينه بورزد پيروزی عطا كن، و به من در برابر كسی كه درباره ام حيله كند مكر و چاره ببخش، و در برابر كسی كه بر من چيره شود توانايی بده و در برابر كسی كه به من دشنام دهد تكذيب عطا كن، و در برابر آنكه مرا بترساند، تندرستی ببخش و به من توفيق ده تا از كسی كه مرا به راه راست هدايت كند و به ارشاد و راهنمائيم همت گمارد پيروی كنم.

9 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و به من كمك كن تا با كسی كه با من غش كرده است با نصيحت و درستی رفتار كنم و پاداش كسی را كه از من دوری گزيده است به نيكی بدهم، و كسی كه مرا نوميد كرده با بذل و بخشش جبران كنم، و با كسی كه از من بريده، با پيوستن رويارويی نمايم، و از كسی كه از من غيبت نموده به نيكی ياد كنم، و نيز توفيقم ده تا نيكی را سپاس گويم و از بدی چشم بپوشم.

10 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به زينت صالحان آراسته فرما و زيور پرهيزكاران را به من بپوشان تا در گستردن عدل و فرو نشاندن خشم، و خاموش كردن آتش كينه، و پيوند دلهای پراكنده و اصلاح و آشتی بر قرار كردن ميان مردم و فاش كردن نيكيها و پوشاندن زشتيها و عيبها، و نرم خويی و تواضع و خوش سيرتی و استوار گامی، و معاشرت نيك، پيشتازی به سوی نيكيها و برگزيدن احسان و تفضل و ترك سرزنش، و ترك همكاری با نا اهلان و به حق سخن گفتن هر چند كه سخت باشد، كم دانستن نيكی در گفتار و كردار هر چند كه بسيار باشد، و زياد شمردن بدی در گفتار و كردار هر چند كه كم باشد، شايسته زيبايی و آراستگی صالحان گردم، و همه اين ها را كه با اطاعت مداوم و همراهی با جماعت و رها كردن بدعت گزاران و آنان كه رأی و نظر اختراع شده بكار گيرند، كامل بفرما.

11 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و بيشترين روزيت را به هنگام پيری كه بر سنين عمرم افزوده می شود برايم قرار بده و نيرومندترين تواناييت را آنگاه كه به رنج و زحمت در افتم به من ارزانی دار، و مرا با سستی در بندگيت و كوری و گمراهی از راه مستقيم خودت آزمايش مكن و هرگز مرا در معرض حرمان محبتت قرار نده و با آميختن با كسانی كه از تو دوری گزيده اند و نيز با جدا شدن از كسانی كه به سوی تو جمع شده اند گرفتارم مفرما.

12 - پروردگارا، بگذار با نيروی تو بر شدائد حمله آورم و دست نياز به سوی تو بگشايم و پيشانی تضرع و مسكنت بر آستان تو به خاك مالم، و مگذار به هنگام اضطرار دست نياز به سوی ديگران دراز كنم و مگذار به هنگام احتياج برای غير تو از روی فروتنی خواهش كنم و نيز نپسند به موقع ترس، به درگاه غير تو زاری نمايم كه بدينسان سزاوار خواری و منع تو باشم و مستحق قهر و روی گرداندن تو گردم، ای بخشنده ترين بخشندگان.

13 - پروردگارا، بجای آنچه شيطان از دروغ و گمان و رشك در دل من می افكند چنان كن كه از عظمت تو ياد كنم و به توانايی تو بينديشم و بر ضد دشمنان تو تدبير نمايم، و بجای دشنام و ناسزا يا عيب جويی و عيب گويی يا گواهی دادن باطل يا غيبت كردن برادر مؤمن و يا ناسزا گفتن به برادر حاضر و چيزهايی شبيه آن، بر زبانم سپاسگويی تو و ستايش فراوان تو و حركت در راه بزرگ شمردن تو و شكر نعمتهای فراوان تو و اعتراف به نيكی تو و بر شمردن نعمتهايت را جاری كن.

14 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و مگذار كه بر من ستم رود در حالی كه تو بر جلوگيری از ستم توانايی، و نيز روا مدار كه من ستم كنم در حالی كه تو می توانی مرا از ستم باز داری و تا راه هدايت تو باز است نپسند كه در گمراهی بمانم، و نخواه كه من نيازمند شوم در حالی كه وسعت زندگيم از جانب تو است. و تا دارائيم از سوی تو است مرا از طغيان و عصيان باز دار.

15 - پروردگارا، به گذشت و آمرزش تو روی كرده و اشتياق دارم و به سوی بخشش تو آهنگ كرده ام و به گذشت تو اشتياق دارم و به احسان و نيكی تو اعتماد آورده ام ولی دستم از آنچه موجب آمرزش تو گردد تهی است و در كردارم هيچ چيزی كه به موجب آن، مستحق بخشش تو گردم وجود ندارد. و بعد از آنكه خويشتن بر ضد خويش گواهی داده ام، جز به فضل تو اميدی ندارم. پس بر محمد و آل او درود فرست و فضل و احسانت را بر من فرو فرست.

16 - پروردگارا، زبانم را به هدايت گويا كن و به قلبم تقوی را الهام فرما، و بر آنچه پاكتر و پسنديده تر است توفيقم ده، و مرا به سوی آن فضيلت كه رضايت تو را بيشتر تأمين كند بگمار.

17 - پروردگارا، مرا به بهترين راه ببر، و آنسان قرارم ده كه بر دين تو بميرم و زنده گردم،

18 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا از ميانه روی بهره مند گردان، و در صف رستگاران و راهنمايان بخير و نيكی قرارم ده و از بندگان شايسته به حسابم آور و رستگاری در قيامت و نجات و سلامتی از دوزخ را روزيم فرما

19 - پروردگارا، به خاطر رضای خويش آنچه مايه رهائيم شود از من بگير، و برای من از خودم چيزی را بجای گذار كه صلاح نفسم باشد، زيرا نفس من هلاك خواهد شد مگر آنكه تو آن را مصون داری و در پناه عصمت تو قرار گيرد.

20 - پروردگارا، آنگاه كه اندوهناك شوم، تو مايه سامان و خشنودی منی، و آنگاه كه محروم و نوميد گردم، فرياد رس و اميدم تويی، و آنگاه كه گرفتاری به من رو آورد، فرياد رسم تويی آنچه از دست ما بدر رود نزد تو باز خواهيم يافت. و آنچه به فساد گراييده است نزد تو صلاح و سازگاری خواهد يافت و در آنچه زشت شمرده ای تغييرش به دست تو است، پس، پيش از گرفتاری، بر من عافيت و تندرستی ببخش، و پيش از خواستن، حاجت روا كن و پيش از گمراهی، راهنمائيمان گردان، و مرا از عيب جويی بندگان كفايت فرما، و ايمنی و راحتی روز قيامت را بر من ببخشای و به من خوبی ارشاد و راهنمايی كردن را عطا فرما.

21 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و به لطف خويش، پيشامدهای بد را از من دور كن، به نعمت خويش مرا پرورش ده، و به كرم و بخشش خويش مرا اصلاح كن و به صنع و رحمت خويش دردم را درمان فرما، و در سايه رحمت بی پايانت مرا جای ده و خوشنوديت را شامل حالم گردان، و چون كارها به هم در پيچند، درست ترين آنها را بر من بنمايان، و آنگاه كه اعمال با يكديگر مشتبه شوند به پاكيزه ترين آنها هدايت فرما و وقتی اقوام و مذاهب، روی در روی يكديگر شوند به حمايت و پيروی از پسنديده ترين آنها توفيقم ده.

22 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و تاج و ديهيم بی نيازی و قناعت را بر سرم بگذار و مرا با زيبايی ولايت در كارهايی كه به آن قيام می كنم بيارای، و به من، صداقت در هدايت عطا فرما، و به فتنه ثروت و فراخی گرفتارم نكن، و زندگی آسوده و آرامش خاطر به من ارزانی دار، و زندگی را بر من دشوار مساز، و دعايم را به سوی من باز مگردان زيرا، من آن بنده مخلصی هستم كه برای تو شريكی قرار نمی دهم و با تو مانندی را نمی خوانم.

23 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا از زياده روی باز دار، و روزی ام را از زيان و تلف ايمن دار و به دارائيم بركت ده، و مرا به خاطر آنچه از دارائيم به نيكی انفاق می كنم به راه هدايت و رستگاری برسان.

24 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و تلاش معاش را بر من آسان گردان و بی حساب روزيم ده تا از بندگی تو به خاطر بدست آوردن روزی باز نمانم، و پيامدهای ناگوار كسب را تحمل نكنم.

25 - پروردگارا، به قدرت كامله ات خواسته هايم را برآور، و به عزّت و چيرگيت از آنچه می ترسم پناهم ده.

26 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و آبرويم را در ميان مردم نگهدار، ارزشم را با نيازمندی به خلق، كم نكن تا از روزی خوارانت روزی بخواهم، و دست نياز به سوی آفريدگان پست و شريرت دراز كنم و بستايش آنكه به من چيزی بخشيده گرفتار شوم و به نكوهش كسی كه مرا منع كرده است مبتلا گردم، در حالی كه بخشيدن و نبخشيدن بدست تو است و تو ولی آنی، نه ايشان.

27 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و تندرستی در عبادت را به من ارزانی دار و نيز فراغت و آسايش در زهد را و علم با عمل و پرهيزكاری همراه با ميانه روی را روزی من فرما.

28 - پروردگارا، روزگارم را با عفو و بخشش خويش به انجام رسان، و آرزويم را در اميد به رحمت خويش محقق ساز، و راههايم را برای رسيدن به خوشنوديت آسان فرما، و در همه حالات، عمل ام را نيكو گردان.

29 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و در اوقات فراموشی و غفلت، برای ياد خودت بيدارم كن و در ايام مهلت (زندگی دنيا) بكار بندگی وادارم كن، و مرا به سوی محبت خويش در راهی هموار و آسان ببر، و با محبت خودت، خير دنيا و آخرت را برايم كامل فرما.

30 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست همچون بهترين درودی كه پيش از او بر كسی از آفريدگان خود فرستادی و پس از او بر كسی خواهی فرستاد. و به ما در دنيا و آخرت نيكی عطا فرما، و با رحمت واسعه ات مرا از عذاب آتش نگهدار.

 

21 - دعای بيست و يكم: هنگام اندوه و نگرانی از گناه

1 - پروردگارا، ای كفايت كننده فرد ناتوان، و ای نگهدارنده امر وحشتناك، گناهانم مرا بی كس و تنها كرده است و هيچ يار و همراهی جز تو ندارم، و از خشم و غضب تو، ناتوان شده ام و كسی كه از من پشتيبانی كند جز تو نيست، و می دانم كه به زودی به سوی تو باز خواهم گشت و از لقای تو می ترسم و در هراسم و هيچ تسكين دهنده ای برای ترسم وجود ندارد.

2 - و كيست كه از تو ايمنم سازد در حالی كه تو مرا ترسانده ای، و كيست مرا ياری دهد هنگامی كه تو مرا بی كس و تنها گذارده ای، و كيست به من توانايی بخشد در جايی كه تو مرا ناتوان ساخته ای؟

3 - ای خدای من، جز پروردگار، پرورده خود را پناه نمی دهد، و جز چيره و غالب، شكست خورده را ايمنی نمی بخشد. و جز جوينده و طالب، مطلوب را ياری نمی كند.

4 - ای خدای من، همه آن اسباب بدست توانای تو است، و فرار و گريز به سوی تو است، پس بر محمد و آل او درود فرست، بدرگاه خويش پناهم ده و آرزويم را بر آور.

5 - پروردگارا، اگر روی كريم خويش را از من بر گردانی يا از فضل و احسان بزرگ محرومم داری يا روزيت را بر من دريغ نمايی، يا اگر وسيله و سبب رحمتت را از من قطع كنی جز تو راهی به سوی چيزی از آرزويم نمی يابم، و توان رسيدن به آنچه نزد تو است به كمك غير تو ندارم، زيرا، من بنده تو و در مشت توام، موی پيشانی من در دست توانای تو است.

6 - برای من هيچ امری با بودن فرمان تو نيست. فرمان تو در باره من جاری است و قضا و قدر تو در باره من عين عدالت است، و من توانايی بيرون رفتن از سلطنت تو را ندارم، و نمی توانم از حيطه قدرت تو فراتر روم، و نيز نمی توانم محبت و دوستی تو را متوجه خود كنم، و به خشنوديت نمی رسم، و به آنچه نزد تو است جز با اطاعت و فرمانبريت و فزونی رحمتت نمی رسم.

7 - پروردگار من، شب را بروز می آورم و روز را به شب می رسانم در حالی كه بنده خوار توام، نمی توانم جز با كمك تو نفعی به خويشتن برسانم و ضرری را از خويشتن دور كنم در باره خودم با آنچه گفتم گواهی ميدهم و به ناتوانی و بيچارگی خويشتن اعتراف می كنم، پس تو ای خدای بزرگ آنچه را به من وعده داده ای وفا كن و نعمتهايی را كه به من ارزانی داشته ای بكمال و تمام برسان، زيرا، من، بنده بی چيز فروتن، ناتوان، بدحال، كوچك، خوار، فقير، ترسان و پناهنده تو هستم.

8 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و نگذار كه ياد تو از ياد برم و نعمتهای تو را فراموش كنم و نپسند كه از احسان تو در مورد آنچه به من بخشيده ای غفلت كنم، و روا مدار كه از روا ساختن و اجابت تو نسبت به خودم هر چند ديرتر مرا دريابد نوميد شوم خواه در آسايش باشم و خواه در رنج، خواه در سختی و خواه در خوشگذرانی، در تندرستی باشم يا در گرفتاری و بيماری، نيازمند و بد حال باشم يا در نعمت، خواه در توانگری باشم و خواه در درويشی، نيازمند باشم يا بی نياز

9 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و چنان كن كه سپاس و ستايشم ويژه تو باشد و تنها تو را نيايش كنم و تنها به سپاسگزاری تو در همه احوالم لب بگشايم، تا به آنچه از دنيا به من داده ای شاد نشوم و بر آنچه از آن بازم داشته ای و از كف داده ام اندوهگين نگردم، در دلم پرهيزكاری از خودت را الهام كن و بدنم را در آنچه مقبول تو است بكار گمار و نفس مرا از هر چه به من رو آورد به طاعت خويش مشغول ساز تا آنچه تو را به خشم می افكند دوست نداشته باشم و آنچه رضای تو را تأمين كند منفور ندارم.

10 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و قلب مرا از هر چه جز محبت تو است خالی كن، و بياد خود مشغول گردان و از خوف و ترس خويش بلند مرتبه و بيدارش ساز و با رغبت و عشق به سوی خويش توانايش كن، و به طاعت خويش روی آور نما، و در خوشايندترين راههای به سوی خودت روانه اش فرما، و با رغبت و اشتياق در آنچه نزد تو است در همه روزهای زندگيم رام و خوارش كن.

11 - خدای من، چنان كن كه تقوای تو توشه من از دنيا باشد. و سفر من به سوی رحمت واسعه تو گردد و در خشنوديت مرا داخل كن، و جايگاهم را در بهشت قرار بده و به من توانی عنايت فرما تا با آن همه خوشنودی تو را بدست آورم. گريزم را بسوی خودت و اشتياق و خواهشم را به آنچه نزد تو است قرار ده. خدای من، بر قامت دلم، از آفريدگان بد و شريرت، لباس ترس بپوشان و بر من دوستی و انس با خودت و با دوستان و اهل طاعتت را ارزانی دار.

12 - روا مدار آنان كه معصيت تو می كنند و تو را به يكتايی نمی پرسند بر من منّت گذارند و بر من دستی داشته باشند، و نخواه كه من دست نياز به سوی آنها بگشايم، بلكه چنان كن كه آرامش دل و الفت جان و بی نيازی و كفايتم به تو و نيكان خلق تو بسته باشد.

13 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و مرا همنشين آنها قرارم ده و لياقت ياری آنها نصيبم كن و با شوق و دل باختگی به سوی خودت و با انجام آنچه دوست داری و خوشنود می گردی بر من منت گزار، زيرا تو بر هر چيز توانايی و خواسته من برای تو آسان است.

 

22 - دعای بيست و دوم: هنگام سختی و رنج

1 - پروردگارا، تو به چيزی مرا مكلف فرموده ای كه خود به انجام آن از من تواناتری، و توانايی تو بر آن و بر من بيشتر از توانايی من است. پس، آنچه تو را از من خشنود می كند به من عطا فرما. در حال عافيت و تندرستی از من خشنود باش.

2 - پروردگارا، بر رنجها و مشقتها توانايی ندارم و بر گرفتاری و بلا، بردبار و شكيبا نيستم و در فقر و تنگدستی ناتوانم، پس، روزيم را از من دريغ مدار و مرا به خلق خويش وامگذار، بلكه خود به تنهايی خواسته ام را بر آور و امورم را كفايت كن

3 - و به سوی من نظر كن و در همه كارهايم به من نظر نما، زيرا، اگر مرا بخود واگذاری از انجام آن كارها ناتوان خواهم شد و به آنچه مصلحتم در آن است همت نمی گمارم، و اگر مرا به خلق خويش واگذاری با ترشرويی به من بنگرند. و اگر مرا به خويشانم واگذاری از مساعدت، محروم و نوميد كنند. و اگر ببخشند، اندك و ناگوار ببخشند و منّت فراوان بگذارند و نكوهش بسيار روا دارند.

4 - پس به فضل و احسان خويش، ای پروردگار من، بی نيازم گردان و به بزرگی خويش، مرتبه ام بالا بر، و به قدرت كامله ات، دستم را بگشای (گره از كار فرو بسته من باز كن) و به آنچه نزد تو است بی نيازم كن.

5 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و مرا از نكبت رشك برهان و از آلايش گناهان بازم دار، و از حرامها پرهيزگارم فرما و بر گناهان، جرأتم مده، و چنان كن كه ميل و خواهشم نزد تو باشد و خشنوديم در چيزی باشد كه از جانب تو بر من می رسد. و ای خدای من، در آنچه روزيم كرده ای و آنچه به من بخشيده ای و احسان كرده ای، بركت و فزونی قرار ده، و مرا در همه حالات، محفوظ دار و عيبها و زشتيهايم در پرده، پنهان ساز، و از ناگواريهای عالم نگاهم دار و در جوار رحمتت پناهم ده.

6 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در انجام تكاليفی كه بر من الزام كرده ای موفق بدار، هر چند بدنم از انجام آن، چه برای خود و چه برای آفريده ای از آفريدگانت ناتوان باشد و نيرويم از بجا آوردنش سستی نشان دهد. و توانم به حد آن نرسد و سرمايه و دستيارم گنجايش آن را نداشته باشد، خواه آن را بياد داشته يا فراموش كرده باشم.

7 - ای پروردگار من، آن تكليف از تكاليفی است كه تو بر من واجب شمرده ای و من از روی غفلت آن را انجام نداده ام، پس، به خاطر عطای بزرگ و فراوانی آنچه در خزانه رحمتت وجود دارد انجام آن را از جانب من بعهده گير، زيرا، تو توانگر بخشنده ای. آری، ای پروردگار بزرگ چنين كن تا در روزی كه با تو ملاقات می كنم هيچ چيزی نباشد كه بخواهی به خاطر آن، نيكيهايم را كم كنی يا بر بديهايم بيفزايی.

8 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و برای آخرتم شوق و رغبت در عمل برای تو را روزيم فرما تا نور صدق و صفای عملم را در قلب خويش مشاهده كنم و تا آنكه بی رغبتی و زهد در دنيا بر من چيره گردد و از روی اشتياق كارهای نيك انجام دهم، و به خاطر بيم و ترس از تو، از كردار زشت ايمن و آسوده باشم، و به من نوری عنايت فرما كه (فراراهم را روشن كند و) با آن در ميان مردم راه بروم، و در تاريكيها راه را از چاه باز شناسم و از شك و اشتباه روشنی يافته و ايمن باشم.

9 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و ترس و اندوه از سرانجام سخت و اشتياق به پاداشی كه وعده داده ای روزيم فرما تا لذت چيزی را كه تو را برای آن می خوانم و ماتم چيزی كه از آن به تو پناه می برم در ذائقه خويش ادراك كنم.

10 - خدايا، تو صلاح امر دنيا و آخرتم را خوب می دانی، پس، به خواسته هايم با مهربانی نظر كن.

11 - پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست.

12 -  پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و آنگاه كه در سپاسگزاری از تو به خاطر نعمتهايی كه در آسايش و سختی و تندرستی و بيماری بر من ارزانی داشته ای كوتاهی ورزم حق شناسی را روزيم فرما، تا شادی رضا و آرامش قلب خود را در ادای وظيفه نسبت به تو در حال ترس و ايمنی و خشنودی و خشم، و سود و زيان دريابم.

13 - پروردگارا، بر محمّد و آل او درود فرست و به سينه ام از بيماری حسد سلامتی بخش تا به هيچ يك از آفريدگانت بر نعمتی كه از روی فضل و بخشش عطا می كنی رشك نبر و تا آنكه هيچ يك از نعمتهای تو را در دين يا دنيا، تندرستی يا پرهيزگاری، گشايش يا آسايش بر هيچ يك از بندگانت نبينم مگر آنكه بهتر از آن را به لطف تو و از سوی تو آرزو كنم ای خدای بی شريك.

14 - خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و به من خود داری از گناهان و دوری از لغزشها را در دنيا و آخرت و در حال خشنودی و خشم ارزانی دار تا حالم در رويكرد هر يك از آن دو يكسان باشد و به طاعت تو مشغول باشم و در حقّ دوستان و دشمنان، خشنودی تو را بر غير خشنودی و طاعت تو بر گزينم تا دشمنم از ستم من ايمن باشد و دوستم از خواسته و رويكرد هوای نفسم نوميد گردد.

15 - و مرا از كسانی قرار ده كه تو را در حال خوشی و آسايش بسان درماندگان مخلص می خوانند، همانا تو ستوده و بزرگواری.

 

23 - دعای بيست و سوم: دعای آن حضرت در طلب عافيت و شكر آن

1 - خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و لباس عافيت بر من بپوشان و مرا به عافيتت فرو بر، و به عافيت نگه دار، و به عافيت گراميم دار، و به عافيت بی نيازم كن، و عافيت را بر من صدقه ده، و به من عافيت ببخش، و برايم بستر عافيت بگستر، و امر عافيت را برايم از هر جهت اصلاح كن، و در دنيا و آخرت بين من و عافيت جدايی مينداز.

2 - خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و مرا عافيت بخش عافيتی كامل و شفا بخش و برتر و روزافزون، عافيتی كه در بدنم عافيت توليد كند و در يك كلمه: عافيت دنيا و آخرت.

3 - و بر من منّت گذار به تندرستی و امنيت و سلامت در دين و بدن، و بصيرت در دل، پيشرفت در كارها، و هراس و بيم از تو، و توان و قدرت بر انجام طاعتی كه مرا به آن فرمان داده ای و دوری و پرهيز از نافرمانيت كه مرا از آن باز داشته ای.

4 - خداوندا بر من منّت گذار كه موفق به حج و عمره و زيارت قبر رسولت و آل او كه درودت بر همه آنان باد - گردم، هميشه تا وقتی كه مرا در دنيا زنده می داری، در امسال و همه سال، و آن عبادات را پذيرفته و مايه پاداش و منظور نظر و ذخيره ام نزد خود قرار ده.

5 - و زبانم را به حمد و شكر و ياد و ستايش جميلت گويا كن، و قلبم را برای پذيرش هدايتهای دينت گشاده ساز.

6 - و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شده و از شر جانوران زهردار غير كشنده و زهردار كشنده، و ساير جانوران و چشم زخم، و از شر هر شيطان سركش و از شر هر پادشاه ستمگر، و از شر هر خوشگذران ناز پرورده سركش، و از شر هر ضعيف و قوی، و از شر هر عالی مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر كسی از جن و انس كه به جنگ پيامبرت و اهل بيتش شتافته و از شر هر جنبده ای كه مسخر قدرت توست پناه ده، زيرا كه تو در سلطنت بر صراط راست و عدلی.

7 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست، و هر كه در باره من انديشه بد داشته باشد او را از من بگردان، و نيرنگش را از من دور كن و شرش را از من باز دار، و مكرش را به خودش برگردان.

8 - و سدّی در مقابلش بپا كن كه چشمش را از ديدن من كور، و گوشش را از شنيدن ياد من كر سازی، و دلش را هنگام ياد من قفل نمايی، و زبانش را از گفتگو در باره من لال سازی، و سرش را به گرز ذلت بكوبی، و عزتش را به ذلّت بدل كنی، و بزرگيش را بشكنی، و گردنش را به خواری فرود آوری، و كبريائيش را بر هم زنی، و مرا از همه زيان و بدی و طعن و غيبت و عيب جويی و حسد و دشمنی و بندها و دامها و پياده ها و سواره های او ايمن سازی، زيرا كه تو غالب غير مغلوب و دارای توانايی بی نهايتی.

 

24 - دعای بيست و چهارم: دعای آن حضرت برای پدر و مادرش كه بر آنان درود باد

1 - خداوندا بر محمد بنده و فرستاده ات و بر خاندان پاكش درود فرست، و آنان را به بهترين درودها و رحمت و بركات و سلام خود اختصاص بفرما.

2 - الهی پدر و مادرم را به كرامت نزد خود و درود از سوی خود ممتاز كن. ای مهربانترين مهربانان.

3 - خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و دانستن آنچه در باره ايشان بر من لازم است به من الهام كن، و آموختن همه آن واجبات را بی كم و كاست برايم فراهم نما، آنگاه مرا به آنچه در اين زمينه الهام كرده ای بكار گير، و توفيقم ده تا نسبت به آنچه به من بصيرت می دهی اقدام كنم، تا بكار بستن چيزی از آنچه به من تعليم داده ای از دستم نرود و از خدمتی كه به من الهام فرموده ای احساس سنگينی نكند.

4 - خداوندا بر محمد و آلش درود فرست همانطور كه ما را به وجودش شرافت بخشيدی و بر محمد و آلش درود فرست آن سان كه به سبب آن حضرت برای ما حقّی بر عهده مردم واجب نمودی.

5 -  خداوندا چنان كن كه از هيبت پدر و مادرم بسان هيبت سلطان خودكامه بيمناك باشم، و به هر دو چون مادری مهربان نيكی نمايم، و اطاعت از آنان و خوشرفتاری با آنان را در نظرم از لذّت خواب در چشم خواب آلود شيرينتر و برای سينه ام از شربت گوارا در ذائقه تشنه گواراتر گردان، تا خواسته ايشان را بر خواسته خود ترجيح دهم، و خرسندی آنان را بر خرسندی خود مقدم دارم، و خوبی ايشان در باره خود هر چند اندك باشد زياد بينم، و نيكويی خود را در باره ايشان هر چند بسيار باشد كم شمارم.

6 - خداوندا، صدايم را در محضر آنان ملايم كن، و گفتارم را بر آنان خوشايند فرما، و خويم را نسبت به آنان نرم كن، و قلبم را بر آنها مهربان ساز، و مرا نسبت به هر دو خوشرفتار و دلسوز قرار ده.

7 - خداوندا به آنها به پاس تربيت من جزای نيكو عنايت فرما و در مقابل آنكه مرا گرامی داشتند جزای خير عطا فرما، و هر رنجی را در كودكی نسبت به من تحمّل كرده اند در حق ايشان منظور كن.

8 - خداوندا اگر از جانب من آزاری به آنان رسيده يا از من كار ناخوشايندی ديده اند يا حقی از آنان بوسيله من از بين رفته همه را موجب پاك شدن آنان از گناهانشان و مايه رفعت مقامشان و افزونی حسناتشان قرار ده، ای كه بديها را با چندين برابر به خوبی تبديل می كنی.

9 - الهی اگر در گفتار با من از اندازه بيرون رفته اند يا در عملی نسبت به من زياده روی نموده اند يا حقی را از من ضايع كرده اند يا از وظيفه پدری و مادری در باره من كوتاهی نموده اند، من اين حق خود را به آنان بخشيدم و آن را مايه احسان بر آنها قرار دادم و از تو می خواهم كه وزر و وبال آن را از دوش آنان بر داری زيرا كه من نسبت به خود، آنان را متهم نمی كنم و آنان را در مهربانی در حق خودم سهل انگار نمی دانم و از آنچه در باره ام انجام داده اند ناراضی نيستم ای پروردگار من.

10 - زيرا رعايت حق آنان بر من واجبتر، و احسانشان نسبت به من ديرينتر و نعمتشان بر من بيشتر از آن است كه آنان را از روی عدل قصاص كنم، يا نسبت به ايشان مانند آنچه نموده اند رفتار كنم، الهی اگر چنين كنم پس روزگار مديدی كه در تربيت من سپری كرده اند، و رنجهای زيادی كه در نگاهداری من تحّمل نموده اند و آن همه كه بر خود تنگ گرفتند تا به زندگی من گشايش بخشند چه می شود؟

11 - بعيد است كه پدر و مادرم بتوانند حق خود را از من بستانند و من نمی توانم حقوقی را كه از آنها بر عهده دارم تدارك نمايم و وظيفه خدمت آنان را انجام دهم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و مرا ياری ده ای بهترين كسی كه از تو ياری جويند، و مرا توفيق ده ای راهنماينده تر كسی كه به او روی می آورند، و در آن روز كه همه بدون آنكه بر آنان ستم رود جزا می بينند مرا در زمره آنان كه عاق پدر و مادرند قرار مده.

12 - خداوندا بر محمد و آل او و نسل او درود فرست، و پدر و مادرم را به بهترين چيزی كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن امتياز داده ای مخصوص گردان، ای مهربانترين مهربانان.

13 - خداوندا ياد آنان را در پس نمازهايم، و در اوقات شبم و در ساعات روزم از صفحه قلبم مزدای.

14 - خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و مرا به بركت دعايی كه برای آنان دارم بيامرز، و آنان را بخاطر خوبيهايی كه در حق من داشته اند مشمول آمرزش حتمی خود قرار ده و به شفاعت و ميانجيگری من از آنان بطور مسلّم خشنود شو و آنان را با كرامت به سر منزل مقصودشان در بهشت برين برسان.

15 - خداوندا اگر پدر و مادرم را پيش از من آمرزيدی پس ايشان را شفيع من قرار ده، و اگر مرا پيش از آنان مورد آمرزش خود قرار دادی پس مرا شفيع ايشان بنما، تا در پرتو مهربانيت در سرای كرامت، و جايگاه مغفرت و رحمتت گرد آئيم، زيرا كه تو صاحب فضل بزرگ و نعمت ديرين هستی و تو مهربانترين مهربانانی.

 

25 - دعای بيست و پنجم: دعای آن حضرت در باره فرزندانش كه بر آنان درود باد

1 - خداوندا با بقای فرزندانم و با شايسته نمودن ايشان برای من و با برخورداری من از آنان، بر من منت گذار.

2 - خداوندا عمر آنان را برايم طولانی گردان، و ايّام زندگيشان را برای من بيفزا و خردسالشان را برايم تربيت كن و ناتوانشان را برايم نيرو ده و بدنها و دين و اخلاقشان را برايم به سلامت دار، و به آنان در جان و اعضاء و هر كارشان كه برايم مهم است عافيت بخش و برای من و به دست من روزی آنان را وسعت ده.

3 - وآنان را نيكوكارانی با تقوا، و صاحبان بصيرت و شنوای حق و مطيع خود گردان و نسبت به اولياء خود عاشق و خير خواه، و نسبت به دشمنانت دشمن و كينه توز قرار ده، الهی دعايم را اجابت فرما.

4 - خداوندا بازويم را با وجودشان نيرومند، و اختلال امورم را با آنان اصلاح و دودمانم را به سبب آنان بسيار، و مجلسم را با وجودشان آراسته و يادم را با آنان زنده دار و كارم را در نبودم بوسيله آنان كفايت كن و بدست آنان در بر آمدن نيازم ياريم كن آنان را دوستان من قرار ده و بر من عطوف و مهربان ساز و رويشان را به سوی من و براه مستقيم من بدار تا از من اطاعت كنند و روی در نافرمانی من ننهند و نسبت به من نافرمانی و بدی و مخالفت و خطا نداشته باشند.

5 - و مرا در تربيت و خوبی كردن به آنها ياری فرما و با عنايت خود علاوه بر آنان بر من فرزندان ذكور ديگر نيز عطا فرما و در اين كار برايم خير قرار ده و آنان را بر آنچه از تو می خواهم يار و ياور قرار بده.

6 - و مرا و فرزندانم را از شرّ شيطان رانده شده حفظ كن، زيرا تو ما را آفريده ای و به ما امر و نهی فرموده ای و در اجر اطاعت از امر خود تشويق كرده ای و به ارتكاب نهی خود با عذاب تهديدمان نموده ای و برای ما دشمنی قرار داده ای كه با ما نيرنگ می كند و به او تسلطی داده ای كه ما به اندازه او سلطه ای نداريم او را در دلهای ما جای داده ای و در شريانهای خونمان روانه كرده ای اگر ما از او غفلت كنيم او از ما غافل نمی شود و اگر فراموشش كنيم او ما را فراموش نخواهد كرد ما را از عقاب تو ايمن می سازد و از غير تو می ترساند.

7 - چون به كار زشت همت كنيم ما را به آن دلير می نمايد و چون به عمل صالح رو آوريم ما را از آن باز می دارد با شهوات در جستجوی ماست و با شبهات، برای ما دام می گسترد اگر به ما وعده دهد دروغ گويد و اگر ما را به نويدی دلخوش كند تخلّف می كند ای خدای بزرگ اگر تو حيله و نيرنگش را از ما نگردانی ما را گمراه می كند و اگر از فساد او نگاهمان نداری ما را دچار لغزش می سازد.

8 - خداوندا تسلّط او را با سلطنت خودت از ما دور كن تا با دعای فراوان ما او را از ما باز داری تا در پناهت از نيرنگ او در زمره بی گناهان قرار گيريم.

9 - خداوندا تمام خواسته هايم را عطا كن و حوائجم را بر آور، مرا از اجابت دعا ممنوع نكن كه تو خود استجابت دعا را برايم تضمين كرده ای و دعايم را از خودت محجوب مساز كه تو خود مرا به دعا فرمان داده ای، ای خدای بزرگ بر من با هر چه كه در اين جهان و آن جهان باعث اصلاح حالم شود منّت گذار خواه آن را ياد آور شده خواه فراموش كرده باشم اظهار كرده يا پوشيده باشم آشكارا درخواست كرده باشم يا در پنهانی.

10 - و در تمام اين جهات به سبب تقاضايی كه تنها از تو دارم مرا از كسانی كه كار خود به اصلاح آورند قرار ده آنان كه به درخواستشان از تو در شمار كاميابان در آمدند و به خاطر اعتماد بر تو از لطفت محروم نشدند.

11 - از آن گروه كه به پناه آوردن به تو خو كرده و از سوداگری با تو سود سرشار بردند آنان كه در پناه عزتت جای گرفتند و به جود و كرمت از فضل واسع تو روزی حلال وسيع يافتند و به عنايت تو از خواری به عزت رسيده و از ستم در پناه عدل تو زندگی می كنند و به رحمتت از بلا رهيده و به بی نيازی تو از فقر و نداری به توانگری رسيده اند و به حفظ تو از گناهان و لغزشها و خطاها در امان مانده و در سايه طاعتت به خير و رشد و ثواب موفق گرديده اند و به قدرت تو ميان آنان و گناهان حايلی ايجاد شده و هر گونه نافرمانی تو را رها كرده و در جوار رحمتت ساكن شده اند.

12 - خداوندا همه اين امور را به توفيق و رحمت خودت به ما عطا فرما و ما را از عذاب دوزخ پناه ده و به مقام مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان همه آنچه را كه برای خود و فرزندان از تو خواستم در اين جهان فانی و در آخرت باقی عنايت كن كه تو نزديك و اجابت كننده و شنوا و دانا و عفو كننده و آمرزنده و دلسوز و مهربان هستی.

13 - و ما را در دنيا حسنه و در آخرت حسنه مرحمت فرما و از عذاب جهنم حفظ كن.

 

26 - دعای بيست و ششم: در باره همسايگان و دوستانش

1 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و مرا در مورد رعايت حق همسايگان و دوستانم كه به حق ما معرفت دارند و با دشمنان ما در ستيزند به بهترين صورت ياری فرما.

2 - و ايشان را برای به پا داشتن سنّت خود و بكار گرفتن آداب نيكويت در ارفاق به ضعيفان و بر آوردن حاجت آنان و عيادت بيماران و هدايت راهجويان و خير خواهی نسبت به مشورت كنندگان و ديدار نمودن از مسافران بر گشته به وطن و پنهان داشتن راز مردمان و پوشاندن عيوب ايشان و ياری دادن به ستمديدگان و حسن مواسات در ما يحتاج زندگی با آنان و دريغ نورزيدن از پيشكش و بخشش فراوان و عطا كردن آنچه برای آنان ضروری است، پيش از در خواست موفق فرما.

3 - بار خدايا مرا توفيق ده كه پاداش بدكارشان با احسان دهم و از ستمكارشان با گذشت و بخشش صرفنظر كنم و نسبت به همه آنان با گمان نيك رفتار كنم و با همه آنان به نيكی رفتار كنم و چشم از خطای آنان عفيفانه بپوشم و از باب فروتنی با ايشان نرم باشم و بر بلاديدگان آنان از روی رحمت رقت آورم و در نبودشان دوستی و محبت خود را بر آنان فراوان سازم و از سر اخلاص دوام نعمت آنان را آرزو كنم و هر چه را برای خويشان خود لازم می دانم در حق آنان لازم بدانم و آنچه را برای نزديكان خود رعايت می كنم برای آنان نيز رعايت نمايم.

4 - خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و بر من نيز چنين رفتاری را از سوی آنان نصيب فرما و برايم از بيشترين بهره ها و نيكيهايی كه نزد آنان است قرار ده و بصيرت آنان در حق من و معرفتشان را به فضل من زياد كن تا به وسيله من اهل سعادت شوند و من نيز به سبب آنان سعادتمند شوم خداوندا دعايم را مستجاب فرما.

 

27 - دعای بيست و هفتم: دعای آن حضرت برای مرز داران

1 - بار الها بر محمد و آلش درود فرست و سرحدّات و مرزهای مسلمانان را به عزّتت پاس دار و نگهبانان مرزها را به قوّتت تأييد كن و عطايای ايشان را به توانگری بی پايانت سرشار ساز.

2 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و بر شمار ايشان بيفزا و اسلحه و جنگ افزارشان را برّائی ده و از قلمرو آنان محافظت فرما و جوانب جبهه آنان را محكم و نفوذ ناپذير گردان و جمع آنان را يكدل و هماهنگ ساز و كارشان را روبراه كن و آذوقه شان را پياپی برسان و خود به تنهايی مؤونه آنان را كفايت فرما و به نصرت خود تقويتشان فرما و به صبر ياريشان ده و بر آنها در چاره جوئيها مهربان باش.

3 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و به آنان آنچه نمی دانند بياموز و از آنچه بی خبرند آگاهشان ساز و به آنچه بينش ندارند بينش عطا كن.

4 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و به هنگام بر خورد با دشمن، دنيای دلفريب را از خاطرشان ببر و انديشه های مال و دارائی فتنه انگيز را از دلهاشان محو كن و بهشت را نصب العين آنان قرار ده و در برابر ديدگانشان آنچه كه در بهشت فراهم آورده ای از مساكن ابدی و منازل كرامت و حوريان زيبا روی و نهرهای روان با آشاميدن های رنگارنگ و درختانی بار ور با ميوه های گوناگون جلوه ده تا هيچ كدام از آنان آهنگ پشت كردن به دشمن ننمايد و فكر گريز از هماورد را از خاطر نگذارند.

5 - بار خدايا بدين وسيله دشمنانشان را درهم شكن و چيره گی دشمن را نسبت به آنان نابود كن و بين دشمن و جنگ افزارشان جدايی افكن و بندهای دلشان را بگسل و ميان دشمن و ره توشه آنان جدايی انداز و در راهها سرگردانشان كن و از مقصد گمراهشان ساز و كمك و مدد را از آنان قطع فرما و از شمار آنها بكاه و دلشان را پر از رعب و وحشت كن و دستشان را از انجام فعاليت گسترده كوتاه كن و زبانشان را از سخن بر عليه آنان قطع فرما و با شكست دشمن، جمع پشت سر ايشان را متفرق كن و بواسطه شكست اينان، پيروانشان را از ادامه جنگ باز دار و با خواری و زبونی آنها، طمع كسانی را كه پس از آنها می آيند قطع فرما.

6 - بار خدايا زنانشان را از بارداری عقيم كن و صلب مردانشان را خشك فرما و نسل چهارپايان و گاو و گوسفندشان را قطع كن، به آسمانشان اجازه باريدن و به زمينشان اذن روئيدن مده.

7 - الهی بدانچه از تو خواستم قدرت و تدبير اسلاميان را نيرو بخش و شهرهايشان را در دژ مستحكم قرار ده و اموالشان را فزونی ده و خاطرشان را از جنگ با دشمن برای بندگی خودت و از كار زار با آنان برای خلوت و راز و نياز با خودت آسوده كن تا در سراسر زمين تو جز تو را نپرستند و احدی از آنان جز برای تو صورت به خاك نسايند.

8 - بار خدايا به وسيله مسلمانان در هر ناحيه با مشركانی كه در برابر آنانند مبارزه كن و بر ايشان از جانب خود با صفوف پياپی از فرشتگانت مدد فرست تا دشمنان را به دورترين نقطه زمين رانده و شرّشان را با كشتن و اسارت آنان از سر مردم بر دارند يا اينكه به وحدانيت تو كه برايت همتا و شريكی نيست اقرار نمايند.

9 - بار خدايا همه دشمنانت را به اين سرنوشت گرفتار كن در هر سرزمينی كه باشند چه در هند و روم و تركستان و خزر و حبشه و نوبه و زنگبار و سرزمين سقالبه و ديلمان و ديگر طوائف مشركين كه نام و نشانشان بر ما معلوم نيست و تو به علم خود شمارشان را می دانی و به قدرت خود بر ايشان اشراف داری.

10 - بار خدايا مشركان را با گرفتار شدن به خويش از دستيابی بر سرزمينهای مسلمانان بازدار و آنان را با كاستن عددشان از كاستن مسلمين باز دار و رشته اتحادشان را با تفرقه بگسل تا از همدستی عليه مسلمانان باز مانند.

11 - خدايا دلهاشان را از آرامش و بدنهايشان را از توانايی بی بهره كن و دلهاشان را از چاره جويی غافل ساز و اعضائشان را در هماوردی با مردان مسلمان سست گردان و از زد و خورد با دلير مردان اسلام در دلشان هراس افكن و سپاهی از ملائكه ات را برای ترس و عذاب بر آنان بر انگيز چنانكه روز بدر چنين كردی و بدينسان بنيانشان را بر كنی و شوكتشان را ريشه كن سازی و جمعيتشان را پراكنده نمايی.

12 - بار خدايا آب آشاميدنی آنان را به و با و خوراكشان را به بيماريها مخلوط كن و شهرهايشان را در زمين فرو بر و پيوسته بر آنان سنگ بباران و به قحطی و خشكسالی دچارشان ساز و آذوقه آنان را در بی بركت ترين و دورترين نقاط زمين قرار ده و دژهای آن زمين را از حفاظت آنان باز دار و گرسنگی دائم و بيماری دردناك به آنان برسان.

13 - خدايا هر رزمنده از اهل آيين تو كه با آنان نبرد كند و هر مجاهد از پيروان سنّت تو كه با آنان جهاد نمايد تا دين تو برتری يابد و حزب تو نيرومندتر شود و بهره دوستان تو در اعتلای دينت افزون گردد پس آسانی نصيبش كن و كار را بر او سهل فرما و رستگاری او را تو خود بر عهده گير و برايش همنيشينان نيكو برگزين و پشت وی را قوی كن و در آمدش را فراوان گردان و او را از نشاط و خرّمی كامياب ساز و آتش شوق و آرزو را در دلش فرو نشان و او را از غم وحشت تنهايی پناه ده ياد همسر و فرزندان را از دلش بيرون كن.

14 - و نيت نيكو را برايش برگزين و عافيتش را خودت به عهده گير و سلامت را ره توشه اش قرار ده و او را از ترس معاف دار و به او جرأت ده و نيرومندی را روزيش كن و به نصرت خود تأييدش فرما و سيره و سنن اسلامی را به او تعليم كن و در داوری محكم و پايدارش گردان و ريا را از او دور كن و از عشق به شهرت و آوازه رهاييش بخش و فكر و ذكر و مسافرت و اقامتش را در راه خود و برای خود قرار ده.

15 - و وقتی كه با دشمنانت كه دشمن او نيز هستند به مصاف ايستد، شمار ايشان را در چشم او اندك نمای و شأن و مقامشان را در دل او كوچك ساز و او را بر دشمنان پيروزی عنايت فرما و دشمن را بر او پيروز مساز و اگر زندگی او را به نيكبختی پايان دادی و شهادت را سرنوشت او ساختی شهادتش را وقتی قرار ده كه دشمنت را ريشه كن ساخته و اسارت، آنان را به رنج و تعب افكنده و اطراف مرزهای مسلمين امنيت يافته و دشمنت هزيمت كرده باشد.

16 - بار خدايا به وقتی كه جنگجو در ميدان جنگ است و مرزدار به مرزداری مشغول است هر مسلمانی را كه به امور خانه آنها رسيدگی كند يا در نبود او به كفالت خانواده اش بر خيزد يا او را به قسمتی از مال خود ياری دهد يا او را به ساز و برگ جنگ كمك رساند يا همت او را به نبرد با دشمن برانگيزد يا در حضور او در باره اش دعای خير كند يا حرمتش را در نبود وی رعايت كند به او نيز اجر همان رزمنده را همسنگ آن عنايت كن و عمل او را پاداشی نقد عطا فرما كه بدون درنگ سود خيری را كه پيشاپيش فرستاده و شادی خاطری كه نتيجه كار اوست در همين دنيا به چنگ آورد تا آنكه فرا رسد زمان فضل و پاداشی كه بر او روا داشته ای و كرامتی كه برای او آماده ساخته ای.

17 - بار خدايا هر مسلمانی كه امر اسلام او را مهم آيد و از اجتماع اهل شرك در برابر ملت اسلام اندوهگين شود تا جايی كه قصد جنگ كند يا آهنگ جهاد نمايد ولی ضعف و ناتوانی او را خانه نشين كند يا تنگدستی كارش را كند سازد يا پيشامدی تصميم او را به تأخير اندازد يا در برابر اراده اش مانعی قرار گيرد پس نامش را در زمره عابدان بنگار و ثواب مجاهدان را بر او حتمی گردان و وی را در زمره شهيدان و صالحان قرار ده.

18 - بار خدايا بر محمد كه بنده و فرستاده توست و بر آلش درود فرست درودی برتر از درودها و بالاتر از تحيّت ها درودی كه زمانش پايان نپذيرد و رشته شمار آن قطع نگردد مانند كاملترين درودهايی كه در روزگاران گذشته به هر يك از اوليائت نثار فرمودی چرا كه تو عطا بخش ستوده ای، آغاز كننده و باز گرداننده ای و تويی كه هر چه اراده فرمايی انجام دهی.

 

28 - دعای بيست و هشتم: به وقت پناه بردن به خدای عزّ و جل

1 - بار خدايا من با انقطاع از غير و پيوستنم به تو خود را از هر شائبه ای خالص كرده ام.

2 - و با تمام وجود به تو رو آورده ام.

3 - و از آنكه نيازمند به عطای توست روی گردانده ام.

4 - و درخواست خود را از كسی كه از فضل تو بی نياز نيست گردانده ام

5 - و دانستم كه حاجت خواستن محتاج از محتاج ديگر به خاطر سبك رأيی و گمراهی عقل اوست.

6 - چه بسيار مردم را ديده ام كه از غير تو عزت خواستند و خوار شدند و از غير تو ثروت طلبيدند و تهيدست گشتند و در طلب بلندی و مقام بر آمدند و پست شدند.

7 - پس انسان دورانديش بديدن امثال ايشان بر راه راست رود و پندگرفتنش مايه توفيق او شود و اين انتخاب او را به راه صواب رهنمون گردد.

8 - پس ای مولای من، مرجع خواهش من تويی نه هيچ مسئول ديگر.

9 - و بر آورنده نيازم تويی نه هر كس كه از او طلب و خواهش می شود. پيش از آنكه كسی را بخوانم فقط تو را می خوانم، احدی در چشم انداز اميد من با تو شريك نيست و در دعای من هيچ كس با تو رقيب نمی باشد و ندای من كسی را با تو همسنگ و برابر نمی كند.

10 - الهی وحدانيت و يگانگی و ملكه قدرت بی نياز و فضيلت توان و قوّت و بلند پايگی و رفعت شايسته تو است.

11 - و ما سوای تو در همه عمر خود نيازمند رحمت تو و در كار خويش عاجز و مغلوب و در امور خود ناتوان است و حالاتش گوناگون و صفاتش ناپايدار است.

12 - پس تو برتر از آنی كه همانند و همتايی داشته باشی و بزرگتر از آنی كه همسان و همتايی برای تو باشد. پس پاك و منزهی معبودی جز تو نيست.

 

29 - دعای بيست و نهم: وقتی كه روزی بر او تنگ می شد

1 - بار خدايا ما را در روزيهايمان به بدگمانی و در مدت زندگی به آرزوهای دراز آزموده ای تا اينكه روزيهای تو را از روزی خواران خواستيم و به آرزوهای خود در عمر كهنسالان طمع بستيم.

2 - پس بر محمد و آلش درود فرست و به ما يقينی راسخ بخش كه بدان وسيله از رنج خواستن آسوده مان كنی و آرامشی خاص در دل ما انداز تا به آن از شدت و خستگی رنج معافمان داری.

3 - و آنچه در وحی خود آشكارا وعده داده ای و از پی آن در كتابت سوگند ياد كرده ای وسيله ای قرار ده تا ما را از دويدن دنبال آن روزيی كه رساندنش را برای ما كفالت نموده ای باز دارد و نسبت به آنچه ضامن كفايت آن گشته ای، مانع پريشانی خاطر ما شود.

4 - پس چنين گفته ای و گفته تو حق و راست ترين است و سوگند خوردی و سوگندت راست ترين و رساترين است «و روزی شما و آنچه به شما وعده داده شده در آسمان است».

5 - سپس گفته ای «پس به پروردگار آسمان و زمين سوگند همان گونه كه شما سخن می گوييد اين سخن حق است».

 

30 - دعای سی ام: در ياری خواستن از خدا برای پرداخت وام

1 - بارالها بر محمد و آلش درود فرست و مرا برهان از وامی كه آبرويم را بريزد و ذهنم را پريشان كند و انديشه ام را پراكنده سازد و كارم در چاره آن طول كشد.

2 - ای پروردگارم از غصه وام و انديشه در آن و از دلی مشغول به مسأله قرض و بيخوابيش به تو پناه می برم. پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا از زحمت و مشقت وام پناه ده - ای پروردگار من - از ذلت قرض در اين چند روز زندگی و از وبال آن پس از مرگ به تو پناه می برم پس بر محمد و خاندان او درود فرست و مرا به ثروت بسيار يا زندگی توأم با كفاف كه هميشه باشد از آن پناه ده.

3 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و مرا از اسراف و زياده روی باز دار و در بخشش و ميانه روی استوار دار و روش نيكو در زندگی را به من بياموز و مرا به لطف خود از ولخرجی حفظ كن و روزيم را از راههای حلال جاری ساز و خرج كردن مالم را در كارهای نيك قرار ده و ثروتی كه مرا به كبر و خودبينی آلوده كند يا به ستم بكشاند يا از مرز عبادت و ادب درگذراند از من دور كن.

4 - بار خدايا رفاقت و همنشينی با فقيران را محبوب من قرار ده و در نشست و برخاست با آنان مرا به صبر نيكو ياری فرما.

5 - و آنچه را از كالای نابود شدنی دنيا از من گرفتی همان را در گنجينه های هميشگيت برايم اندوخته كن.

6 - و آنچه از توشه ناچيز دنيا به من داده ای و هر متاعی از آن كه در همين دنيا به من عطا فرموده ای وسيله رسيدن به جوار خود و پيوستن به مقام قرب و سبب رسيدن به بهشتت قرار ده زيرا كه تو صاحب فضل بزرگ و بخشنده بزرگواری.

 

31 - دعای سی و يكم: در ذكر توبه و درخواست توفيق آن از پروردگار

1 - بار خدايا ای كسی كه توصيف وصف كنندگان، تو را وصف نمی كند.

2 - و ای كسی كه اميد اميدواران از او فراتر نمی رود.

3 - و ای كسی كه پاداش نيكوكاران نزد او تباه نمی شود.

4 - و ای آنكه ترس عبادت كنندگان به او منتهی شود.

5 - و ای آنكه نهايت بيم پرهيزكاران او است.

6 -  اين جايگاه كسی است كه بازيچه دست گناهان قرار گرفته و مهارهای خطاها او را كشيده اند و شيطان بر او چيره گشته از اين جهت در اجرای امر تو كوتاهی ورزيده و از سر نادانی و غرور به آنچه از آن نهی كردی جامه عمل پوشيده است.

7 - مانند كسی كه به قدرت تو بر خود ناآگاه است و يا فضل و احسانت را در باره خويش انكار می كند تا چون ديده هدايتش گشوده شود و ابرهای كوری از برابرش بر طرف گردد، ستمهايی كه بر خود نموده بشمرد و در اموری كه با خدای خود مخالفت كرده بينديشد آنگاه بزرگی گناهش را ببيند و به عظمت مخالفتش پی ببرد.

8 - پس در حالی كه دل به اميد تو بسته و از حضرتت شرمسار است به سوی تو رو آورده و از روی اطمينان به تو با شوق و رغبت متوجه تو شده و از روی يقين با طمع خود آهنگ تو نموده و از روی اخلاص با توشه ترس قصد تو كرده در حالی كه جز تو به احدی طمع نداشته و از هيچ چيز غير تو نمی ترسد.

9 - پس در حضورت با حال زاری ايستاده و ديده اش را از روی فروتنی به زمين دوخته و در برابر عزت تو با خواری سر به زير افكنده و از سر فروتنی رازی را كه تو بهتر از او بدان آگاهی برايت آشكار ساخته و از سر خشوع گناهان خود را كه حضرتت به شمار آنها آگاه تری بر شمرده و از مهلكه ای بزرگ كه بر علمت گذشته و از كار زشتی كه به فرمان تو او را رسوا كرده، به تو پناه آورده گناهانی كه لذتهايش سپری شده ولی پيامدهای زيانبخشش بجای مانده است.

10 - الهی اگر اين بنده را عقوبت كنی عدل و داد تو را انكار نمی كند و اگر از وی بگذری و بر او رحمت آوری عفوت را عظيم نشمرد زيرا كه تو خدای كريمی هستی كه عفو گناه بزرگ در نظرت بزرگ نيست.

11 - بار خدايا اينك منم كه در پيشگاهت مطيع و سر به فرمان آمده ام در اينكه خود بما گفتی كه تو را بخوانيم، اكنون وفای به وعده ای را كه در مورد اجابت خواسته ام داده ای از تو می خواهم. زيرا كه فرموده ای «مرا بخوانيد تا خواسته شما را اجابت كنم»

12 - بار خدايا پس بر محمد و آلش درود فرست و با آمرزش خود به من رو آور چنانكه من با اعتراف بر گناه به تو رو آوردم و مرا از لغزشگاههای گناهان برگير چنانكه در برابر تو پستی گزيدم و مرا در پرده خود بپوشان چنانكه در انتقام از من درنگ فرمودی.

13 - بار الها نيتم را در طاعتت استوار كن و بينشم را در بندگيت پا برجا فرما و مرا به اعمالی موفق كن كه به سبب آن چرك گناهان را از من بشويی و هنگام خروج از دنيا مرا بر آيين خود و پيامبرت محمّد صلّی اللّه عليه و آله بميران.

14 - بار الها در اين موقعيتی كه دارم از گناهان بزرگ و كوچكم و از گناهان پوشيده و آشكارم و از لغزشهای گذشته و تازه ام به سويت باز می گردم مانند توبه كسی كه خيال گناه در درونش نگذرد و انديشه بازگشت به گناه را به خاطرش راه ندهد.

15 - و تو خود ای پروردگار من در كتاب محكمت فرموده ای كه توبه را از بندگانت می پذيری و از زشتی گناهان در می گذری و توبه كنندگان را دوست داری پس بر اساس وعده خود توبه ام را بپذير و همانطور كه ضمانت نموده ای از گناهانم بگذر و چنانكه شرط فرموده ای محبتت را بر من لازم فرما.

16 - و من هم تعهد می كنم كه به آنچه پسند تو نيست بر نگردم و ضمانت می نمايم كه به كاری كه مورد نكوهش توست باز نگردم و پيمان می بندم كه از تمام گناهان دوری كنم.

17 - بار خدايا تو به آنچه من انجام داده ام آگاه تری پس بر من ببخش و بيامرز آنچه را از من خبر داری و مرا با قدرت خود به سوی آنچه دوست داری متوجه ساز.

18 - خداوندا گرفتاريهايی بر دوشم سنگينی می كند كه آنها را به ياد دارم و گرفتاريهايی نيز هست كه فراموش كرده ام و همه آنها در برابر ديده توست كه به خواب نمی رود و نزد علم توست كه در آن فراموشی راه ندارد پس در مقابل آن گرفتاريها به صاحبانش عوض بده و گرانی آن را از من دور كن و سنگينی آن را از دوش من بردار و مرا از نزديك شدن و انجام مانند آن باز دار.

19 - الهی جز با حفظ تو قدرت وفای به توبه خود ندارم و جز به قوت تو توان خودداری از گناهان ندارم پس مرا با نيروی كافی تقويت كن و خود عهده دار نيروی باز دارنده از گناهم باش.

20 - الهی هر بنده ای كه به سويت باز گردد و حضرتت به علم غيبی كه داری می دانی كه او توبه شكن و باز گردنده به گناه و خطای خويش است پس من به تو پناه می برم از آنكه چنين باشم اينك اين توبه مرا چنان توبه ای قرار ده كه پس از آن نيازمند توبه ای ديگر نباشم توبه ای كه سبب نابودی گناهان گذشته و ايمنی از گناه در بقيه ايام عمر باشد.

21 - خداوندا از نادانی خود از پيشگاهت عذر می خواهم و در باره كردار بدم از تو بخشش می طلبم پس از روی احسان مرا در پناه رحمت خويش در آور و از راه تفضل لباس عافيت بر من بپوشان.

22 - الهی و از هر چه مخالف خواست تو بوده يا از گردونه محبت تو بيرون می برد از خاطراتی كه در قلبم گذشته و نگاههای چشمم و گفتارهای زبانم چنان توبه ای می كنم كه هر يك از اندامم به سهم خود از كيفرت سالم ماند و از انتقام و قهری كه بيدادگران از آن می هراسند ايمن گردد.

23 - الهی بر تنهاييم در پيشگاهت و تپيدن قلبم از ترست و لرزه اندامم از هيبتت رحم كن زيرا گناهانم - ای پروردگار من - مرا در جای رسوايی و خواری در پيشگاهت نشانده پس اگر سكوت كنم كسی از جانب من سخن نمی گويد و اگر شفيع و ميانجی بطلبم سزاوار شفاعت نيستم.

24 - بار خدايا بر محمد و آلش درود فرست و بزرگواريت را در باره خطاهايم شفيع من فرما و گناهانم را با گذشت خود بر من ببخش و جزايم را از عقوبت خود قرار مده و دامان احسانت را بر من بگستر و مرا در پرده عفوت بپوشان و با من بسان نيرومندی رفتار كن كه بنده ای ذليل با زاری به درگاهش رفته و او بر وی ترحم نموده يا بسان رفتار ثروتمندی رفتار كن كه فقيری سر راهش نشسته و او از وی دستگيری نموده.

25 - بار الها مرا از (كيفر) تو پناه دهنده ای نيست پس بايد عزّت توانائيت پناهم دهد و برای من شفيعی به سوی تو نيست پس بايد فضل و احسان تو شفيعم شود و گناهانم مرا ترسانيده است، پس بايد (گذشتت) مرا ايمن سازد.

26 - پس آنچه بر زبان آوردم از روی نادانی به كردار زشتم و در اثر فراموشی كارهای بد گذشته ام نيست بلكه برای آن است كه آسمان تو و هر كه در آن است و زمين تو و هر كه بر روی آن است پشيمانی را كه برای تو آشكار كردم و توبه ای را كه به سبب آن به تو پناه بردم بشنوند.

27 - تا شايد برخی از آنان در سايه رحمتت بر جايگاه بدم رحم كند يا بر پريشان حاليم بر من رقت آورد آنگاه دعايی به حال می كند كه از دعای خود من نزد تو به اجابت نزديكتر باشد يا شفاعتی نمايد كه از شفاعت خودم نزد تو استوارتر باشد و رهاييم از خشم تو و دستيابيم به خشنوديت در آن باشد.

28 - الهی اگر پشيمانی در پيشگاه حضرتت توبه است پس من از همه پشيمان ترم و اگر ترك گناه توبه محسوب می شود پس نخستين توبه كننده منم و اگر استغفار سبب ريختن گناهان است پس من در برابرت از استغفار كنندگانم.

29 - بار الها همان گونه كه به توبه و بازگشت فرمان دادی و پذيرش آن را ضمانت فرمودی و بر دعا ترغيب نمودی و نسبت به آن وعده اجابت دادی پس بر محمد و آلش درود فرست و توبه ام را بپذير و از رحمتت با نوميدی باز مگردان زيرا كه حضرتت بر گناهكاران بخشنده ای و بر خطا پيشگان كه از صميم دل به تو باز می گردند مهربانی.

30 - بار الها بر محمد و آلش درود فرست همچنان كه بوسيله او ما را هدايت فرمودی و بر محمد و آلش درود فرست همچنان كه به سبب او ما را رهايی كرامت كردی و بر محمد و آلش درود فرست، درودی كه در قيامت و در روز نياز به تو از ما شفاعت كند زيرا تو بر هر چيز توانايی و آن بر تو سهل و آسان است.

 

32 - دعای سی و دوم: پس از نماز شب

1 - خدايا، ای صاحب سلطنت جاويد و ابدی.

2 - و ای سلطان مقتدر بدون لشگر و پشتيبان.

3 - و ای عزيزی كه در گذر روزگار و گذشت سالها و سپری شدن ازمان و ايّام همچنان باقی و پايداری.

4 - سلطنت تو برخوردار از چنان عزتی است كه نه ابتدای آن حدّی دارد و نه منتهای آن معلوم است.

5 - و مقام پادشاهی تو چنان عالی است كه همه چيز پيش از وصل به آن مقام، عاجز و ناتوان می شود.

6 - و نهايت توصيف وصف كنندگان، به پايين ترين درجه مقام و مرتبت اختصاصی تو نمی رسد.

7 - اوصاف در تو گم شده اند و صفتها در نزد تو درهم ريخته اند و اذهان ظريف در بزرگی تو حيران اند

8 - و اين چنين است كه تو خدائی هستی كه در اوّل بودن، اوّلی و در اين ويژگی، دائم و جاويدی و هرگز زوال نمی پذيری

9 - و من بنده ای هستم كه در عمل ضعيفم و امّا امل و آرزويم بزرگ است، اسباب وصول به سعادت از دست من خارج شده مگر آنچه رحمت تو به دست من رسانيده است. و رشته های آرزوها از من گسيخته شده مگر آنچه من بدان چنگ انداخته ام كه همان عفو و بخشش توست

10 - آنچه از طاعت كه بتوانم آن را به حساب آورم، در نزد من اندك است و آنچه كه بدان باز می گردم يعنی معصيت و نافرمانی تو، زياد است و بر تو سخت و دشوار نيست كه بنده ات را - گر چه بد كرده باشد - ببخشی، پس اينك از من در گذر

11 - خداوندا علم تو بر اعمال پنهان ما اشراف دارد و در نزد آگاهی تو، هر پنهانی، آشكار است، و جزئيات امور هرگز بر تو مخفی نيست و مخفيات سريره ها هرگز برای تو مغفول نيست.

12 - و بر من غالب آمده دشمن تو (شيطان) كه برای گمراه نمودنم از تو مهلت خواست و تو به او مهلت دادی، و تا روز قيامت برای اضلال من فرصت طلبيد و تو به او فرصت دادی.

13 - و او - در حاليكه من از گناهان كوچك هلاكت آور و از اعمال بزرگ پستی آور به سوی تو می گريختم - مرا مغلوب نمود. همينكه به معصيت تو نزديك شدم و در اثر كردار بد خود، مستوجب خشم تو گشتم، عنان مكر و فريبش را از من گردانيد و با سخن كفر آميز با من روبرو شد و از من تبرّی جست و به من پشت نمود و روی برتافت و سپس مرا در بيابان ضلالت برای خشم تو تنها گذاشت و بی كس، و يكّه، مرا به ديار نقمتت فرستاد.

14 - در حاليكه نه شفيعی هست كه برای من در نزد تو شفاعت نمايد و نه هشدار دهنده ای كه مرا در نزد تو ايمن گرداند و نه حصار محكمی كه حاجب بين من و تو باشد و نه پناهی در كار است كه از خشم تو به او رو كنم.

15 - اين است مقام كسی كه به تو پناه آورده و جايگاه كسی كه در برابر تو اعتراف می كند. پس نبايد فضل تو از من دريغ آيد و عفو تو شامل حال من نگردد، و من محرومترين بندگان تائب تو و مأيوس ترين آرزومندان نزد تو باشم، و مرا ببخش، كه تو بهترين آمرزندگانی.

16 - خدايا تو مرا امر كردی و من آن را ترك كردم، و نهی كردی و من مرتكب آن شدم. و فكر نادرست، خطا را برای من جلوه داد و من كوتاهی و تقصير كردم.

17 - و من هيچ روزی را بر روزه گيريم، گواه نمی گيرم و هيچ شبی را پناه شب زنده داری خود سراغ ندارم و هيچ سنّت مستحبی مرا تحسين نمی كند كه آن را احياء كرده باشم، مگر واجبات تو كه هر كس آنها را زير پا گذارد، هلاك می شود.

18 - و من هرگز با فضيلت نافله به تو متوسل نمی شوم، در حاليكه غفلت من در باره واجبات تو زياد است و من از حدود تو تجاوز كرده، محرّماتی را مرتكب شده ام و گناهان كبيره ای را انجام داده ام كه مصون داشتن من از رسواييهای آنها توسط تو، برای من پوششی است.

19 - و اين مقام كسی است كه از خودش در نزد تو شرمنده شده و بر خويش، خشمگين و از تو راضی و خشنود است و از اين رو با روحی خاشع و گردنی خاضع و پشتی سنگين از بار خطاها، با تو روبرو شده، در حاليكه بر سر دو راهی اميد به تو و هراس از تو ايستاده است.

20 - و تويی شايسته ترين كسی كه باو اميد داشته و سزاوارترين كسی كه بايد از او بترسد و بپرهيزد. پس بار پروردگارا، آنچه اميد دارم به من عطا كن و از آنچه می ترسم، حفظم نما، و با رحمت خود به من باز گرد، زيرا تو بهترين درخواست شدگانی.

21 - بار خدايا، تو كه در حضور همانندهايم در دار دنيا با عفوت مرا پوشاندی و فضلت را شامل حال من گردانيدی، پس در آخرت نيز مرا از رسوائيهای قيامت - در حضور گواهان يعنی فرشتگان مقرّب و رسولان مكّرم و شهدا و صالحان مثل همسايه ای كه گناهانم را از او پنهان می كردم و خويشاوندی كه در كارهای مخفيانه خود از او شرم داشتم - حفظ فرما.

22 - خدايا من در حفظ و پوشانيدن اسرارم، اعتمادی به آنها (نزديكان) ندارم ولی در آمرزش گناهانم به تو اعتماد نموده ام، و تو شايسته ترين فرد مورد وثوقی و بخشنده ترين فرد مورد رغبتی و رئوف ترين شخصی هستی كه از او طلب رحمت می شود، پس بر من رحم كن.

23 - خداوندا، تو كسی هستی كه مرا - در آن هنگام كه نطفه نا چيزی بودم - از صلب پدر كه استخوان هايی درهم فرو رفته و راههايی تنگ است به تنگای رحم مادر كه آن را با حجابهايی پوشانيده ای منتقل كردی، در حاليكه مرا از حالتی به حالت ديگر در می آوردی تا اينكه صورت مرا كامل گردانيدی و در پيكر من اعضاء و جوارح قرار دادی، بدانگونه كه در كتابت قرآن توصيف فرموده ای: نخست نطفه و سپس علقه (خون بسته) و مضغه (پاره گوشت) و استخوان و سپس استخوان را با گوشت پوشانيدی و نهايتا مرا خلقتی ويژه دادی آن گونه كه خود خواستی.

24 - تا اينكه چون من به رزق تو محتاج بوده ام و هرگز از ياری و فضل تو بی نياز نبوده ام، برای من از فضل طعام و شراب، غذايی قرار دادی و آن را در اندرون كنيز خودت (مادر) جای دادی و در جايگاه رحم او به وديعت نهادی.

25 - پروردگارا اگر در اين حالات مرا به توان خودم وا می گذاشتی و مرا به قدرت خودم مضطر می ساختی، قطعا نيرو و توان از من سلب می شد و توانائی از من دور می گشت.

26 - پس تو مرا از ره احسان همانند يك نيكوكار مهربان، غذا دادی و اين كار را همچنان تا اين زمان كه هستم از باب كرم انجام می دهی. من هرگز نيكی تو را از ياد نمی برم، و زيبائی رفتار تو در حق من هيچگاه اندك نمی شود. با اين همه، اطمينان من به تو راسختر نمی شود كه خود را برای انجام آنچه نزد تو برای من پر بهره تر است مهيا سازم.

27 - شيطان زمام مرا در سوء ظن و ضعف يقين بدست گرفته، و از بدی مجاورت شيطان با من و پيروی نفسم از وی به تو شكايت می كنم و از سلطه او به دامن تو چنگ می زنم

28 - و به سوی تو ناله می كنم كه راه رزق مرا آسان كنی. پس حمد و سپاس از آن توست در برابر نعمتهای زيادی كه در ابتدا به من عطا كردی و در برابر سپاس و شكری كه به خاطر احسان و انعامت به من الهام فرمودی پس بر حضرت محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و رزق را بر من آسان فرما و مرا در آنچه برايم مقدّر ساخته ای قانع كن و در آنچه قسمت من قرار داده ای راضی ام گردان و آنچه از جسم و عمرم گذشته است را در راه طاعت خودت قرار ده كه تو بهترين روزی دهندگانی.

29 - خدايا من به تو پناه می آورم از آتشی كه آن را بر عاصيان سخت گرفته ای و به آن وعيد داده ای كسانی را كه روی از رضايت تو برتابند. و از آتشی كه نورش، ظلمت است و آسانش، دردناك و دورش، نزديك است. و از آتشی كه بعضی شعله های آن، ديگر شعله ها را می بلعد و پاره ای بر پاره ديگر حمله می برد.

30 - و از آتشی كه استخوان ها را پودر می كند و بر اهل آتش، نوشابه ای گداخته می نوشاند. و از آتشی كه هرگز باقی نمی گذارد كسانی را كه به سوی آن تضرع می كنند و رحم نمی آورد بر كسانيكه از آن طلب عطوفت دارند و قدرت ندارد كه تخفيفی قائل شود در حق كسی كه در آن خاشع است و تسليم آن شده است. آتشی كه با ساكنان خود با دردناكترين آنچه دارد بر خورد می كند يعنی با انتقام درد آور و ابتلاء شديد.

31 - و به تو پناه می برم از عقرب های دوزخ كه برای آزار دوزخيان دهان باز كرده اند، و از مارهای جهنّم كه با نيش هايشان بر جهنميان حمله می برند و از نوشيدنيهای آن كه امعاء و احشاء ساكنان دوزخ را درهم می ريزد و دلهايشان را می درد. و من از تو هدايت می طلبم در امری كه آتش را از من دور كند و عقاب را تأخير اندازد.

32 - خدايا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و به فضل و رحمتت مرا از دوزخ حفظ فرما، و به حسن گذشت خود، از خطاهای من درگذر و مرا خوار مگردان، ای بهترين پناهان.

33 - توئی كه از زشتيها باز می داری زيبائيها را عطا می كنی و آنچه اراده كنی انجام می دهی، و تو بر هر چيز توانايی.

34 - خداوندا آنجا كه از نيكان ياد می شود و ما دام كه شب و روز در كارند، بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست، درودی كه ابتدا آن هرگز قطع نشود و عدد آن قابل شمارش نباشد. درودی كه فضا را پر كند و زمين و آسمان را فراگيرد.

35 - درود بر رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله تا آنجا كه راضی شود و درود بر او و آل او پس از رضايت، درودی كه حد و منتهايی برايش نباشد، ای مهربانترين مهربانان.

 

33 - دعای سی و سوم: هنگام استخاره

1 - پروردگارا من به علم و آگاهيت از تو طلب خير می كنم پس بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و در حق من به خير و سعادت حكم فرما.

2 - و به ما شناخت خير را الهام نما و اين را طريقی به سوی رضا به مقررات و تسليم در آنچه حكم می كنی قرار بده. پس زنگار شك را از ما دور كن و ما را با يقين اهل اخلاص، تأييد فرما.

3 - و ما را به عجز از شناخت آنچه به عنوان خير در نظر گرفته ای، گرفتار مساز كه در نتيجه ما قدر تو را نشناسيم و در موارد رضای تو، اكراه داشته باشيم و تمايل پيدا كنيم به چيزی كه از نيكوئی عاقبت دورتر است و به ضد عافيت و سلامت، نزديكتر.

4 - خدايا آنچه را از احكامت كه از پذيرش آن اكراه داريم در نزد ما محبوب كن و آنچه را كه ما سخت و دشوار می شماريم، بر ما آسان فرما.

5 - و به ما انقياد در برابر خواست خود را الهام نما تا اينكه ما تأخير آنچه را تو در آن تعجيل داری طلب نكنيم و نيز تعجيل آنچه را تو بتأخير انداخته ای، نخواهيم و آنچه را تو دوست می داری، ما مكروه ندانيم و آنچه را دوست نمی داری، اختيار نكنيم.

6 - خاتمه كار ما را شايسته ترين عاقبتها و شريفترين سرانجام ها قرار بده. زيرا توئی كه كرامت می دهی و بزرگی عطا می كنی و آنچه اراده كنی انجام می دهی و تو بر هر كاری توانايی.

 

دعای سی و چهارم: هنگام مشاهده رسوايی گناهكاران

1 - خدايا شكر تو را سزاست در خطا پوشيت بعد از علمت، و درگذشتت بعد از آگاهيت. هر يك از ما به گناه و خطا نزديك شده، امّا تو او را شهره عام و خاص نكرده ای، و مرتكب كار ناپسند شده امّا تو او را مفتضح ننموده ای و گناهان را همچون پوشش خود قرار داده امّا تو بر گناهان او كسی را راهنمايی نكرده ای.

2 - چه بسيار از نهی های تو را ما مرتكب شديم و چه بسيار از اوامر تو كه ما را بر آنها آگاه ساختی امّا نافرمانی كرديم. و چه بسيار گناهان كه آنها را اكتساب كرديم و چه بسا خطاها كه مرتكب شديم. و تو بر آنها مطلع بودی امّا ناظرين ديگر نمی ديدند، و تو برتر از همه قدرتمندان، می توانستی آنها را اعلان كنی. عفو و گذشت تو حجابی است كه چشمان ديگران خطاهای ما را نبيند و مانعی است كه گوش آنها نشنود.

3 - پس آنچه را از زشتيهای ما كه پوشانيده ای و از كمبودها كه پنهان داشته ای، پندی برای ما و مانعی از سوء خلق و فرو افتادن در خطا قرار ده و باعثی برای تلاش در جهت توبه محو كننده گناهان و راه نيكوی سعادت مقرر فرما.

4 -  و زمان اين بازگشت را نزديك فرما و ما را به غفلت از خودت گرفتار مساز. ما به سوی تو راغب و از گناهكاران تائب هستيم.

5 - خدايا بر بندگان خوبت درود فرست يعنی بر پيامبر و عترت برگزيده او كه پاك و مطهرند. و ما را سامع و مطيع آنها قرار ده همانگونه كه خود امر كرده ای.

 

35 - دعای سی و پنجم: در مقام رضا و خشنودی

1 - ستايش و سپاس از آن خدائی است كه راضی به قضای او هستم. گواهی ميدهم كه خداوند روزی بندگان خويش را بر اساس عدالت تقسيم كرده است و نسبت به جميع مخلوقاتش فضل و بخشش دارد.

2 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و مرا به آنچه به ديگران داده ای مفتون و شيفته مساز و آنان را به آنچه از من منع كرده ای مبتلا مكن كه در نتيجه من به خلق تو حسد برم و نسبت به حكم تو خشمگين گردم.

3 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و اندرون مرا نسبت به حكم خويش پاك گردان و سينه مرا در موارد احكام خود فراخ ساز و به من اطمينانی عطا كن كه اقرار كنم قضای تو جز بر نيكی ها جاری نمی شود. و شكرم را در آنچه از من منع كرده ای بيشتر كن از سپاسم در آنچه به من عطا فرموده ای.

4 - و مرا حفظ كن كه نسبت به فقيران گمان خفّت و خواری نزنم و يا نسبت به ثروتمندان گمان فضل و برتری نبرم. شرافتمند كسی است كه طاعت تو او را شرافت بخشد و عزيز كسی است كه بندگی تو به او عزت دهد.

5 - پس بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ما را از ثروتی برخوردار ساز كه پايان نپذيرد و با عزتی تأييدمان فرما كه از دست نرود و ما را در ملك ابدی رها ساز، كه توئی آن يكتا و بی همتا و بی نيازی كه نه فرزند دارد و نه فرزند كسی می باشد و برای او هرگز همتا و نمونه ای نيست.

 

36 - دعای سی و ششم: به هنگام مشاهده ابر و رعد و برق

1 - خداوندا اين دو پديده، دو نشانه از نشانه های تو و دو ياور از ياوران تو هستند كه تحت اطاعت تو، يا موجب رحمت نافع می باشند و يا اسباب قهر مضر. پس بر ما بوسيله اين دو باران سوء مريز و با آن دو، لباس بلا بر ما مپوشان.

2 - خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و نفع و بركت اين ابرها را بر ما نازل كن و اذيت و مضرّت آنها را از ما دور كن و با آنها بر ما آفتی مرسان و به معيشت ما ضرری متوجه مساز.

3 - خداوندا اگر اين ابرها را برای نقمت و از روی غضب فرستاده ای، ما از خشمت به سوی خودت پناه می آوريم و در درخواست بخشش به سوی خودت تضرع می كنيم، پس غضبت را به سوی مشركين متوجه كن و چرخه نقمتت را به جانب ملحدين بگردان.

4 - خدايا خشكی سرزمينهای ما را به سقايت و آبياری خودت زائل گردان و عقده دل ما را به رزق و روزيت بگشای و ما را به غير خود مشغول مساز و رشته احسانت را از جمع ما قطع مفرما. زيرا بی نياز كسی است كه تو او را بی نياز سازی و سالم كسی است كه تو او را حفظ كنی.

5 - غير از تو كسی توانائی دفاع ندارد و هيچ كس از سلطه و قهر تو قدرت امتناع ندارد. بر هر كس كه بخواهی به آنچه می خواهی حكم می كنی و آنچه را اراده فرمائی در حق هر كس كه بخواهی، صادر می كنی.

6 - پس حمد و سپاس مر تو راست در بلاهائی كه ما را از آنها محفوظ داشتی و شكر و ستايش تو را سزاست در نعمتهائی كه به ما عطا فرمودی. حمدی كه سپاس سپاسگزاران ديگر را پشت سر اندازد، حمدی كه زمين و آسمان الهی را پر سازد.

7 - همانا توئی كه با موهبتهای بزرگ بر ما منت داری و نعمتهای عظيم را به ما عطا فرموده ای. توئی كه سپاس اندك ما را می پذيری و شكر ناچيز ما را سپاس می گويی، صاحب احسان و نيكی و بخشش هستی. جز تو معبودی نيست و بازگشت همه به سوی توست.

 

37 - دعای سی و هفتم: در ناتوانی از اداء شكر الهی

1 - خداوندا هيچكس در سپاسگزاری از تو به نهايتی نمی رسد مگر اينكه از احسان تو چيزی به او می رسد كه شكری ديگر را بر او لازم می كند.

2 - و در طاعت تو هر چقدر هم كسی بكوشد، به جائی نمی رسد جز آنكه نسبت به آنچه شايسته فضل توست، مقصر خواهد بود.

3 - پس شاكرترين بندگانت، عاجز از انجام سپاس توست و عابدترين آنان در طاعت تو مقصر است.

4 - آمرزش نسبت به هيچكس بر حسب استحقاقش، ضروری نيست و رضايت از احدی به لحاظ درخواستش لازم نمی باشد.

5 - پس هر كه را ببخشی از مرحمت توست و هر كه را مورد رضايت قرار دهی، از فضل توست.

6 - كارهای اندك از آنچه را می پسندی، مورد شكر قرار می دهی و بر طاعت كم، ثواب عطا می نمايی، گويا شكر بندگانت - كه به خاطر آن به آنان ثواب می دهی و پاداششان را بيشتر از شكرشان عطا می كنی - امری است كه خود می توانند در آن توفيق يابند و تو فقط پاداش می دهی و گويا سبب اين شكر به دست تو نبوده و فقط جزايشان می دهی.

7 - حال آنكه (ای خدای من) قبل از آنكه آنان به عبادت تو بپردازند، تو عهده دار امور آنان بوده ای و قبل از اينكه آنان در راه طاعت تو قدم بگذارند، ثوابشان را آماده ساخته ای زيرا سنّت تو اعطا فضل و عادت تو احسان و سيره تو عفو و بخشش است.

8 - و لذا همگان معترفند كه تو نسبت به آنكه عقوبتش می كنی ظالم نيستی. و همه گواهی می دهند كه تو نسبت به آنكه او را می بخشی، با فضلت رفتار می كنی، و هر كس به خود می نگرد، در انجام آنچه شايسته توست اقرار به تقصير می كند

9 - اگر مكر و فريب شيطان نبود، هيچكس تو را عصيان نمی كرد و اگر شيطان باطل را در چهره حق جلوه نمی داد، هيچكس از راه تو منحرف نمی شد.

10 - پس منزهی تو و چه روشن است بزرگواری تو در رفتار با كسی كه از تو اطاعت كند و يا تو را عصيان نمايد. در حق مطيع از آنچه خود برايش فراهم ساخته ای تشكر می كنی و در حق گناهكار، در آنچه می توانی به عقوبتش شتاب كنی، مهلت می دهی.

11 - به هر يك از مطيع و عاصی، چيزی عطا می كنی كه برايش لازم نيست و به آنان عطايايی تفضل می كنی كه عمل آنها كمتر از آن است

12 - و اگر در مورد اهل طاعت، نسبت به آنچه خود متولی آن بوده ای، به عدالت رفتار می كردی، چه بسا شخص ثواب تو را از دست می داد و نعمت تو از او زايل می شد. اما تو با كرم خود، او را با پاداش هميشگی در برابر اعمال ناچيز دنيای فانی جزا دادی و در برابر اهداف نزديك و زوال پذير دنيا، او را به نتايج طولانی و پايدار اخروی رساندی.

13 - و در مقابل آنچه از روزيهای تو استفاده كرده و بر طاعت تو توانايی يافته، باز خواست ننموده ای و نسبت به ابزاری كه با آنها از تو طلب غفران كرده، مناقشه و سخت گيری نكرده ای. و اگر چنين می كردی، همه آنچه برای آن زحمت كشيده و تلاش نموده به عنوان جزای لطف و منّتی كوچك از سوی تو به حساب نمی آمد و همچنان در نزد تو نسبت به ساير نعمتها بدهكار بود. پس كی چنين بنده ای مستحق ثوابی از جانب توست؟ هرگز، هرگز

14 - ای خدای من، اين است حال كسی كه مطيع توست و بندگی تو را دارد. و امّا تو نسبت به كسی كه امر تو را نافرمانی كرده و نهی تو را مرتكب شده نيز تعجيل در عذاب و گرفتاری نكرده ای تا او را از حال معصيت، به حال توبه و طاعت باز گردانی و حال آنكه او، در همان آغاز كه قصد معصيت تو را نمود، استحقاق همه عقابهائی را كه برای جميع بندگانت مهيا ساخته ای، داشت.

15 - پس همه عذابهائی كه در حق او به تأخير انداخته ای و همه بلاها و عقوبتهايی كه در انجام آنها كندی كرده ای، حقّی برای تو است كه آن را ترك فرموده ای و خشنوديی است كه بر تو لازم نبوده است.

16 - پس ای معبود من، چه كسی كريمتر از توست و چه كسی شقی تر از آن كس است كه در مخالفت با تو به هلاكت افتد؟ آيا چه كسی؟ پس تو برتر از آنی كه جز به احسان توصيف شوی و كريمتر از آنی كه كسی جز از عدل تو بترسد. از ظلم تو بر كسی كه تو را عصيان كند، ترسی نيست و از غفلت تو در ثواب دادن كسی كه تو را خشنود سازد، هراسی نمی باشد. پس بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و آنچه آرزو دارم به من عطا فرما و از هدايتت چندان بر من افزون نما كه توفيق عمل پيدا كنم، كه تو صاحب منّتهای فراوان و اهل كرامتی. -]

 

38 - دعای سی و هشتم: به هنگام كوتاهی در اداء حقوق بندگان خدا

1 - خداوندا من از تو پوزش می خواهم در باره مظلومی كه در حضور من مورد ستم واقع شده و من او را ياری نكرده ام. و خيری كه در حق من انجام شده و من شكر آن را بجا نياورده ام. و خطا كاری كه از من عذر خواسته و من عذر او را نپذيرفته ام و بيچاره ای كه از من چيزی طلب كرده و من به او نداده ام و حق صاحب حقّ مؤمنی كه برگردن من آمده و آن را به كمال ادا نكرده ام و عيب مؤمنی كه بر من آشكار گشته و من آن را نپوشانده ام و گناهی كه از من سر زده و من آن را ترك نكرده ام.

2 - ای معبود من، از درگاه تو عذر می خواهم نسبت به اين گناهان و نظاير آنها، عذری كه از روی پشيمانی است و برای من در امثال اين گناهان كه پيش می آيند، پندآموز است.

3 - پس بر پيامبر صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و پشيمانی مرا در خطاهايی كه انجام داده ام و تصميم مرا بر ترك گناهانی كه در آينده پيش می آيند، به منزله توبه ای قرار ده كه موجب محبتت نسبت به من شود، ای كسی كه توبه كنندگان را دوست می داری.

 

39 - دعای سی و نهم: در طلب بخشش و رحمت الهی

01 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ميل و شهوت مرا نسبت به هر حرامی درهم بشكن و حرص مرا نسبت به هر گناهی نابود كن و مرا از اذيت و آزار هر زن و مرد مؤمن و مسلمان باز بدار.

02 - خدايا هر كس از بندگانت را كه از من به او ضرری رسيده كه از آن منع كرده بودی و يا آبرويش را برده ام كه تو آن را پوشيده بودی و اينك آن بنده از دنيا رفته و يا هنوز در دنياست، بجای اذيتی كه من به او رسانده ام، او را مورد عفو قرار ده و اگر من حقوقی به گردن او داشته ام و او پشت پا انداخته، از او در گذر. و او را فردای قيامت نسبت به آنچه در حق من كرده، متوقف ساز و پرده از خطاهايی كه در مورد من انجام داده بر مدار. و گذشت مرا از او و صدقه ای را كه به دلخواه خودم در حق وی می دهم، از پاكترين صدقات قرار ده و از بالاترين عطايای مقربين درگاهت محسوب فرما.

03 - و در مقابل عفو من نسبت به گذشتگان، عفو و بخشش خودت را به من عطا فرما و در برابر دعای من در حق آنان، رحمت خودت را شامل حالم گردان، تا اينكه هر يك از ما با فضل تو به سعادت نايل آييم و با لطف و منّت تو، به ساحل نجات برسيم.

04 - خدايا هر بنده از بندگانت كه از من به او نقصی وارد شده و يا از جانب من آزاری ديده و يا توسط من ظلمی بر او شده و من حق او را ضايع كرده ام و يا در ستم، من بر او سبقت جسته ام، پس اينك بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و از فضل خود او را راضی گردان و از جانب خود حقش را عطا كن.

05 - و مرا از آنچه حكم تو اقتضا می كند يعنی گرفتاری به مظلمه او حفظ فرما و از آنچه مقتضای حكم عادلانه توست آزاد ساز. زيرا توان من تاب انتقام تو را ندارد و طاقت من نمی تواند خشم تو را تحمل كند. پس تو اگر بر اساس حق و عدالت با من رفتار كنی مرا به هلاكت می اندازی و اگر با رحمتت لباس مغفرت بر من نپوشی، مرا خوار و پست خواهی كرد.

06 - خداوندا، ای معبود من، از تو می طلبم مطلوبی را كه بذل آن چيزی از تو نمی كاهد و از تو باری می خواهم كه تحمل آن برای تو مشقّتی ندارد.

07 - خداوندا از درگاهت برای نفس ناطقه خود موهبت می طلبم، نفسی كه آن را نيافريدی تا ضرری را از خود دور كنی و يا به نفعی برسی. بلكه آن را آفريدی تا اثبات كنی كه قدرت بر آفرينش مثل آن را داری و تا نشان دهی كه می توانی چنين موجودی را شكل و صورت بخشی

08 - و از تو درخواست می كنم كه بار گناهان را كه مرا بی تاب كرده از دوشم برداری و از تو ياری می جويم در آنچه كه سنگينی اش مرا گرفتار ساخته است.

09 - پس بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ستمی را كه من در حق خويش روا داشته ام بر من ببخش. و رحمت خويش را بر گذشت از گناهان من بكار گير. پس چه بسيار از رحمت تو كه شامل حال گناهكاران گرديده و چه بسيار از عفو و بخشش تو كه به ستمكاران رسيده است

10 - پس بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و مرا نمونه ای قرار ده برای خطا كارانی كه از آنها در گذشته ای و با توفيق خود آنها را از ورطه سقوط نجات داده ای و در نتيجه از اسارت غضب تو آزاد شدند و در قلمرو عفو تو داخل شدند و از محدوده عدل تو در آمدند و در گستره حلم تو جای گرفتند.

11 - ای خدای من، اگر تو با من چنين رفتار كنی، رفتار با كسی است كه منكر استحقاق عقاب تو نيست و هرگز خودش را از استحقاق انتقام تو تبرئه نمی كند.

12 - آری ای خدای من، رفتار با كسی است كه ترسش از تو بيش از طمعش در توست، و كسی كه نوميدی اش از نجات، بيشتر از اميدش به رهايی است. البته نه به اين خاطر كه يأسش به درجه نوميدی كامل و يا طمعش به مرتبه غرور و غفلت رسيده باشد، بلكه به خاطر كمی نيكيهايش در كنار بديهايش و به خاطر ضعف استدلالش در جميع گناهانش.

13 - و امّا تو ای معبود من، شايسته آنی كه صديقان به رحمت تو مغرور نشوند و خطاكاران از تو مأيوس نگردند، چرا كه تو پروردگار بزرگی هستی كه فضل خود را از احدی منع نمی كنی و حق خود را از كسی باز خواست نمی نمايی

14 - ياد تو از هر آنچه ياد می شود بالاتر است و نامهای تو از هر اسمی كه به تو نسبت می دهند، مقدستر است. و نعمتهای تو در بين جميع مخلوقات منتشر است. و ای پروردگار عالميان، بر اين نعمتها سپاس و شكر، تو را می سزد.

 

40 - دعای چهلم: به هنگام شنيدن خبر مرگ و در ياد مرگ

1 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ما را از آرزوهای دراز باز دار و با عمل درست، آرزوهای ما را كوتاه كن تا اينكه ساعتی پس از ساعت ديگر را آرزو نكنيم و فردا را بعد از امروز، و حياتی پس از اين حيات و قدمی بعد از اين قدم را انتظار نكشيم.

2 - و ما را از غرور آرزوی دراز محافظت فرما و از شرور آن در امان نگهدار و مرگ را همواره در برابر ما نصب العين قرار ده و ياد مرگ را برای ما هر از گاهی قرار مده (بلكه هميشگی كن).

3 - و از كارهای شايسته، عملی به ما عطا فرما كه با آن به عنوان زاد و توشه به سوی تو سير كنيم و به خاطر آن بر قرب ديدار تو حريص گرديم، به گونه ای كه مرگ، زمان انس ما باشد و موعد الفتی باشد كه به آن اشتياق پيدا كنيم و پناهگاهی باشد كه دوست داشته باشيم به آن نزديك شويم.

4 - پس هر گاه مرگ را بر ما فرود می آوری و اجل را بر ما نازل می كنی، ما را به زيارت آن سعادتمند گردان و ما را با او مأنوس كن و ما را در ميهمانی مرگ شقاوتمند مساز و به ديدار مرگ ما را پست و خوار مگردان. و مرگ را بابی از ابواب آمرزش و كليدی از كليدهای رحمت خود مقرر بدار.

5 - و ما را در حاليكه هدايت شده ايم، گمراه نيستيم، مطيع توييم، از ديدار تو كراهت نداريم، تائب ايم، گناهكار نيستيم و بر گناه اصرار نداريم، بميران. ای ضمانت كننده پاداش نيكو كاران و ای اصلاح كننده اعمال تبهكاران.

 

41 - دعای چهل و يكم: به هنگام درخواست خطا پوشی از خداوند

1 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و مرا بر خوان كرامت خود مهمان كن و به سر چشمه های رحمتت وارد گردان و در وسط فردوس برينت جای ده و مرا از خود دور مكن و از درگاهت نا اميد مساز.

2 - و به آنچه مرتكب شده ام از من تقاص مگير و در اعمالم مناقشه مفرما. و آنچه پنهان كرده ام آشكار مساز و رازهای نا پيدايم را برملا مكن و عمل مرا با ميزان انصاف سنجش منما و وضعيت مرا در برابر ديدگان همه مردم آشكار مساز.

3 - آنچه را كه پخش شدنش برای من ننگ است از آنان مخفی بدار و آنچه را كه موجب سر شكستگی من در نزد توست، پنهان فرما.

4 - با رضايتمندی خود درجات مرا بالا ببر و با آمرزش خود، كرامت مرا كامل گردان و مرا در زمره اصحاب يمين (شايستگان) قرار ده و مرا در راهی كه اهل ايمان می روند، جهت ببخش و در گروه رستگاران قرار ده و مرا طوری بساز كه مجالس صالحان با وجود من آباد گردد. دعايم را مستجاب گردان ای پروردگار عالميان.

 

42 - دعای چهل و دوم: به هنگام ختم قرآن

1 - خداوندا تو مرا بر ختم قرآن كه به عنوان نور نازل كرده ای ياری فرمودی. كتابی كه آن را بر همه كتابهای ديگری كه فرو فرستاده ای، سيطره بخشيدی و بر هر سخن ديگری كه حكايت نموده ای برتری دادی.

2 - كتابی كه آن را جدا كننده بين حلال و حرام قرار داده ای و قرآنی كه با آن از احكام و شرايع خود سخن می گويی، و كتابی كه آن را برای بندگانت به تفصيل بيان كرده ای و وحيی كه آن را بر پيامبرت حضرت محمد صلّی اللّه عليه و آله (كه درود تو بر او و آل او باد) نازل كرده ای.

3 -  و آن را همچون نوری فرا راه ما قرار دادی كه با تبعيت از آن از تاريكيهای گمراهی و نادانی نجات يا بيم و شفا قرار دادی برای كسی كه از سر فهم و اذعان به آن گوش فرا دهد. كتابی كه ميزان عدالت است و زبانش هرگز از حق باز نمی ايستد و نور هدايتی است كه برهانش برای آنها كه در آن بنگرند هرگز محو نمی شود. پرچم نجاتی است كه اگر كسی قصد پيروی از آن را داشته باشد هرگز گمراه نمی شود. و هر كس كه به ريسمان محكم آن چنگ بزند هرگز گرفتار هلاكت و بدبختی نخواهد شد.

4 - خدايا، پس اينك كه ما را ياری نمودی تا آن را تلاوت كنيم و عبارات نيكوی آن را به زبان ما روان ساختی، ما را از آنان قرار ده كه حق رعايت قرآن را بجا می آورند و با اعتقاد و تسليم نسبت به آيات محكم آن، متدين به دين تو هستند و نسبت به متشابهات و آيات روشن قرآن، اقرار دارند.

5 -  خداوندا تو قرآن را به صورت مجمل بر پيامبرت محمد (كه درود خدا بر او و آل او باد) نازل كردی و علم به شگفتيهای آن را به نحو كامل به او الهام فرمودی و برای ما علم تفسير شده آن را به ارث گذاشتی و ما را بر كسی كه به قرآن جاهل است برتری دادی. و ما را نسبت به او قدرت بخشيدی تا مقام ما را رفيع تر از كسی گردانی كه طاقت حمل قرآن را ندارد.

6 - خداوندا همانگونه كه قلبهای ما را حامل قرآن قرار دادی و به رحمت خود ما را نسبت به شرافت و فضيلت قرآن واقف گردانيدی، پس بر محمد صلّی اللّه عليه و آله كه با قرآن سخن می گويد و بر آل پيامبر كه خزانه دار قرآنند درود فرست و ما را از كسانی قرار ده كه اعتراف می كنند قرآن از جانب توست تا اينكه شك در تصديق به آن بر ما عارض نشود و دلتنگيی نسبت به پيمودن راه قرآن در قلب ما پديد نيابد.

7 - خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و ما را از كسانی قرار ده كه به ريسمان او چنگ زده اند و در متشابهات، به پايگاه او پناه آورده اند و در سايه او مسكن گزيده اند و در پرتو طلوع او هدايت شده اند و به فروغ و روشنی او اقتدا كرده اند و از مشعل او، نور گرفته اند و از غير او هدايت نمی طلبند.

8 - خدايا همانگونه كه به وسيله قرآن، حضرت محمد صلّی اللّه عليه و آله را نشانه ای برای راهيابی به سوی خودت نصب فرمودی و عترت طاهرينش را شاهراه رضايت خودت قرار دادی، پس بر او و خاندانش درود فرست و قرآن را برای ما همچون وسيله ای قرار ده كه به شريفترين مراتب كرامت نايل آييم و آن را نردبانی ساز كه با آن به جايگاه سلامت دست يابيم و وسيله ای قرارش ده كه با آن در عرصه قيامت نجات يابيم و آن را راهی قرار ده كه با گام نهادن در آن به نعمتهای دار جاويد دست يابيم.

9 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و به وسيله قرآن، سنگينی بار گناه را از دوش ما كم كن و به ما خوبيهای صفات نيكان را عطا فرما و ما را پيرو كسانی گردان كه در راه رضای تو نيمه های شب و در ساعات روز به تلاوت قرآن مشغول اند. تا از اين طريق در پرتو طهارت قرآن ما را از هر پليدی پاك گردانی و ما را دنباله رو كسانی سازی كه از پرتو قرآن، نور گرفته اند و آرزوها آنان را از عمل صالح باز نداشته و گرفتار غرور و فريبشان نساخته است.

10 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و در تاريكی های شب قرآن را مونس ما و حافظ ما از فريبها و وسوسه های شيطان قرار ده و به وسيله قرآن گامهای ما را از رفتن به سوی معاصی باز بدار و زبانهای ما را از فرو غلطيدن در سخنان باطل - بدون تحمل ضرر و آفت - لال كن. و قرآن را وسيله ای برای بازداشتن اعضاء ما از فرو رفتن در گناهان قرار بده و با آن پرده های غفلت دل ما را برای عبرت گيری باز كن، تا اينكه فهم شگفتيهای قرآن و پندگيری از حكمتها و مثالهای آن را بر دلهای ما عنايت فرمائی، مثالها و حكمتهايی كه كوههای سخت و استوار از تحمل بار آنها عاجزاند.

11 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و در پرتو قرآن، صلاح ظاهر ما را هميشگی كن و با قرآن، خطر وسوسه های شيطانی را از باطن سالم ما به دور دار و زنگارهای قلوب و دلبستگی های گناهان ما را با قرآن بشوی. و نابسامانيهای زندگی ما را با قرآن سامان بخش و در روز محشر و عرضه اعمال تشنگی دلهای ما را با قرآن سيراب كن و در روز سختی بزرگ (قيامت) در پناه قرآن بر ما لباس امنيت بپوشان.

12 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و كاستی و فقر ما را با قرآن جبران كن كه تنگدستی بر ما غلبه نكند و اسباب خوشی و آسايش در معيشت و وسعت در رزق را برای ما فراهم ساز و ما را به وسيله قرآن از صفات نكوهيده و اخلاق ناپسند باز بدار و از فرو افتادن در سياه چال كفر و نفاق محفوظ بدار تا اينكه قرآن در مسير رضوان و بهشت تو در قيامت ما را راهنما باشد و در اين دنيا نيز ما را از بر انگيختن خشم خود و تعدی از مقررات باز بدارد و در نزد خودت شاهد باشد كه ما حلال تو را حلال می دانيم و حرام تو را حرام می شماريم.

13 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و با قرآن در هنگام مرگ، سختی ارتحال و مشقت ناله و فريادهای پی در پی را آسان فرما: آن هنگام كه جان به گلو رسد و گفته شود چه كسی است كه روح را بالا برد؟ آن هنگام كه ملك الموت برای قبض روح انسان از پرده غيب در آيد و جان را از كمان مرگ با تيرهای وحشت فراق، نشانه رود و كاسه ای زهر آلود از شربت مرگ به ما بنوشاند و با ندايی و حركتی ما را به سرای ديگر نزديك كند، و اعمال و رفتارمان قلاده گردنمان شوند و قبرها تا روز حشر و ديدار، جايگاه ما گردند.

14 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ورود ما را به خانه قبر و طول اقامتمان در زير طبقات زمين را مبارك گردان و پس از مفارقت از دنيا، قبرها را بهترين منازل ما قرار ده. و با رحمت خود، تنگی لحد را به فراخی و وسعت مبدل فرما و ما را در عرصه قيامت به خاطر آثار زشت گناهانمان رسوا مكن.

15 - و به حق قرآن، در آن هنگام كه اعمال بر تو عرضه می شود بر ذلت و پستی ما ترحم فرما. و در آن زمان كه پل دوزخ هنگام عبور لرزان می شود، قدمهای ما را محكم گردان، و به حق قرآن ما را از سختيهای روز قيامت و از شدت هراسهای آن روز نجات بخش

16 - و در آن روز كه هنگام حسرت و پشيمانی ظالمان و ستمكاران است و روزی است كه چهره آنان سياه می گردد، صورت ما را سفيد گردان. و در قلب مؤمنين نسبت به ما محبت و دوستی قرار ده و زندگی را بر ما سخت و ناگوار مساز.

17 - خدايا: بر محمد كه بنده و فرستاده توست درود فرست، چنانكه او به خوبی تبليغ رسالت تو نمود و با ندای رسا امر تو را به مردم رسانيد و بندگانت را نصيحت فرمود.

18 - خدايا، جايگاه پيامبر ما را - كه درود تو بر او و آل او باد - در روز قيامت، نزديكتر به خودت از ساير انبياء قرار ده و شفاعت او را از شفاعت سايرين، ممكن تر ساز و ارزش او را در نزد خودت بالاتر از آنان قرار ده، و منزلت او را رفيعتر گردان.

19 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و اساس كار او را شرافت بخش و برهان او را بزرگ بدار و ميزان اعمالش را سنگين گردان و شفاعتش را قبول فرما و او را وسيله ای نزديك به خودت قرار ده (تا به حضرتش توسل جوييم) و صورتش را سفيد و نورش را تام گردان و درجه اش را رفيع فرما.

20 - و ما را بر سنت او زنده بدار و بر دين او بميران و در آيين و طريقت او راهبرمان باش. ما را از پيروان او قرار ده و در زمره ياران او محشور فرما و ما را به حوض كوثر او وارد ساز و با جام او سيرابمان گردان.

21 - و خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست، درودی كه با آن او را به بهترين آنچه آرزو دارد از خير و فضل و كرامت نايل گردانی، زيرا تو دارای رحمت واسعه و فضل كريمانه ای.

22 - خدايا به خاطر اينكه پيامبر صلّی اللّه عليه و آله، رسالات تو را ابلاغ فرمود و آيات تو را به مردم رسانيد و بندگانت را موعظه فرمود و در راه تو جهاد كرد، بهتر از جزايی كه به احدی از فرشتگان مقرب و يا به پيامبران برگزيده ات داده ای به او عطا فرما. و سلام و رحمت و بركات خدا بر او و بر عترت پاك و مطهر او باد.

 

43 - چهل و سوم: هنگام رؤيت هلال

1 - ای (ماه) آفريده فرمانبردار، ای متحرك شتاب دار، ای رفت و شد كننده در جايگاههای مقدر شده و ای جابجا شونده در فلك نظم و تدبير.

2 - من ايمان دارم به خالقی كه با تو ظلمتها را روشن كرده و ابهام ها را بر طرف نموده، و تو را نشانه ای از نشانه های قدرتش و علامتی از علامات سلطنتش قرار داده و با زيادت و نقصان، طلوع و غروب، و فروغ و خاموشی تو را به كار گرفته است. در همه اين امور مطيع خداوندی و به سوی آنچه او اراده كند می شتابی.

3 - خدا پاك و منزه است و چه شگفت آور است تدبيری كه در مورد تو بكار بسته و چه ظريف و زيباست آنچه كه در شأن تو انجام داده است: تو را كليد ماه نو برای كار نو قرار داده است.

4 - پس از خدايی كه ربّ من و ربّ توست، خالق من و خالق توست، تقدير كننده امور من و توست، تصويرگر من و توست، می طلبم كه بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و عترت او درود فرستد و تو را هلال بركاتی قرار دهد كه گذشت ايّام آنها را از بين نبرد و هلال پاكی و طهارتی كه گناهان آن را نابود نسازد.

5 - هلال امنّيت از آفات و سلامت از گناهان، هلال سعادتی كه در آن هيچ نحوست نباشد و خوشيی كه با آن هيچ امر ناگواری همراه نباشد، و آسانيی كه سختی در آن راه نيافته باشد و خيری كه هرگز در آن شرّ ديده نشود. هلال امنيت و ايمان، نعمت و احسان و سلامت و اسلام.

6 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ما را از رضايتمندترين افرادی قرار ده كه اين هلال بر آنان طلوع كرده و از پاكترين اشخاصی مقرر فرما كه نظر بر ماه افكنده اند. و از سعادتمندترين انسان هايی محسوب فرما كه در اين ماه به عبادت تو مشغولند. و در اين ماه به ما توفيق توبه عطا فرما و ما را از گناه محافظت كن و از ارتكاب معصيت مصون بدار.

7 - و شكر نعمتهايت را به ما عنايت فرما و بر ما زره سلامتی و عافيت بپوشان و با توفيق كمال اطاعت، منتت را بر ما تمام گردان كه همانا تو صاحب منّت و ستوده ای. و درود خدا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و عترت پاك و مطهر او باد.

 

44 - دعای چهل و چهارم: در آغاز ماه رمضان

01 - شكر خداوندی را سزاست كه ما را به حمد و ستايش خود هدايت فرمود و ما را از سپاسگزاران قرار داد تا نسبت به احسان او سپاس گوييم و او به ما پاداش نيكوكاران را عطا فرمايد.

02 - و سپاس خداوندی را كه ما را برای دين خود بر گزيد و آيينش را اختصاصا به ما ارزانی داشت و ما را در طريق احسانش به پيش برد تا با لطف او به سوی رضوانش حركت كنيم. ستايشی كه آن را از ما قبول فرمايد و با آن از ما خشنود گردد.

03 - و ستايش خدايی را سزاست كه يكی از راههای رضوانش را ماه خودش يعنی ماه رمضان قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه پاكسازی درونی و ماه قيام، ماهی كه در آن قرآن به عنوان كتاب راهنمايی مردم همراه با حجتهای روشن هدايت و براهين جدا كننده حق از باطل نازل شده است.

04 - پس خداوند برتری ماه رمضان را بر ديگر ماهها از اين راه نشان داده كه در اين ماه محّرمات زياد و فضيلتهای آشكار و مشهوری مقرر شده است. و لذا از باب بزرگداشت اين ماه، چيزهايی را كه در ديگر ماهها حلال است، در ماه رمضان حرام شمرده و به خاطر تكريم آن، خوردنيها و نوشيدنيها را ممنوع فرموده است. و برای آن وقت خاصی مشخص كرده كه نه اجازه می دهد در اين وقت تقديمی صورت گيرد و نه تأخيری.

05 - و فضيلت يك شب از شبهای اين ماه را بر فضيلت شبهای هزار ماه ديگر ترجيح داده و نام آن را شب قدر نهاد كه در آن فرشتگان و جبرائيل در مورد هر امری با اجازه پروردگار نازل می شوند، شبی كه تا طلوع سپيده شب سلامت است و هنگام نزول بركات هميشگی بر هر كس از بندگانش كه بخواهد و آنچه كه حكم و فرمانش اقتضا كند.

06 - خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و توفيق شناخت فضيلت اين ماه و بزرگداشت حرمت آن و خودداری از آنچه در آن ممنوع فرموده ای را به ما الهام فرما. و ما را ياری كن كه رمضان را روزه بگيريم با نگهداشتن اعضا و جوارح از ارتكاب گناهان و بكارگيری آنها در آنچه كه موجب خشنودی تو می شود. تا با گوشمان به صداهای بيهوده گوش نكنيم و با ديدگانمان به سمت لهويّات سرعت نگيريم.

07 - دست به سوی ممنوعی نبريم و قدم به سمت حرامی بر نداريم. و شكم ما پر نشود مگر از آنچه حلال فرموده ای و زبان ما چيزی نگويد مگر آنچه خود گفته ای. و خود را به زحمت نياندازيم مگر در آنچه ما را به ثواب نزديك می سازد و به چيزی نپردازيم مگر آنچه كه ما را از عقاب تو مصون می دارد. پس تمام اين امور را از رياء و سمعه (يعنی اينكه دوست داشته باشيم ديگران كارهای خوب ما را بشنوند و تعريف كنند) خالص گردان تا غير از تو كسی را شريك نگيريم و در كارهايمان مرادی غير از تو را بر نگزينيم.

08 - خداوندا بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ما را بر قيام به نماز در مواقيت آن همراه با حدودی كه برای آن مشخص فرموده ای و واجباتی كه در آن مقرّر نموده ای و وظيفه هايی كه برای آن تعيين كرده ای و اوقاتی كه برای آن در نظر گرفته ای، موفّق بدار.

09 - و ما را در نماز از جمله كسانی قرار ده كه به درجات آن رسيده، اركان آن را حفظ و آن را در وقتش همانگونه كه بنده و پيامبرت صلّی اللّه عليه و آله سنّت قرار داده ادا می كنند و ركوع و سجود و همه فضيلتهای آن را در نهايت طهارت و پاكی و با كمال خشوع و فروتنی انجام می دهند.

10 - و ما را در اين ماه مبارك توفيق ده كه با كار نيك نسبت به خويشان خود صله رحم بجا آوريم و با فضل و بخشش با همسايگانمان رابطه دوستی بر قرار كنيم و اموال خود را از حرام پاك كنيم و آنها را با دادن زكاتها خالص نماييم. و از كسی كه با ما قهر كرده، ديدار كنيم و نسبت به كسانی كه بر ما ستم روا داشته اند، انصاف را رعايت نماييم و نسبت به دشمنانمان با مسالمت بر خورد كنيم، بجز آنها كه در راه و به خاطر تو مورد عداوت ما هستند، اينان دشمنانی هستند كه هرگز با آنها دوستی نمی كنيم و از حزبی هستند كه هرگز با آنها صفا و يكرنگی نداريم.

11 - و به ما توفيق ده كه در اين ماه به سوی تو تقرّب جوييم با اعمال شايسته ای كه ما را از لوث گناهان پاك كنند و از اينكه دوباره عيوب و زشتيها را از سر گيريم، حفظ كنند. تا اينكه هيچ فرشته ای از فرشتگان مأمور بندگان، چيزی از گناهمان بر تو نياورد مگر آنكه از طاعت و بندگی ما و تقرّب به درگاهت، كمتر باشد.

12 - خداوندا به حقّ اين ماه و به حقّ كسی كه از ابتدا تا انتهاء آن، به بندگی تو پرداخته مثل فرشته ای كه او را مقرّب درگاهت ساخته ای و يا پيغمبری كه به رسالت مبعوث نموده ای و يا بنده شايسته ای كه از خواصّ قرارش داده ای، از تو درخواست می كنم كه بر محمد صلّی اللّه عليه و آله و اهلبيت او درود فرست و ما را اهل كرامتهايی قرار ده كه در اين ماه به اوليائت وعده داده ای. و آنچه كه در حقّ ساعيان در طاعت و بندگيت لازم كرده ای، در حقّ ما نيز واجب گردان و ما را در زمره كسانی قرار ده كه در پرتو رحمت تو، شايستگی جايگاهی رفيع در نزد تو را بدست آورده اند.

13 - خدايا بر محمّد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و ما را از انكار يكتايی خود و از كوتاهی در ستايشت و از ترديد در دينت و از كوری نسبت به راهت و غفلت نسبت به حرمتت و فريب خوردن از دشمنت يعنی شيطان رانده شده، بدور دار.

14 - خداوندا بر محمّد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و اگر در هر شب از شبهای اين ماه، عفو تو باعث آزادی بندگانی می شود و گذشتت آنها را مورد بخشش قرار می دهد، پس ما را نيز از زمره همان بندگان قرار ده و ما را برای اين ماه از بهترين شايستگان و اصحاب محسوب فرما.

15 - خدايا بر محمّد صلّی اللّه عليه و آله و آل او درود فرست و با محو تدريجی هلال ماه رمضان، گناهان ما را نيز محو كن و با سپری شدن روزهای اين ماه، زشتيها و پليديها را از جان ما بكن تا اينكه اين ماه بگذرد در حاليكه در آن تو ما را از خطاها پاك و از گناهان پيراسته باشی.

16 - خدايا بر محمّد صلّی الله عليه و آله و عترت او درود فرست و اگر در اين ماه از راه راست منحرف شديم ما را بازگردان و اگر به بيراهه رفتيم ما را مستقيم ساز و اگر دشمنت شيطان بر ما مستولی شد، ما را از چنگ او برهان.

17 - بار خدايا اين ماه را از بندگی ما به درگاه خودت، پر كن، و ساعات اين ماه را با طاعتمان مزّين فرما و در روزهايش بر روزه گرفتن ياريمان نما و در شبهايش به نماز و زاری بآستانت و فروتنی در پيشگاهت و خواری در بارگاهت كمكمان كن تا روز اين ماه بر غفلت ما و شبش بر كوتاهی ما شهادت ندهند.

18 -  خداوندا در ديگر ماهها و روزها نيز تا آن هنگام كه به ما عمر می دهی، همچنين قرارمان ده و ما را از بندگان شايسته ات محسوب فرما، آنها كه بهشت را به ارث می برند و در آن جاويد می مانند، و آنها كه آنچه را می دهند، در حالی است كه دلهاشان از ياد خدا ترسان است و به سوی پروردگارشان باز می گردند، و ما را از كسانی قرار ده كه در امور خير شتاب دارند و بر ديگران پيشی می گيرند.

19 - خدايا بر محمّد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست: در هر وقت و در هر زمان و در هر حالی. درودی به تعداد همه آنها كه سلامشان داده ای و باز هم بيش از آن، به مقداری كه غير تو نمی تواند آن را شماره كند همانا تو آنچه را اراده كنی، انجام می دهی.

 

45 - دعای چهل و پنجم: در وداع با ماه مبارك رمضان

01 - خداوندا ای آنكه ميل به گرفتن پاداش نداری.

02 - و ای كسی كه از عطا و بخشش پشيمان نيستی.

03 - و ای آنكه به بنده ات پاداش برابر نمی دهی.

04 - بخشش تو، ابتدايی است و گذشت تو از باب تفضّل است و كيفرت عين عدل است و فرمانت، خير و صلاح است.

05 - تو اگر چيزی ببخشی، همراه با منّت نيست و اگر چيزی را ممنوع كنی، ظلم و ستم محسوب نمی شود.

06 - تو نسبت به آنكه شكر تو گويد، سپاسگزاری می كنی و حال آنكه خود شكرت را به او الهام نموده ای.

07 - و عوض می دهی به آنكه تو را بستايد و حال آنكه خود ستايش را به او آموخته ای.

08 - عيوب كسانی را می پوشانی كه اگر می خواستی رسوايشان می ساختی. وجود تو شامل حال كسانی می شود كه اگر بخواهی می توانی آنها را محروم كنی. و هر دو گروه فوق بحقّ، شايسته رسوايی و محروميّتند، امّا اين تويی كه اساس كارت را بر تفضل نهاده ای و قدرت خود را در عفو و گذشت نشان می دهی.

09 - با كسی كه در برابر تو سركشی می كند، با بردباری بر خورد می كنی و به كسی كه (با گناه) قصد ستم بر خويش دارد مهلت می دهی و آنان را تا لحظه رجوع و بازگشت، به مدارای خود وعده می دهی و تا زمان توبه از شتاب در عقاب آنان خودداری می كنی تا هلاكت هلاك شونده از جانب تو نباشد و آن كس كه شقی است، با نعمت تو گرفتار شقاوت نشود، مگر پس از عذر بسيار و حجتهای پی در پی و آشكار. و اين ها هم از عفو توست ای كريم، و بهره ای است از مهربانی تو ای خدای بردبار.

10 - تويی كه برای بندگانت دری به سوی عفوت گشوده ای و آن را «توبه» نام نهاده ای. و برای راهنمايی به سوی اين در، راهنمايی و حيانی گذاشته ای كه هرگز آن را گم نكنند و خود - كه نامت مبارك است - فرموده ای: به سوی خدا توبه كنيد، توبه ای پاك و خالص، بدان اميد كه خداوند گناهان شما را بپوشاند و شما را در بهشتی داخل سازد كه نهرها در آن جاری است.

11 - در روزی كه خداوند پيامبر صلّی الله عليه و آله و آنان را كه به او ايمان آورده اند خوار نمی گرداند، نور آنان از پيش رو و از جانب راست آنان حركت می كند (در حاليكه) آنان می گويند: ای پروردگار ما، نور ما را كامل گردان و ما را بيامرز، كه تو بر هر كاری توانايی (8، تحريم). پس عذر كسی كه از اين منزل غفلت كند - بعد از اينكه تو در آن را گشوده ای و برايش راهنما قرار داده ای - چيست؟

12 - و تويی آنكه به نفع بندگانت، زياد خود را به مشقت و سختی می اندازی و دوست می داری كه آنان در تجارت با تو سود ببرند و با وارد شدن بر تو و زيادت خواستن از تو رستگار شوند. و لذا تو خود - كه نامت مبارك و بلند است - فرموده ای: هر كس كار نيكی انجام دهد، ده برابر اجر می برد و هر آن كس كه كار ناپسندی مرتكب شود، جز به اندازه همان عمل مجازات نمی شود (160، انعام).

13 - و نيز فرموده ای: مثل آنها كه اموال خودشان را در راه خدا انفاق می كنند، مثل دانه ای است كه هفت خوشه می روياند و در هر خوشه ای صد دانه است و خداوند به هر كس كه بخواهد چند برابر پاداش می دهد261)،بقره) و همچنين فرموده ای: كيست آن كس كه به خدا قرض نيكو بدهد تا در نتيجه خدا به او چندين برابر عطا فرمايد (245، بقره) و نيز نظير اين سخنان كه حسنات را چند برابر پاداش می دهی در قرآن نازل فرموده ای.

14 - و تويی آنكه با گفتارت بندگان را نسبت به عالم غيب راهنمايی كردی و با ترغيب و تشويق، آنان را به سويی بردی كه از بهره كامل برخوردار شوند. حقايقی را به آنان نشان دادی كه اگر از آنان می پوشاندی، چشمانشان هرگز آنها را نمی ديد و گوشهاشان نمی شنيد و ذهن آنها بدان نمی رسيد. و خودت فرمودی: ما را ياد كنيد تا من نيز به ياد شما باشم و شكر مرا بجای آوريد و كفران مكنيد. و فرمودی: اگر شكر گزار باشيد بر نعمتهای شما می افزايم و اگر كفران پيشه كنيد، به راستی عذاب من شديد است.

15 - و تو فرمودی مرا بخوانيد تا شما را استجابت كنم، به راستی كسانيكه با روحيه استكبار، خود را فراتر از بندگی من ببينند به زودی به آتش دوزخ داخل خواهند شد و در آن جاويد می مانند، پس دعا و درخواست از خود را عبادت و ترك دعا را استكبار ناميده ای و تهديد كرده ای كه ترك دعا موجب دخول هميشگی در آتش دوزخ می شود.

16 - پس بندگانت تو را به خاطر لطفت ياد می كنند و با فضلت سپاس می گزارند و به موجب فرمانت تو را می خوانند و در راه تو صدقه می دهند تا از تو زيادت نعمت طلب نمايند. و در اين امر برای آنان، نجات و رهايی از غضب تو و فلاح و رستگاری در پرتو رضايت تو محقّق می شود.

17 - و اگر يكی از مخلوقات تو از جانب خودش ديگری را مثل آنچه تو بندگانت را به آنها راهنمايی فرموده ای، راهنمايی می كرد، به صفت احسان و اعطاء نعمت موصوف می شد و به هر زبانی مورد ستايش قرار می گرفت. پس حمد و سپاس برای توست ما دام كه راهی برای حمد تو باز است و لفظی باقی است كه با آن حمد تو گفته شود و معنايی در كار است كه به ستايش تو باز گردد.

18 - ای كسی كه به سبب احسان و فضل، در نزد بندگان، شايسته ستايش شده ای و آنان را غرق در نعمت و بخشش نموده ای، نعمات تو در بين ما چه آشكار و پيدا و بخششهايت بر ما چه فراوان و اختصاص يافتن ما به نيكهای تو چه زياد است

19 - تو ما را به دين برگزيده و آيين مورد رضايت و راه سهل و آسان خود هدايت نمودی و نسبت به طريقه تقرّب به خودت و رسيدن به كرامتت ما را بصيرت دادی.

20 - خداوندا و تو در زمره بر گزيده اين وظايف و اعمال ويژه از واجبات، ماه رمضان را قرار دادی، ماهی كه آن را از ساير ماهها ممتاز نمودی و از بين همه زمانها و ايّام، آن را انتخاب فرمودی و آن را بر همه اوقات سال به نزول قرآن و نور مقدّم داشتی و ايمان را در اين ماه مضاعف نمودی و روزه را در آن واجب گردانيدی و بندگان را به قيام در آن برای عبادت ترغيب فرمودی و شب قدر را كه از هزار شب بهتر است در آن تجليل نمودی.

21 - سپس ما را برای اين ماه بر ساير امّتها مقدّم داشتی و برای فضيلت آن، ما را انتخاب فرمودی نه ساير ملّتها را، و ما به فرمان تو روز اين ماه را روزه گرفتيم و با ياری تو شب را به قيام در عبادت سپری كرديم و با روزه گرفتن و بر خاستن برای عبادت، خود را در معرض رحمتت كه ما را در جوار آن نهاده ای، قرار داديم و آن را وسيله ای برای دريافت ثواب تو ساختيم و خزانه تو پر است از آنچه در راهت مورد رغبت باشد. و در آنچه از فضل و عطا از تو درخواست شود، بخشنده ای و نسبت به كسی كه در راه قرب تو می كوشد، نزديك هستی.

22 - و اين ماه به گونه ای شايسته ستايش در بين ما و همچون ياری نيكو همراه ما بود و بهترين سودهای جهانيان را به ما رسانيد، و سپس آن هنگام كه وقتش به پايان آمد و مدّتش تمام شد و عدد روزهايش به آخر رسيد، از ما جدا شد.

23 - پس اينك ما با رمضان وداع می كنيم، همچون وداع با كسی كه جدايی از او بر ما سخت و ناگوار است و روی گردانيدن او از ما، موجب حزن و هراس است و بر ما لازم است كه عهد محفوظ و حرمت شايسته رعايت و حقّ أدا شدنی او را نگاه داريم. پس اينك می گوييم: سلام بر تو ای بزرگترين ماه خدا و ای عيد دوستان خدا.

24 - سلام بر تو ای ارزشمندترين اوقاتی كه با ما همراه بودی و ای بهترين ماه در بين روزها و ساعات.

25 - درود بر تو ای ماهی كه در آن آرزوها بر آورده و نزديك می شوند و اعمال شايسته در آن فراوان است.

26 - سلام بر تو دوستی كه وقتی هستی، ارزش تو بسيار بالاست و آن هنگام كه نيستی، فقدان تو درد آور است و نقطه اميدی هستی كه جداييت بسيار رنج آفرين است.

27 - درود بر تو مونسی كه وقتی آمدی، با ما انس گرفتی و اسباب سرور و شادی گشتی و وقتی از كنار ما رفتی، در دل ما هراس انداختی و غمگينمان ساختی.

28 - درود بر تو همسايه و همنشينی كه در كنار تو قلبها نرم شد و گناهان كاهش يافت.

29 - سلام بر تو ياوری كه ما را عليه شيطان ياری نمودی و دوستی كه راههای احسان و نيكی را آسان فرمودی.

30 - درود بر تو كه چه فراوان است آزاد شدگان راه خدا در تو و چه خوشبخت است كسی كه به خاطر تو، احترامت را نگه بدارد.

31 - سلام بر تو كه چقدر گناهان را می پوشانی و انواع عيوب و زشتيها را می زدايی.

32 - درود بر تو كه چقدر بر مجرمان، بخشش داری و چه اندازه در دلهای مؤمنان هيبت و عظمت داری

33 - سلام بر تو ماهی كه هيچ ايّام ديگری شايستگی رقابت با تو را ندارد.

34 - سلام بر تو ماهی كه از هر آفت و خطری در امان و سلامتی.

35 - درود بر تو ماهی كه مصاحبت با تو كراهت ندارد و معاشرت با تو موجب مذمّت نيست.

36 - درود بر تو كه بركات فراوان به ما رساندی و زنگار خطاها و گناهان را از ما شستی.

37 - سلام بر تو كه وداع با تو از روی دلتنگی نيست و ترك روزه تو به جهت خستگی و ملال نمی باشد.

38 - سلام بر تو كه قبل از فرا رسيدنت، مورد طلب ما هستی و پيش از فوتت، مورد حزن و اندوه ما.

39 - درود بر تو كه چه بسيار بلاها به خاطر تو از ما دور شد و چه بسيار از خيرات، بواسطه تو به ما رسيد.

40 - سلام بر تو و بر هر شب قدری كه بهتر از هزار ماه است.

41 - درود بر تو كه ديروز نسبت به تو چه بسيار حريص بوديم و فردا چه شوقی به تو داريم.

42 - سلام بر تو و بر فضل تو كه ما از آن محروم شديم و بركات گذشته ات كه از ما سلب گرديد.

43 - خداوندا ما اهل اين ماهی هستيم كه ما را بدان شرافت بخشيدی و با فضلت به ما توفيق درك آن را عطا فرمودی، در حاليكه شقاوت پيشگان نسبت به وقت گرانبهای آن جاهل، و به خاطر شقاوتشان از فضل آن بی بهره اند.

44 - خدايا تويی صاحب آنچه ما را برای آن برگزيدی يعنی شناخت اين ماه و آنچه بدان هدايتمان فرمودی يعنی آداب و اعمال اين ماه. و ما به توفيق توست كه با تقصير و كوتاهی، آن را روزه می گيريم و عبادت را در اين ماه به پا می داريم و در آن اندكی از بسيار را بجا می آوريم.

45 - خدايا تو را سپاس می گوييم و در عين حال اقرار به بديهای خود داريم و معترفيم كه حق تو را ضايع ساخته ايم. عقده پشيمانی كه در دل داريم و صداقتی كه در مقام پوزش در زبان ماست، تنها برای توست، پس ما را در برابر آنچه بخاطر تفريط و كوتاهی به ما رسيده، اجری عطا فرما كه با آن، فضل مورد اميد در اين ماه عزيز را جبران كنيم و از انواع ذخايری كه همه بدان حرص دارند، چيزی به عنوان عوض دريافت نماييم.

46 - و برای ما عذر خواهی از درگاهت را به خاطر آنچه كه در حق تو تقصير كرده ايم، مقدر فرما و عمر ما را تا رمضان آينده طولانی فرما و آن هنگام كه ما را به رمضان آينده رساندی به ما كمك كن تا آنچه را كه تو اهل آن هستی يعنی عبادت، انجام دهيم و ما را به حدی رسان كه به آنچه شايسته آن ماه است يعنی طاعت، قيام كنيم و از اعمال صالح در طول ماههای سال، آنچه را كه جبران كننده حق تو در دو ماه رمضان حال و آينده است، برای ما پيش آور.

47 - خداوندا در اين ماه اگر به گناه كوچك يا بزرگی نزديك شديم و يا اگر در معصيتی افتاديم و يا عمدا مرتكب خطايی شديم و يا از روی فراموشی بر خود ستم نموديم و يا حريم و حرمت كسی را زير پا گذاشتيم پس تو بر محمد و آل او درود فرست و ما را در پرده عفوت بپوشان و بر ما ببخش و ما را نصب العين ملامتگران قرار مده و زبان طعنه زنندگان را بر ما باز مكن و ما را به كاری وا بدار كه سبب جبران و كفاره گناهی باشد كه در ماه رمضان از آن نهی كرده بودی، به حقّ رأفتت كه هرگز پايان ندارد و فضلت كه هرگز كاستی نمی پذيرد.

48 - خدايا بر محمد و آلش درود فرست و مصيبت و اندوه ما را در غم رفتن اين ماه، خودت جبران كن و روز عيد فطر را بر ما مبارك گردان و آن را از بهترين روزهايی قرار ده كه بر ما گذشته است تا پسنديده ترين روز برای جلب عفو و بخشش و محو گناهان باشد و گناهان پنهان و نهان ما را مورد آمرزش قرار ده.

49 - خدايا با گذشتن اين ماه، از گناهان ما در گذر و با خروج آن ما را از منجلاب گناهان خارج كن و ما را در زمره سعادتمندترين افراد به وسيله اين ماه و بهره مندترين اشخاص در اين ماه و با نصيب ترين افراد از اين ماه قرار ده.

50 - خدايا، كسی كه به طور شايسته رعايت حق اين ماه را نموده و حرمت آن را به خوبی حفظ كرده و به شايستگی حدود و احكام اين ماه را بجای آورده و از گناهان در اين ماه خودداری نموده و يا به گونه ای به قرب تو راه يافته كه حتما از او راضی شده ای و رحمت خودت را شامل حالش گردانيده ای، پس از خزانه دارائيت مثل آن را به ما هم عطا فرما و چندين برابر آن از فضل خويش بر ما ببخشای، كه به راستی فضل تو كاستی ندارد و خزينه های تو كم نمی گردد بلكه افزونتر می شود و معادن احسان تو هرگز فنا نمی پذيرد و به راستی بخششهای تو، عطايی است خوش گوار.

51 - خدايا بر محمد و آلش درود فرست و برای ما پاداش روزه داران و يا اجر كسانی كه اين ماه را تا روز قيامت به عبادت مشغولند ثبت فرما.

52 - خداوندا ما به سويت توبه می كنيم در روز عيد فطر كه آن را برای اهل ايمان روز عيد و شادی قرار دادی و برای اهل دين خود روز اجتماع و همياری مقرر نمودی، توبه از گناهانی كه مرتكب شده ايم و از كارهای ناپسندی كه انجام داده ايم يا نيّتهای بدی كه در دل داشته ايم، توبه ای خالص از هر گونه شك و اضطراب. پس خداوندا اين توبه را از ما بپذير و از ما راضی شو و ما را بر اين توبه ثابت و پايدار بدار.

53 - خداوندا به ما ترس از عقاب جهنم و اشتياق به ثواب موعود را كرم فرما تا لذّت آنچه بدان تو را می خوانيم و ناگواری آنچه از آن به تو پناه می آوريم را دريابيم.

54 - و ما را از توّابين درگاهت قرار ده، آنان كه محبت خودت را در حق آنان لازم كرده ای و بازگشت آنان به طاعت و بندگيت را پذيرفته ای ای عادلترين عدالت پيشگان.

55 - خداوندا از تمامی پدران و مادران و اهل دين ما درگذر، چه آنها كه در گذشته اند و چه آنها كه تا روز قيامت می آيند و باقی می مانند.

56 - خدايا بر محمد، پيغمبر ما و آل او درود فرست همچنانكه بر فرشتگان مقرّب درگاهت درود می فرستی و بر او و آل او درود بفرست آن گونه كه بر انبياء و رسولانت درود می فرستی و همانگونه كه بر بندگان صالحت درود فرستاده ای و بلكه بالاتر از آن، ای پروردگار عالميان. درودی كه بركت آن به ما برسد و نفع آن شامل حال ما گردد و دعای ما به خاطر آن مستجاب شود. به راستی تو كريمترين كسی هستی كه مورد رغبت و ميلی و با كفايت ترين فردی هستی كه مورد توكل قرار می گيری و بخشنده ترين كسی هستی كه از فضلت درخواست می شود و تو بر هر كاری توانايی. -]

 

46 - دعای چهل و ششم: در روز عيد فطر و روز جمعه

1 - ای كسی كه رحم می كنی بر كسی كه بندگانت بر او رحم نمی كنند.

2 - و ای آنكه می پذيری كسی را كه سرزمينها او را نمی پذيرند.

3 - و ای كسی كه نيازمندان آستانت را خوار و كوچك نمی كنی.

4 - و ای آنكه اصرار كنندگان درگاهت را نا اميد نمی سازی.

5 - و ای كسی كه دست رد بر سينه روی آورندگان به بارگاهت نمی زنی.

6 - و ای آنكه تحفه های كوچك را می پذيری و در برابر كارهای اندك، سپاس می گويی

7 - و ای كسی كه كار ناچيز را شكر می گذاری و پاداشی بزرگ عطا می كنی.

8 - و ای كسی كه به هر كه به تو نزديك شود، نزديك می شوی

9 - و ای آنكه كسانی را كه به تو پشت می كنند، خودت می خوانی

10 - و ای كسانی كه نعمتها را تغيير نمی دهی و در انتقام و عذاب، شتاب نمی كنی

11 - و ای آنكه حسنات را ثمر بخش می سازی تا رشد دهی و از گناهان در می گذری تا پنهانشان سازی.

12 - با تأمين حاجات، آرزوها پيش از نيل به منتهای كرم تو روا شدند و ظرف درخواستها با فيض بخششهای تو پر گشتند و اوصاف قبل از وصول به كنه وصف تو از هم پاشيدند و محو شدند. پس برتر از هر عالی، علوّ و بلندی از آن توست و بزرگی و جلال بالاتر از هر بزرگی، مخصوص توست.

13 - هر بزرگی در نزد تو كوچك است و هر شريفی، در كنار شرافت تو حقير و ناچيز است. آنها كه بر غير تو وارد شدند بحق ضرر كردند و آنها كه به جز تو به سوی ديگران رفتند دچار خسران گشتند و آنها كه در آستان غير تو گرد آمدند، تباه شدند و همه آنها كه به دنبال كسب چيزی بودند گرفتار قحطی گشتند مگر آنها كه به دنبال كسب فضل تو بودند.

14 - درگاه تو به روی علاقه مندان گشوده وجود و بخشش تو برای گدايان آستانت جاری است و ياريت نسبت به ياری جويان نزديك است.

15 - آرزومندان هرگز از تو نا اميد نمی شوند و آنها كه به سوی تو می آيند هيچگاه مأيوس نمی شوند و آمرزش خواهان هرگز با انتقام و عقاب تو به شقاوت گرفتار نمی گردند.

16 - روزی تو (حتی) برای كسی كه تو را نافرمانی می كند نيز گسترده است و شكيبايی تو شامل آن كس كه با تو دشمنی نموده نيز می شود. عادت تو نيكی به گناهكاران است و سيره و روش تو مدارا با تجاوز كاران است تا آنجا كه اين ملاحظات تو آنان را از توبه و بازگشت غافل نموده و اين مهلت دادنها ايشان را از اجتناب از گناه باز داشته است.

17 - خدايا تو فقط از اين جهت در باره گناهكاران تأنی نمودی كه آنان به امر تو باز گردند و مهلتشان دادی چرا كه به دوام سلطنت خود مطمئن بودی. پس هر كس كه اهل سعادت باشد پايان كارش را سعادت رقم زدی و آن كس كه اهل شقاوت باشد، در جهت آن او را گرفتار خذلان ساختی.

18 - همه آنان سرانجام به حكم تو باز می گردند و امور آنان به فرمان تو باز گشت می كند، در طول مدت و مهلت آنان، استدلال تو از استحكام نمی افتد و به خاطر عدم شتاب در قضاوت در باره آنان، برهان تو باطل نمی گردد.

19 - دليل تو پا برجا و زايل نشدنی است و سلطه تو ثابت و پايدار است. پس عذاب دائم برای كسی است كه از تو روی بر گرداند و يأس ذلت بار از آن كسی است كه از درگاه تو نوميد شود و بالاترين شقاوت از آن فردی است كه در پيشگاه تو غرور و تكبر بورزد.

20 - چه بسيار است تغير و تحول او در عذاب تو، و چه طولانی است درنگ حيرت آميز او در عقاب تو، و چه دور است سرانجام او از گشايش، و چه نوميد است از آسانی راحتی و رهايی همه اين ها البته بر مبنای قضاوت عادلانه ای است كه هرگز در آن ظلم نمی كنی و حكم منصفانه ای است كه ابدا در آن ستم نمی نمايی.

21 - تو حجتها را آشكار ساخته ای و عذر و بهانه را از ميان بر داشته ای و تهديد و انذار از عذاب را اعلام فرموده ای و در تشويق و ترغيب بندگان با مهربانی اقدام نموده ای، و مثالهای عبرت آموز بيان داشته ای و مهلت بسيار در اختيار آنان قرار داده ای، و در عين حال كه در عقاب آنان می توانی شتاب كنی، آن را به تأخير انداخته ای و با اينكه می توانی در بازخواست، سرعت به خرج دهی، در آن تأنی می كنی.

22 - درنگ تو البته از روی ناتوانی نيست و مهلت دادنت از جهت سستی نمی باشد و خودداری تو به خاطر غفلت نبوده و انتظارت از باب مماشات نيست بلكه برای آن است كه دليل تو رساتر و كرم تو كاملتر و احسان تو فراوانتر و نعمتت تمامتر باشد. (آری)، همه اين امور بوده و تو اين چنين بوده ای و از اين پس اين امور هست و تو نيز پا بر جايی.

23 - دليل تو برتر از آن است كه كاملا توصيف شود و مجد و عظمت تو بالاتر از آن است كه كنه و انتهاء آن معلوم گردد و نعمت تو افزونتر از آن است كه تماما به شمارش در آيد و احسان تو بيشتر از آن است كه بتوان كمترين آن را سپاس گفت.

24 - سكوت، مرا از ستايش تو باز داشته و امساك و خودداری، مرا از تمجيد تو ناتوان ساخته است و نهايت تلاش من، اقرار به واماندگی است. خدايا خود رغبتی به اين حالت ندارم، اما چه كنم كه عجز مرا به اين حالت كشانده است.

25 - پس اينك، اين من عاجزم كه قصد ورود به محضر تو دارم و از تو حسن عطا و بخشش طلب می كنم پس بر محمد و آل او درود فرست و راز و نياز مرا بشنو و دعايم مستجاب گردان و روزگار مرا با نااميدی به پايان مبر و درخواسته ام دست رد بر پيشانی من مزن و رفتنم از پيشگاهت و باز گشتم به درگاهت را كريمانه مورد عنايت قرار ده. به راستی تو در آنچه اراده كنی در تنگنا قرار نمی گيری و در اعطاء آنچه از تو در خواست شود ناتوان نمی باشی و تو بر هر كاری توانايی. و هيچ تحوّل و توانی نيست مگر به قدرت خدای بلند مرتبه بزرگ.

 

47 - دعای چهل و هفتم: در روز عرفه

01 - شكر از آن خداوند است كه پروردگار عالميان است.

02 - خدايا سپاس تو راست ای پديد آورنده آسمان ها و زمين، ای صاحب جلالت و اكرام، ای پروردگار پرورندگان و ای معبود همه معبودهای ديگر و ای خالق همه مخلوقات و ای وارث همه اشياء كه هرگز چيزی شبيه تو نيست و علم به هيچ شيئی از تو مخفی نمی باشد و تو بر هر چيز محيط هستی و بر همه چيز نگهبانی.

03 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، يكتايی، تنهايی، يگانه ای، بی مانندی.

04 - و تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، كريمی، بزرگواری، عظيم و بزرگی، نهايت كبريايی از آن توست.

05 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، عالی و بلند مرتبه ای، انتقام و عذابت بسيار سخت و شديد است.

06 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، رحمانی، رحيمی، دانای حكيمی.

07 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، شنوای بينايی، قديم و آگاهی.

08 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، كريمترين كريمانی، دائمی و پايداری.

09 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، و تو قبل از هر چيز، اوّلی و پس از همه اعداد، آخر تويی

10 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، در عين حال كه بلند مرتبه ای به همه نزديكی و در عين حال كه به همه نزديك هستی، رفيع و بلند مرتبه ای.

11 - تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، دارای شوكت و عظمتی و كبرياء و سپاس از آن توست.

12 - و تويی آن خدايی كه جز تو معبودی نيست، تو اشياء را بدون الگو و نمونه ای ايجاد كردی، و مخلوقات را بدون شبيه، تصوير كردی و پديده های نو را بدون الگوگيری، وجود بخشيدی.

13 - تويی كه برای هر چيزی اندازه ای مقدّر ساختی و هر امر ممكنی را ميسر نمودی و امور موجودات و مخلوقات را تدبير كردی.

14 - تويی كه در آفرينش هيچ شريكی تو را ياری ننمود و هيچ وزيری تو را معاضدت نكرد و هيچ كس شاهد بر كار تو و نظير تو نبود.

15 - تويی كه اراده كردی و بلا فاصله آنچه اراده نمودی محقق شد و تويی كه به قضاوت نشستی و آنچه تو بدان قضاوت كردی عين عدل بود و حكم نمودی و حكمت بر اساس انصاف بود.

16 - تويی كه هرگز مكان تو را فرا نمی گيرد و در برابر سلطنت تو هيچ سلطنتی تاب مقاومت ندارد و هيچ برهان و بيانی تو را عاجز نمی كند.

17 - تويی كه عدد همه اشياء را شمارش كرده ای و برای هر چيزی پايانی قرار داده ای و هر چيزی را به اندازه اش خلق كرده ای.

18 - تويی كه انديشه ها و اوهام از درك ذات تو قاصرند و فهمها از رسيدن به كيفيت تو عاجزند و چشمها نمی توانند موضع و جايگاه تو را دريابند.

19 - تويی كه حدّ و مرز نداری تا محدودی شوی و متمثل نمی شوی تا كنه تو وجدان شود و زاييده نمی شوی تا مولود محسوب گردی.

20 - تويی كه هرگز چيزی با تو ضد نيست تا تو را دشمنی كند و همانندی نداری تا در رقابت با تو افزونی نشان دهد و نظيری برايت نيست كه با تو به معارضه برخيزد.

21 - تويی كه به آفرينش ابتدا كردی و اختراع و ابداع و نو آوری در موجودات از آن توست و چه نيكو آفريده ای.

22 - خدايا منزهی تو چه والاست شأن تو و چه بلند است منزلت تو و چه آشكار است حق بودن قرآن تو

23 - پاك و منزهی تو ای صاحب لطف، چقدر اهل احسان و لطفی. و ای مهربان، چه قدر مهربانی و ای دانا، چه بسيار است دانش تو

24 - پاك و منزهی تو ای پادشاهی كه چه بلند است مقام تو. و ای بخشنده ای كه چه وسيع است بخششهای تو و ای بلند مرتبه ای كه چه رفيع است جايگاه تو ای كه ارزش و مجد و كبرياء و ستايش از آن توست.

25 - خدايا پاك و منزهی تو دست خود را در خيرات باز كرده ای و مسير هدايت از سوی تو شناخته می شود، پس هر كه برای وصول به دين يا دنيا تو را طلب كند، تو را می يابد

26 - پاك و منزهی تو، هر چه كه معلوم توست، در برابر تو خاضع است و آنچه فروتر از جايگاه والای توست، در برابرت خاشع است و همه مخلوقات در برابر تو تسليم و منقادند

27 - پاك و منزهی تو به حس در نمی آيی و مورد تماس جسمانی واقع نمی شوی و كيد و مكر در تو بی اثر است و دور نمی شوی و با تو نزاع نتوان كرد و غلبه بر تو نا ممكن است و جدال و خدعه و فريب در مورد تو امكان ناپذير است

28 - پاك و منزهی تو راه تو مستقيم و هموار است و اوامر تو در راستای رشد و هدايت است و تو زنده استوار و محكمی

29 - پاك و پيراسته ای تو سخن تو حكم و قانون است و قضاوت تو قطعی و اراده تو استوار است.

30 - پاك و منزهی تو رد كننده ای برای مشيّت تو نيست و كسی نمی تواند كلمات تو را تبديل كند.

31 - پاك و منزهی تو ای كه آيات و نشانه هايت آشكار است، ای كه خالق آسمان ها و آفريننده جانهايی

32 - حمد و سپاس مخصوص توست، حمدی كه دائم به دوام تو می باشد

33 - و از برای توست حمدی كه جاويد است به جاودانگی نعمتهايت.

34 - و از آن توست حمدی كه موازی با آفرينش توست

35 - و از توست حمدی كه افزون بر رضايت تو می باشد

36 - و برای توست سپاسی كه همراه با سپاس هر سپاسگزار است و شكری كه شكر هر شكرگزاری از آن كمتر است.

37 - سپاسی كه شايسته غير تو نيست و با آن جز به سوی تو تقرب نتوان جست.

38 - سپاسی كه با آن لطف اول دوام يابد و استمرار الطاف در آينده درخواست شود

39 - حمدی كه با گذشت زمانها افزايش يابد و پی در پی بيشتر و بيشتر گردد.

40 - حمدی كه حافظان و نگاهبانان از شمارش آن عاجز شوند و از آنچه كه نويسندگان وحی در كتاب قرآن شمرده اند، بيشتر باشد.

41 - سپاسی كه برابر با عرش عظيم تو و همسنگ جايگاه بلند تو باشد.

42 - سپاسی كه ثوابش در نزد تو كامل باشد و پاداش آن همه پاداشها را شامل گردد.

43 - حمدی كه ظاهرش با باطنش موافق باشد و باطن آن همراه با صدق در نيت باشد.

44 - حمدی كه هيچ يك از مخلوقاتت مثل آن را بجای نياورده باشد و كسی جز تو به فضيلت آن عالم نباشد.

45 - سپاسی كه هر كس در افزايش آن بكوشد از جانب خداوند ياری می شود و هر كس در اداء كامل آن شوق بسيار داشته باشد مورد تأييد قرار می گيرد.

46 - حمدی كه جامع همه حمدهای مخلوق باشد و حمدهای پس از اين را نيز منتظم سازد.

47 - حمدی كه هيچ حمد ديگری نزديكتر از آن به قول تو نباشد و سپاسگزاری، سپاسگزارتر از آنكه بدان تو را سپاس می گويد، موجود نباشد.

48 - حمدی كه با افزونيش موجب شود كه از راه كرم تو نعمتها افزونتر شود و تو آن را با افزايش پی در پی به عطا و بخشش متصل فرمايی.

49 - حمدی كه به خاطر كرم تو واجب گردد و برابر با بزرگی جلال تو باشد.

50 - پروردگارا بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست، او كه برگزيده و پسنديده و مكّرم و مقرّب درگاه توست. درودی كه برترين درودها باشد و كاملترين بركاتت را بر او نازل و پر بارترين رحمتهايت را به او عطا فرما.

51 - پروردگارا بر محمد صلّی الَّله عليه و آله و آل او درود فرست، درودی پاك كه هيچ درودی پاكتر از آن نباشد و درودی كه فزاينده تر از آن موجود نباشد و درودی همراه با خشنودی كه درودی بالاتر از آن نباشد.

52 - پروردگارا بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست، درودی كه رضايت او و بالاتر از آن را تأمين كند، و بر او درودی بفرست كه تو را راضی گرداند و از رضايت تو نسبت به پيامبر صلّی الله عليه و آله افزونتر باشد. و بر او درودی فرست كه برای او جز به آن خشنود نمی گردی و جز او را شايسته آن نمی دانی.

53 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، درودی كه از رضوان تو بگذرد و استمرار آن همراه با بقاء تو باشد و همانگونه كه كلمات تو پايان ندارد، بی پايان باشد.

54 - پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، درودی كه همه درودهای فرشتگان و انبياء و رسولان و بندگان فرمانبردارت را هماهنگ سازد و مشتمل بر درودهای بندگانت از جّن و انس و اشخاص پذيرای دعوت تو باشد و جامع درودهای همه انواع مخلوقاتت باشد كه آنها را خلق كرده ای.

55 - پروردگارا بر پيامبر و عترت او درود بفرست. درودی كه بر همه درودهای گذشته و تازه احاطه داشته باشد و بر او و آل او درود فرست، درودی كه مورد خشنودی تو و غير تو باشد و منشأ درودهای ديگری شود كه مجموع آنها چند برابر گردد و موجب شود كه در طول ايام اين درودها به قدری زياد شود كه جز تو كسی نتواند آنها را بشمارد.

56 - پروردگارا بر پاكان از اهل بيت پيامبر درود فرست، همانها كه برای امر خودت انتخابشان كردی و آنها را خزانه علم و نگاهبانان دين خود قرار دادی و به عنوان جانشينان خود در زمين و حجتهای خود بر بندگانت برگزيدی و با اراده خود آنان را از پليدی و ناپاكی، پاك ساختی و آنان را به عنوان وسيله ای به سوی خود و راهی به سوی بهشتت برگزيدی.

57 - پروردگارا بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست، درودی كه با آن بخششها و تكريمهايت را در حق آنان افزون گردانی و همه چيز را با عطايا و هدايايت برای آنان كامل نمايی و بهره آنان را از سودها و منفعتهايت فراوان گردانی.

58 - پروردگارا بر او و آل او درود فرست، درودی كه آغازش را حدّی و پايان و سرانجامش را نهايتی نباشد.

59 - ای پروردگار من، بر پيغمبر و آلش درود فرست به ميزان عرش و مادون عرشت، و به مقدار آنچه آسمان ها و فوق آسمان هايت را پر كرده است، و به اندازه زمينها و آنچه در زير آنها و در بين آنهاست، درودی كه آنان را به تو نزديك سازد و موجب رضايت تو و آنها شود و به درودهای ديگر هميشه متصل باشد.

60 - خدايا تو در هر زمانی، دينت را بوسيله امامی تأييد كردی و او را نشانه ای برای بندگانت و علامتی در سرزمين هايت قرار دادی، پس از آنكه رشته او را به ريسمان خود وصل كردی و او را طريقی برای رضوان خود قرار دادی و طاعتش را واجب و معصيت اش را ممنوع ساختی و امر كردی كه اوامر او را امتثال كنيم و نواهی او را مرتكب نشويم و هيچكس بر او پيشی نگيرد و از او عقب نيفتد كه او پناه پناه آورندگان و جايگاه مؤمنان و مستمسك چنگ زنندگان و چشم روشنی عالميان است.

61 - خداوندا به وليت توفيق شكر نعمتهايی را كه باو داده ای الهام كن و به ما نيز توفيق سپاس چنين ولی ای را عنايت فرما و او را از جانب خود ياری كن تا بر همگان سلطنت يابد و بآسانی اسباب پيروزی را برايش فراهم گردان و با استوانه های محكم خود او را ياری كن و كمر او را محكم ببند و بازوانش را قوی گردان و او را به ديده خود مورد عنايت قرار ده و در كنف حفاظت خود او را حمايت و با فرشتگانت او را ياری كن و با سربازان فراوان و پيروزمندت او را امداد فرما.

62 - و بوسيله او كتاب و قوانين و شرايع و سنتهای رسولت - كه درودت بر او و آل او باد - را بر پا دار و بواسطه او آنچه را از نشانه های دينت كه ستمكاران آنها را نابود كرده اند، دو باره احيا كن و بوسيله او تعرض ستم پيشگان نسبت به راهت را از ميان بردار و سختی و مشقّت طريقت را توسط او بر طرف ساز و آنها را كه با پيمان شكنی از راه تو منحرف شدند از ميان بردار و آنها را كه در صدد ايجاد انحراف در مقصد تو هستند، نابود ساز.

63 - و او را نسبت به دوستانت نرم گردان و نسبت به دشمنانت دست قدرت او را بگشای و مهربانی و رحمت و عطوفت و بخشش او را در حق ما به ما عنايت كن و ما را نسبت به او شنوا و مطيع و نسبت به جلب رضايتش كوشا گردان و ما را در ياری و دفاع از او حمايت فرما و از كسانی قرار ده كه از اين طريق به تو و به رسولت - كه درودت بر او و آل او باد - تقرب می جويند.

64 - خداوندا و درود فرست بر دوستان امامان كه معترف به مقام والای آنهايند و راه آنها را می پيمايند و در پی آثار آنها می روند و به ريسمان محكم آنان چنگ می زنند و دست بر رشته ولايت آنان دارند و امامت آنها را پذيرفته اند و تسليم اوامر آنها هستند و در طاعت آنها می كوشند و در انتظار روز حكومت آنها هستند و چشم اميد بسوی آنان دارند، درودهائی مبارك و پاك و فزاينده در بامداد و شامگاه.

65 - و بر آنها و بر ارواحشان درود فرست و امور آنها را بر تقوی قرار ده و شئونشان را اصلاح كن و توبه آنها را بپذير، همانا تو بسيار تو به پذير و مهربانی و بهترين آمرزندگانی. و ما را در بهشت در زمره آنان قرار ده به رحمتت ای مهربانترين مهربانان.

66 - خدايا امروز، روز عرفه است، روزی كه به آن شرافت و كرامت و عظمت بخشيده ای، و در آن رحمت خودت را منتشر ساخته ای و با عفوت در اين روز، بر بندگان خود منّت گذاشته ای و عطيه ات در اين روز را نيكو قرار داده ای و بواسطه اين روز بر بندگانت تفضل فرموده ای.

67 - و خدايا من بنده ای از بندگان توأم كه قبل از خلقت و پس از آفريدنم به من نعمت عطا كرده ای و مرا از كسانی قرار داده ای كه بسوی دينت هدايتشان كردی و مرا نسبت به اداء حق خودت توفيق داده ای و با ريسمان محكم خودت مرا حفظ نموده ای و در حزب خود داخلم نموده ای و در جهت دوستی با دوستان و دشمنی با دشمنانت ارشادم كرده ای.

68 - خدايا من كسی هستم كه فرمانم دادی اما اطاعت نكردم، نهی ام نمودی اما اجتناب نكردم، از معصيت خود بر حذرم داشتی اما امرت را زير پا گذاشتم و نهی ات را مرتكب شدم، اما اين مخالفت ها از باب دشمنی با تو و به عنوان گردنكشی در برابر تو نبوده است، بلكه هوای نفس مرا بسوی آنچه تو كنار زده ای و نهی فرموده ای كشانيد و اين شيطان يعنی دشمن تو و دشمن من بود كه مرا بر مخالفت ياری داد و با آنكه عالم به وعيدهای تو بودم و اميد به عفو تو داشتم و اطمينان به گذشت تو داشتم بر مخالفت اقدام نمودم با اينكه سزاوارتر از همه بندگانت من بودم كه با اين همه نعمت و لطف، نافرمانی تو را نكنم.

69 - و اينك من در محضر تو هستم در حاليكه كوچك و خوار و خاضع و خاشع و ترسانم و به گناهان بزرگی كه مرتكب شده ام و اشتباهات عظيمی كه انجام داده ام، اعتراف دارم و به درگاه عفو تو و آستان رحمت تو پناه آورده ام، در حاليكه يقين دارم هيچكس نمی تواند مرا از قهر تو امان دهد و هيچ مانعی نمی تواند تو را از من باز بدارد.

70 - پس بسوی من توجه كن، همانگونه كه بدست آورندگان عفوت را مورد توجه قرار ميدهی و بر من ببخش چونان بخششی كه در حق گدايان آستان گذشتت داری و بر من منت بگذار با الطافی كه برای تو بزرگ نيست كه آنها را بر شخص اميدوار به غفرانت كرم نمايی.

71 - و برای من در اين روز نصيبی قرار ده كه با آن به بهره ای از رضوان تو نائل گردم و دست مرا از آنچه بندگان متعبدّت بدان رو می كنند خالی برمگردان.

72 - و من گرچه مانند آنان اعمال صالح پيش نفرستاده ام، ولی اعتقاد به يگانگی و نفی اضداد و همتا و شبيه برای تو را تقديم نموده ام و از درهايی وارد شده ام كه تو امر به ورود از آنها كرده ای و به وسائطی بسوی تو تقرب جسته ام كه جز با آنها كسی نمی تواند به تو نزديك گردد.

73 - سپس بدنبال اين امور بسوی تو توبه نمودم و خود را خوار و ذليل درگاه تو نمودم و بتو حسن ظن دارم و به آنچه نزد توست مطمئنم و در كنار آن اميد به تو دارم، اميدی كه هر كس آن را دارا باشد، كمتر مأيوس گردد.

74 - و از تو مسألت دارم چونان مسئلت انسانی خوار و ذليل و نيازمند و گدا و ترسان و جويای پناهندگی. و اين درخواست از روی ترس و زاری و پناه طلبی است نه از روی گردنكشی همچون متكبران و نه از باب بلند پروازی نازكنندگان از اهل طاعت و نه از روی گردن فرازی به جهت شفاعت شافعان.

75 - و من هنوز هم كمترين كمتران و ذليلترين ذليلانم، و همچون ذره ای بلكه كمتر از آنم. پس ای كسی كه در عقوبت گناهكاران شتاب نمی كنی و آزادی مرفهين اهل ناز و نعمت را از آنان نمی گيری و ای كسی كه با گذشت از لغزش لغز شكاران بر آنان منت داری و با مهلت دادن به خطاكاران بر آنان تفضل می كنی.

76 - اينك اين منم آن گنهكار معترف خطاكار لغزشكار

77 - منم آن كسی كه در برابر تو جسارت ورزيد.

78 - منم آن كسی كه عمدا تو را نافرمانی كرد

79 - منم آن كسی كه خطا را از بندگانت مخفی كرد ولی در برابر تو آشكارا مخالفت ورزيد.

80 - منم آنكه از بندگانت ترسيد و از تو در امان بود.

81 - آری منم آنكه از قدرت تو هراسی نداشت و از عذاب و كيفر تو خوفی بدل راه نداد.

82 - منم كه بر خود جنايت كرده ام

83 - منم كه به بلای خويش گرفتارم

84 - منم كه كم حياء و كم شرمم

85 - منم كه به رنجی دراز مبتلايم.

86 - تو را قسم می دهم به حق برگزيدگان از ميان خلقت و به حق كسانی كه آنان را برای خود برگزيده ای، بحق كسی كه او را از ميان نيكانت گزينش كرده ای، و كسی كه او را مناسب با شأن و كار خود انتخاب فرموده ای و به حق كسی كه اطاعت از او را با اطاعت از خودت پيوند زده ای و كسی كه نافرمانی او را همچون نافرمانی خودت شمرده ای، بحق كسی كه دوستی با از را كنار دوستی خودت قرار دادی و كسی كه دشمنی با او را منوط به دشمنی با خودت نموده ای، در اين روز مرا تحت پوشش قرار بده با آنچه كه پوشش ميدهی آنان را كه در حال نفرت از گناه بسوی تو پناه می آورند و در حالی كه از گناه نادم و پشيمان اند با استغفار به آستان تو پناهنده می شوند.

87 - و سر پرستی مرا به عهده بگير همانطور كه بعهده می گيری سر پرستی كسانی را كه اهل طاعت هستند و در نزد تو قرب و منزلتی دارند.

88 - و مرا اهل توحيد كن همانگونه كه در حق وفاداران به عهدت آنها كه جانشان را در راه تو به سختی می اندازند و در مسير رضايت تو جهاد با نفس می كنند، چنين كرده ای.

89 - و مرا در كوتاهی نسبت به حقوقت و تجاوز از حدودت و نافرمانی از احكامت مؤاخذه مكن.

90 - و از طريق فرصت دادن به من، تدريجا گرفتار عقابم مساز همانند عقاب كردن كسی كه مرا از خيری كه در نزدش بود منع كرد و حال آنكه در رسيدن نعمتش به من، شريك و همكار تو نبوده و نيست.

91 - و مرا از خواب اهل غفلت و چرت اسرافكاران و خواب آلودگی اهل ذلت بيدار كن.

92 - و قلب مرا علاقمند كن به آنچه كه اهل طاعت را بدان وا داشته ای و بندگان عابد را بوسيله آن فرمانبر خويش ساخته ای و مسامحه كاران را از طريق آن به ساحل نجات رسانده ای.

93 - و مرا حفظ كن از كارهائی كه از تو دورم می كند و مانع بهره گيری من از تو می شود و از آنچه نزد تو قصد می كنم بازم می دارد.

94 - و راه كارهای خير در جهت رضای خودت را برايم آسان فرما تا در آنها آنگونه كه امر فرموده ای سبقت گيرم و همانطور كه تو می خواهی نسبت به انجام آنها حريص باشم.

95 - و مرا در زمره آنها كه وعده عذاب تو را سبك می شمارند، هلاك مساز

96 - و همراه آنها كه در معرض خشم و عذاب تو هستند نابودم مكن.

97 - و مرا در ميان منحرفينی كه از راه تو بيرون رفته اند، درهم مشكن.

98 - و مرا از گرداب فتنه ها نجات ده و از گردنه های بلاها دور كن و از خطر فرصت دادن برای عذاب ناگهانی رهاييم ده.

99 - و تو خود بين من و بين دشمن كه می خواهد مرا فريب دهد و خواهش نفسی كه مرا هلاك می گرداند و زيانی كه همه وجودم را می گيرد، مانع باش.

100 - و از من رو بر مگردان آنچنانكه روی می گردانی از كسانی كه پس از غضب خود هرگز از آنان راضی نمی شوی.

101 - و مرا در آرزومندی به آستانت نا اميد مساز كه يأس از رحمتت بر من غالب گردد

102 - و بخششهايی را كه من طاقت ندارم به من عطا مكن كه بخاطر آنچه از افزونی رحمتت بر دوشم می گذاری بارم گران شود.

103 - و مرا از دست خود رها مكن همچون رها كردن كسی كه خيری در او نيست و نيازی به او نداری و راه بازگشتی برايش نيست.

104 - و مرا از خود دور مكن، چونان كسی كه از چشم تو افتاده و مهر پستی و خواری از جانب تو بر او خورده است. بلكه دست مرا بگير كه گرفتار سقوط افتادگان در عذاب و هراس منحرفان و لغزش فريب خوردگان و گرداب هلاك شدگان نگردم.

105 - و مرا سلامت بدار از بلاهائی كه اصناف زنان و مردان را بدان مبتلا ساخته ای و مرا به درجات كسانی برسان كه به آنها عنايت نموده ای و نعمت در اختيارشان قرار داده ای و از آنها رضايت داری و حيات شايسته به آنان عطا فرموده ای و مرگشان را قرين سعادت ساخته ای.

106 - و اين نكته را طوق گردنم ساز كه خودم را از كارهايی كه موجب حبط و نابودی حسنات و بر باد دادن بركات می شود جدا سازم.

107 - و در قلب من چنان شعوری قرار ده كه از زشتيهای گناهان و رسوائيهای معاصی نفرت پيدا كنم.

108 - و مرا به اموری كه جز با كمك تو به آنها نمی رسم (امور دنيا) مشغول مساز كه از آنچه جز آنها تو را راضی نمی كند (امور آخرت) باز بمانم.

109 - و محبت دنيای پست را از دل من بكن، دنيائی كه مرا از آنچه نزد توست باز می دارد و از توسل بسوی تو مرا منع می كند و از تقرب جستن به درگاهت غافلم می سازد.

110 - و مناجات با خودت را در تنهائی و به هنگام شب و روز در نظرم زيبا جلوه گر ساز.

111 - و به من عصمت و تقوايی ببخش كه مرا به مقام ترس از خشمت نزديك نمايد و از ارتكاب محرمات تو بدور دارد و از ابتلا به گناهان بزرگ رهايم سازد.

112 - و به من توفيق پاك شدن از ناپاكی گناه را عطا فرما و آلودگی خطا را از من دور كن و پيراهن سلامت و عافيت را بر من بپوشان و ردای صحتت را بر تن من بينداز و مرا با نعمتهای فراوانت در بر بگير و فضل و بخششت را يكی پس از ديگری بر من نازل فرما.

113 - و با توفيق و پشتيبانی خود مرا تأييد فرما و مرا در نيت شايسته و گفتار مورد رضايت و رفتار نيكو ياری كن و مرا بجای قدرت و توان خودت، به قدرت و توان خودم وامگذار.

114 - و روزی كه مرا برای ملاقات با خودت مبعوث می كنی، خوارم مساز و در نزد دوستانت رسوايم مكن و ذكر خودت را از يادم مبر و شكرت را از من مگير، بلكه در آن هنگام كه جاهلان، نسبت به نعمتهايت در غفلت اند، مرا در حالات فراموشی، به شكر و سپاس خود ملتزم بدار و به من الهام كن كه بر آنچه بمن در آنها ولايت داده ای ثنای تو را بگويم و به نيكی هايی كه ابتدا در حق من انجام داده ای اعتراف كنم.

115 - و رغبت من بسوی خودت را بالاتر از رغبت ديگران و شكر مرا نسبت به خودت، برتر از شكر ديگران قرار بده

116 - و آن هنگام كه بتو نيازمندم، مرا خوار مساز و بخاطر اهمالهائی كه در حق تو انجام داده ام هلاكم مگردان و با من آنگونه كه با دشمنانت بر خورد ميكنی بر خورد مكن، كه همانا من در برابر تو تسليمم و ميدانم كه حجت و دليل از آن توست و تو در فضل، شايسته تر و در احسان، سود بخش تر از ديگرانی. و تو اهل تقوی و آمرزش هستی و به اينكه عفو كنی شايسته تری تا به اينكه عقاب نمايی، و به اينكه گناهان ما را بپوشانی نزديكتری تا به اينكه آنها را بر ملا كنی.

117 - پس مرا زنده بدار با حياتی پاك كه هماهنگ با خواسته های من باشد و به آنچه دوست می دارم منتهی گردد، بگونه ای كه آنچه تو نمی پسندی انجام ندهم و آنچه را نهی كرده ای مرتكب نشوم و مرا همچون كسانی بميران كه نور و فروغ آنها از پيش رو و از جانب راست، اطرافشان را نورانی ساخته است.

118 - و مرا در نزد خود كوچك كن و در نزد مخلوقاتت بزرگ بنما و آن هنگام كه با تو خلوت می كنم پستم كن و در بين بندگانت بالايم ببر و مرا بی نياز كن از كسی كه از من بی نياز است و فقر و گدائی مرا نسبت به خودت افزون فرما

119 - و مرا از سرزنش دشمنان و از نزول بلا و از ذلت و سختی محفوظ بدار و مرا در آنچه از گناهان كه بدانها مطلعی تحت پوشش عفوت قرار بده، آنسان كه می پوشاند كسی كه اگر بردباريش مانع نباشد بر انتقام سخت قادر است و اگر درنگ و تأملش نباشد بر مؤاخذه بر گناه توانايی دارد.

120 - و اگر خواستی قومی را گرفتار فتنه يا امر ناگواری بسازی، مرا بخاطر آنكه بتو پناه آورده ام، از آن نجات ده و چون مرا در دنيا به ورطه فضيحت و رسوايی نينداخته ای در آخرت نيز مرا در آن مينداز.

121 - و در حق من نعمتهای پيشينت را به نعمتهای پسين و سودهای قديمت را به منافع جديد متصل گردان و عمر مرا چندان طولانی مساز كه قلبم قساوت گيرد و در سختيها چنان مرا مكوبان كه بخاطر آن ارزش من از دست برود و مرا به امر پستی كه منزلت من در آن كوچك شود و نقيصه ای كه بخاطر آن جايگاه و مرتبت من مجهول بماند، گرفتار مساز

122 - و مرا چنان مترسان كه نا اميد شوم و آنسان بيمناكم مساز كه وحشت و در دل داشته باشم و ترس مرا در تهديدهايت از عذاب و پرهيز مرا در اتمام حجت ها و انذارهای خود و هراس مرا در هنگام تلاوت آيات خودت قرار ده.

123 - شب مرا طولانی گردان با بيدار كردنم برای عبادت و اينكه تنها، به مناجات با تو بپردازم و از ديگران دل بريده و تنها با تو آرامش يابم و نيازهايم را بدرگاه تو آورم و دائما از تو بخواهم كه مرا از آتش خشمت آزاد سازی و مرا از عذابی كه اهل دوزخ در آن گرفتارند نجات دهی.

124 - و مرا لحظه ای بخود وامگذار كه در طغيان و سركشی متحير و در گرداب جهل و نادانی، غافل باشم، و سرنوشت مرا پندی برای پندپذيرها و سرانجامی شوم برای عبرت پذيران و آزمايشی برای اهل نظر قرار مده و مرا در ميان آنانكه با آنها مكر می كنی، مورد مكر قرار نده و بجای من ديگری را بر مگزين و اسم مرا در زمره بندگانت تغيير مده و جسم مرا مبدل مساز و مرا وسيله استهزاء بندگانت و مورد تمسخر در آستانت قرار مده و چنانم كن كه تنها بدنبال رضايت تو و در انتقام از دشمنانت، تنها در خدمت تو باشم.

125 - و مرا از لذت عفوت و شيرينی رحمتت و آسودگی و رزق خويش و از بهشت نعمتهايت برخوردار ساز و با گشايشی از دريای بيكرانت مزه فارغ شدن از انجام طاعاتی كه تو دوست ميداری و تلاش در آنچه ما را به تو نزديك می سازد را در كام من بچشان و با تحفه ای از تحفه هايت مرا بهره مند فرما.

126 - و تجارت مرا سودمند و بازگشتم بسوی خودت را بدون زيان قرار بده و مرا از مقام خود بترسان و شوق مرا برای ديدار با خودت افزون كن و بسوی من عنايت كن تا من نيز بسوی تو توبه كنم، توبه ای حقيقی كه در پرتو آن، هيچ گناه كوچك و بزرگ و هيچ خطای آشكار و پنهانی را باقی نگذاری.

127 - و هر گونه كينه ای نسبت به مؤمنين را از دلم بر كن و قلبم را نسبت به خاشعين عطوف گردان و آنسان كه با صالحان هستی، با من باش و بر من زيور اهل تقوا بپوشان و برای من سخنی صادق در ميان گذشتگان و يادی والا در بين آيندگان قرار ده و مرا به جايگاه پيشينيان برسان.

128 - و كمال نعمتت را بر من تمام كن و ارزشمنديهای اين نعمتها را برايم آشكار ساز، دستم را از عطايايت پر كن و از بخششهای گرامی ات بسوی من روان كن و مرا در بهشت كه برای بر گزيدگانت زينت كرده ای، در كنار پاكترين دوستانت جای ده و در مقاماتی كه برای محبان خويش آماده ساخته ای مرا با شريفترين عطايای خويش بپوشان.

129 - و برای من در جوار خودت مأمنی قرار ده كه با آرامش خاطر در آن پناه گيرم و جايگاهی كه در آن مأوا گزينم و چشمم را بدان روشن كنم و مرا با گناهان بزرگم مورد ارزيابی قرار مده و در آن روز كه سريره ها آشكار می گردد، هلاكم مساز و از من هر گونه شك و شبهه ای را بر طرف فرما و در راستای حق، از هر رحمتی برايم راهی قرار ده و بهره های من از بخششهايت را فراوان كن و بهره منديم از احسان و فضلت را زياد گردان.

130 - و قلب مرا نسبت به آنچه نزد توست مطمئن گردان و عزمم را فقط نسبت به آنچه از آن توست متوجه كن و مرا به كارهائی وادار كن كه خواص را به آنها وادار می كنی و آن هنگام كه عقل از بندگی تو غفلت می كند، قلبم را از يادت پر كن و در من و برای من بی نيازی، عفت، آرامش، عافيت، صحت، گشايش، اطمينان و سلامتی را جمع گردان.

131 - و كارهای پسنديده مرا با گناهانی كه در آنها مخلوط است نابود مكن و خلوتهای راز آلود مرا بخاطر خطاهائی كه در آزمايشهايت بدان مبتلا می شوم، از من مگير و آبروی مرا از اينكه دست طلب بسوی فردی از بندگانت دراز كنم مصون بدار و از التماس كردن برای آنچه نزد فاسقان است، حفظم كن.

132 - و مرا پشتيبان ستمكاران و دستيار و ياور آنان دراز بين بردن قرآنت قرار مده و از جائی كه من نمی دانم مرا در حيطه عنايت خود قرار ده، آنسان كه مرا از خطاها حفظ كنی و بر من درهای توبه و رحمت و رأفت و روزی فراوانت را بگشای، كه من از علاقه مندان آستان توأم و بر من بخششت را تمام كن كه تو بهترين نعمت دهندگانی.

133 - و باقيمانده عمر مرا در انجام حج و عمره برای رضای خودت قرار ده، ای پروردگار عالميان، و بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل پاك و مطهر آن حضرت درود فرست و برای هميشه بر او و بر آنان سلام و درود باد.

 

48 - دعای چهل و هشتم: در روز عيد قربان و روز جمعه

01 - خداوندا امروز، روز مبارك و ميمونی است و مسلمانان در اين روز در جای جای زمين گردهم جمع اند و فقير و طالب و رغبت كننده و ترسای آنان همه حاضراند و تو بر نيازهای آنان ناظری. پس اينك من از تو مسئلت دارم كه بخاطر جود و كرم و آسانی آنچه من از تو می طلبم، بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست.

02 - و خداوندا، ای پروردگار ما، از آنجا كه ملك و سلطنت از آن توست و سپاس و شكر تنها برای توست، هيچ معبودی جز تو نيست، ای صبور كريم، ای مهربان بخشنده و ای صاحب جلالت و اكرام، ای پديد آورنده آسمان ها و زمين، آن هنگام كه بين بندگان مؤمنت قسمت می كنی: خير يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق عمل به طاعت، يا خيری كه با آن بر آنان منت می نهی و هدايتشان می كنی يا آنان را در نزد خود درجه ای بالاتر عطا می كنی يا در پرتو آن خيری از دنيا و آخرت به آنان ارزانی ميداری، از تو درخواست می كنم كه بهره و نصيب مرا از آن، زياد گردانی.

03 - خداوندا بخاطر اينكه سلطنت و سپاس از آن توست و معبودی جز تو نيست از تو درخواست می كنم كه درود فرستی بر محمد صلّی الله عليه و آله كه بنده و رسول و دوست و برگزيده و بهترين خلق توست و بر آل او كه نيكان و پاكان و برگزيدگان اند، درودی كه جز خودت كسی شمارش آن را نتواند. و از تو می طلبم كه ما را در كار شايسته هر كسی از بندگان مؤمن ات كه امروز دست دعا به سوی تو دارد شريك گردانی، ای پروردگار عالميان، و از تو می طلبم كه ما و آنان را مورد آمرزش خود قرار دهی، براستی تو بر هر كاری توانايی.

 04- خدايا در نيازهايم تنها تو را قصد می كنم و امروز فقر و تنگدستی و بيچارگی ام را تنها به درگاه تو آورده ام و اميد من به آمرزش و رحمت تو بيش از اميدم به عمل خودم می باشد و بتحقيق مغفرت و لطف تو بيش از گناهان من است، پس بر محمد و آل او درود فرست و بر آوردن هر حاجتی كه من دارم را خود به عهده بگير بخاطر قدرتی كه بر رفع حاجات داری و اين امر بر تو آسان است و بخاطر نيازمندی من به تو و بی نيازی تو از من. همانا من به هيچ خيری نرسيده ام جز به توفيق تو و هيچكس جز تو نتواسته است بدی ای را از من دور كند و من در امور آخرت و دنيايم جز به تو اميد ندارم.

05 - خداوندا اگر كسی برای گرفتن صله و عطا و به اميد بخشش و احسان خود را مهيا سازد و بسوی بنده ای از مخلوقاتت برود، اينك من در اين روز، ای آقای من، خود را آماده و مهيا ساخته كه بسوی تو آيم به اميد عفو و بخشش و در طلب عطا و جائزه تو.

06 - خدايا پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و در اين روز، اميد مرا نا اميد مساز ای كسی كه درخواست گدا او را رنجور نمی سازد و عطايش چيزی از او كم نمی كند و براستی من بسوی تو نيامده ام از باب اينكه به عمل شايسته انجام يافته ام اطمينان دارم و نه از باب اميد به شفاعت مخلوقی از مخلوقاتت بجز شفاعت محمد صلّی الله عليه و آله و اهلبيت او كه درود تو بر او و بر آنان باد.

07 - من بسوی تو آمده ام در حاليكه به جرم و گناه خود نسبت به خودم معترفم، بسوی تو آمده ام در حاليكه اميدوارم به عفو عظيم تو كه با آن از خطای خطاكاران در می گذری، و هرگز ايستادگی طولانی آنان بر گناهان بزرگ مانع از اين نمی شود كه تو با رحمت و مغفرت با آنان بر خورد كنی.

08 - پس ای كسی كه رحمتش وسيع و گذشتش بزرگ است، ای بزرگ و ای بزرگ، ای كريم و ای كريم، بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و با رحمتت به من توجه كن و با فضلت با من مهربان باش و باران آمرزشت را بر من افزون فرما.

09 - خداوندا اين مقام ارجمند كه از آن جانشينان و برگزيدگان توست و اين مرتبه امناء تو كه از درجات بلندی است كه به آنان اختصاص داده ای مورد غصب و دستبرد قرار گرفته است و تو خود چنين تقدير فرموده ای، فرمان تو هرگز مغلوب واقع نمی شود، و از تدبير حتمی تو هرگز تجاوز نمی شود، هر گونه و هر كجا كه تو بخواهی انجام می شود. و تو خود خواسته ای كه آنچه بدان داناتری محقق گردد و تو هرگز در آفرينش و خواسته هايت مورد اتهام نيستی. و سرانجام برگزيدگان و جانشينان تو مغلوب و مقهور و مورد غضب قرار گرفتند و می بينند كه فرمان تو تبديل يافته و كتاب تو مورد دستبرد قرار گرفته و احكام تو از راههای شريعت تو منحرف گشته و سنتهای پيامبرت ترك شده است.

10 - خدايا دشمنان پيامبر صلّی الله عليه و آله و آل او را از گذشتگان و آيندگان و همه كسانی را كه راضی به فعل آنها هستند و رهروان راه آنها و پيروانشان را مورد لعن و نفرين خود قرار ده.

11 - خدايا بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست، همانا تو ستايش شده و بزرگی، همانند درود و بركت و سلامی كه برای برگزيدگانت يعنی حضرت إبراهيم و آل إبراهيم داشته ای و در گشايش و بشارت و ياری و قدرت بخشيدن و تأييد در حق پيامبر صلّی الله عليه و آله و آل او شتاب كن.

12 - خداوندا مرا از يكتا پرستان و مؤمنان به خودت و از تصديق كنندگان به پيامبرت و ائمه معصومين عليهم السّلام كه پيروی از آنان را واجب دانسته ای قرار ده، از كسانی قرار ده كه آن توحيد و ايمان بوسيله و بدست آنان محقق می گردد. دعايم مستجاب كن ای پروردگار عالميان.

13 - خدايا خشم تو را جز حلمت بر طرف نمی سازد و غضبت را جز عفوت فرو نمی نشاند و از عقابت نمی رهاند جز رحمت خودت و مرا از كيفر تو نمی رهاند جز تضرع بسويت و زاری بدرگاهت. پس بر محمد و آل محمد عليهم السّلام درود فرست. و ای معبود من از جانب خودت و با قدرتی كه با آن مردگان زنده ميسازی و سرزمينهای مرده را حياتی دوباره می بخشی، گشايشی در كار من فراهم ساز.

14 - و مرا - ای معبود من - در حال اندوه و حسرت نميران تا اينكه دعايم مستجاب كنی و اجابت خواسته ام را به من بفهمانی و طعم سلامتی تا پايان عمرم را به من بچشانی. و دشمنم را نسبت به من شاد مكن و او را بر من مسلط مساز و تواناييش مده.

15 - ای خدای من، اگر تو مرا بلند گردانی، چه كسی تواند فرود آورد. و اگر تو مرا خوار و پست گردانی، چه كسی تواند بالايم برد. و اگر تو مرا بزرگ بداری، كيست كه تواند مرا ذليل گرداند و اگر تو مرا كوچك كنی، كيست كه بتواند بزرگم بدارد. و اگر تو مرا عذاب فرمايی، چه كس بر من رحم آورد و اگر هلاكم سازی چه كسی تواند در كار تو نسبت به بنده ات اعتراض و يا در باره او سؤال كند. و من می دانم كه در حكم تو هرگز ستمی روا نمی شود و در انتقام تو هرگز شتابی نيست و شتاب فقط در كار كسی است كه می ترسد فرصت از دستش برود و تنها فرد ضعيف است كه نيازمند كار ظالمانه است و ای معبود من، تو بسيار بلند مرتبه تر از آنی كه به اين امور آلوده باشی.

16 - خداوندا بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل محمد (ص) درود فرست و مرا هدف بلايا و در معرض تيرهای انتقامت قرار مده و به من مهلتی عطا كن و مرا از اندوه و غم برهان و از خطايم درگذر و مرا به گرفتاريهای پياپی دچار مكن، كه تو خود ضعف و بيچارگی و زاری ام بدرگاهت را می بينی.

17 - خداوندا امروز من از خشم تو به خودت پناه می آورم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا در پناه خودگير.

18 - و امروز از قهر و عذاب تو به آستان خودت پناهنده می شوم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و پناهندگيم را بپذير.

19 - و از تو درخواست می كنم كه مرا از عذابت در امان نگه داری، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و امانم بده.

20 - و از تو طلب هدايت می كنم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و هدايتم فرما.

21 - و از تو ياری می جويم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا ياری فرما.

22 - و از تو درخواست رحمت دارم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و بر من رحم كن.

23 - و از تو می خواهم كه در هر امری كفايتم كنی، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا كافی باش.

24 - و از درگاهت روزی می طلبم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و روزيم ده.

25 - و از آستانت كمك می طلبم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و كمكم بنما.

26 - و نسبت به گناهانی كه انجام داده ام از تو طلب آمرزش می كنم، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا مورد آمرزش قرار ده.

27 - و از تو درخواست می كنم كه مرا از لغزشها حفظ كنی، پس بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا حفظ كن، براستی اگر تو مرا حفظ كنی هرگز به انجام آنچه تو از آن كراهت داری باز نخواهم گشت.

28 - ای پروردگار من، ای پروردگار من، ای مهربان و ای صاحب احسان، ای دارای جلالت و اكرام، بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او درود فرست و برايم اجابت كن همه آنچه را كه از تو مسألت نمودم و در طلب آن بسوی تو آمدم و در راه آن ميل به تو پيدا كردم. و آن را اراده كن و مقدر ساز و بدان حكم كن و به اتمام رسان و در آنچه به آن حكم می كنی برايم خير بخواه و بر من مبارك گردان و با آن بر من تفضل فرما و با آنچه بمن عطا می فرمايی سعادتمندم كن و از فضل و گستره آنچه نزد توست بر من افزون فرما، همانا تو گشاده دست و كريمی، و اين همه را به خير آخرت و نعمتهای آن متصل فرما ای مهربانترين مهربانان.

تذكر: پس از اين دعا، به آنچه بخواهی می توانی دعا كنی و بر محمد صلّی الله عليه و آله و آل او هزار بار درود فرستی. و خود حضرت امام سجاد عليه السّلام چنين می كردند.

 

49 - دعای چهل و نهم: در دفع حيله دشمنان و باز گردانيدن خطر و ضرر آنان

01 - خدايا تو هدايتم فرمودی و من در لهويات و غفلت ماندم، و تو مرا نصيحت فرمودی و من سنگدل شدم، و به من نيكويی های فراوان دادی و من مرتكب معصيت شدم و پس از اين همه در پرتو معرفتی كه به من دادی، به آنچه تو در حقم انجام داده بودی آگاه شدم و لذا استغفار كردم و تو از خطايم در گذشتی و دوباره بسوی تو باز گشتم، و تو گناهانم را پوشاندی، پس ای معبود من، تنها تو را سپاس.

02 - من در وادی هلاكت فرو افتاده ام و در راههای تلف و نابودی وارد شده ام و در آن واديها در معرض غلبه و سلطه سخت تو هستم و با ورود در آن راهها خود را در معرض عقاب تو قرار داده ام

03 - وسيله من بسوی تو يكتاپرستی است و ابزارم اين است كه چيزی را شريك تو قرار نداده ام و معبودی را در كنار تو برنگزيده ام و با جان و دل بسوی تو گريخته ام. و راه فرار گناهكار تنها بسوی توست و تويی پناهگاه كسی كه بهره جانش را ضايع ساخته و به تو پناهنده شده است.

04 - پس چه بسا دشمنی كه شمشير دشمنيش را در برابر من از نيام بر كشيده و لبه تيغش را برای من تيز كرده و تيغه اش را برای من صيقل داده و زهرهای مرگبارش را برای من با آب مخلوط ساخته و مرا در برابر تيرهايی كه هرگز بخطا نمی روند هدف قرار داده و چشم نگاهبانش هيچگاه از من برداشته نشده و نخفته است و در دل خواسته كه شرّ و بديم به من برسد و قصد نموده كه از آب تلخ و ناگوار آن شرّ به من بنوشاند.

05 - سپس ای معبود من، تو بر ضعف من در تحمل سختيها و بر ناتوانيم در انتقام از كسی كه قصد جنگ با من دارد و بر تنهاييم در برابر كثرت جمعيتی كه با من دشمنی می كند و قصد دارد مرا در آنچه بدان نيانديشيده ام گرفتار سازد، نظر كردی.

 06 - پس خود به ياری من آغاز نمودی و با توانائيت پشتم را محكم ساختی و سپس تيزی حربه دشمن را در هم شكستی و او را پس از آنكه به جماعتی مبدل شده بود تنها ساختی و مرا بر او غلبه دادی و آنچه را او محكم ساخته بود به خودش بازگرداندی و در حاليكه خشمش فرو ننشسته و غضبش آرام نگرفته او را پس زدی، و او سر انگشتان خود به دندان گزيد و روی بر تافت در حاليكه ياورانش به وعده هائی كه به او داده بودند، عمل نكردند.

07 - و چه بسيار ظالمی كه با مكر و حيله بر من ستم نمود و در برابر من دام شكارش را گسترانيد و مراقبت و جستجويش را بر روی من متمركز ساخت و در كمين من نشست آنسان كه درندگان در كمين شكارشان می نشينند و در انتظار به چنگ آوردن فرصت برای شكار طعمه خويش اند در حاليكه دشمن من در ظاهر به من روی خوش نشان می دهد و تملق می گويد و در عين حال با خشمی تند به من نگاه می كند.

08 - پس تو - ای پروردگار من كه مبارك و برتری - چون فريبكاری باطن او و زشتی آنچه در ضميرش پنهان است را ديدی او را در چاله ای كه برای شكارش كنده بود با مغز سر، در افكندی و در پرتگاه چاهی كه حفر نموده بود، سرنگون ساختی و سرانجام پس از طغيان و سركشی و در اوج ذلت و خواری در بندی گرفتار شد كه می خواست مرا در آن گرفتار ببيند و اگر لطف تو نبود نزديك بود آنچه بر سر او آمد، بر من فرود آيد.

09 - و چه بسا بخيلی كه بخاطر حسادت بر من غم و غصه گلوگيرش شد و خشمش چون استخوان در حنجره اش ماند و بازبانش مرا نيش زد و با نسبت دادن عيوب خودش به من، مرا مورد غضب شديد قرار داد و حيثيت مرا آماج تيرهای خود گرفت و صفات ناپسند را كه همواره در خودش بود همچون قلاده ای بر گردنم آويخت و با حقه و نيرنگ مرا مشمول غضب قرار داد و با فريبكاری قصد من نمود.

10 - پس - ای پروردگارم - من تو را فرياد كردم و از تو كمك خواستم، چرا كه به سرعت اجابت تو مطمئن بودم و می دانستم كه اگر كسی در پرتو حمايت تو جای گيرد، هرگز مغلوب نمی گردد و آن كس كه مشمول ياری و پيروزی تو قرار گيرد، هرگز به ديگری پناه نمی برد، و تو با قدرت خود مرا از خطر دشمن حفظ فرمودی.

11 - و چه بسيار ابرهای مصيبت بار كه آنها را از بالای سر من كنار زدی و چه فراوان ابرهای نعمت كه از آنها باران رحمت بر سرم ريختی و نهرهای مرحمت كه بسوی من جاری ساختی و لباس عافيت كه بر من پوشاندی و چشمهای مصيبت آفرين كه آنها را كور كردی و پرده های مشكلات و بلاها كه از هم دريدی.

12 - و چه بسيار گمانهای خوب كه آنها را محقق ساختی و نقص و كمبودها كه آنها را جبران فرمودی و افتادگی ها كه بر پاداشتی و تنگدستی ها كه به توانگری مبدل ساختی.

13 - همه اين ها از لطف و احسان توست و در تمام آنها من در نافرمانی و معصيت تو كوشيده ام اما بدی من هيچگاه از احسان تمام تو در حق من جلوگيری نكرده است و اين همه نعمت مرا از ارتكاب آنچه موجب خشم توست باز نداشته است. و از تو در آنچه انجام می دهی سؤال نمی شود.

14 - و براستی هر گاه از تو چيزی درخواست شده، عطا فرموده ای و آنگاه هم كه چيزی درخواست نشده، خود به بخشش آغاز نموده ای و اگر از احسانت در خواست شده، كم نداده ای. ای مولای من، تو جز احسان و اكرام و بخشش و انعام برای ما چيزی نمی خواهی ولی من جز فرو رفتن در محرمات و تجاوز نسبت به قوانين تو و غفلت از تهديدهای تو كاری ندارم. پس سپاس و شكر تنها از آن توست. ای معبود من، ای قادری كه هرگز مغلوب واقع نمی شوی و ای مهلت دهنده ای كه هرگز در عقوبت، شتاب نمی كنی.

15 - جايگاه من، هم اينك، جای كسی است كه به وفور نعمتهای تو اعتراف دارد اما در برابر اين همه نعمت كوتاهی كرده و خود گواهی می دهد كه حق تو را تضييع نموده است.

16 - بار پروردگارا من به مقام بلند پايه محمدی صلّی الله عليه و آله و مرتبت والای علوی عليه السّلام بسوی تو تقرب می جويم و توجهم به توست كه به حق آن دو بزرگوار مرا از شرّ اين و آن مصون بداری كه اين امر با توجه به توانگری تو هرگز سخت و دشوار نيست و با قدرتی كه داری هرگز تو را رنجور نمی سازد و تو بر هر چيز توانايی.

17 - پس ای معبود من، از رحمت و توفيق مستمر خويش آن قدر به من عطا كن كه آن را نردبانی سازم و به سوی مقام رضوان تو بالا روم و از عقاب تو در امان باشم. ای مهربانترين مهربانان. -]

 

50 - دعای پنجاه: در باب ترس از خدا

1 - خدايا تو مرا باعتدال آفريدی و در طفوليت پرورشم دادی و به ميزان كفايت روزی ام عطا كردی.

2 - خداوندا من در آياتی كه بعنوان كتاب آسمانی نازل فرموده ای و بندگانت را بدان بشارت داده ای يافتم كه چنين فرمودی: ای بندگان من كه بر جان خويش اسراف كرده و تجاوز نموده ايد، هرگز از رحمت خدا نا اميد نشويد، چرا كه خداوند همه گناهان را مورد مغفرت و آمرزش قرار می دهد. و در گذشته گناهانی كه تو خود از آنها آگاهی و كم و كيف آنها را از من بهتر ميدانی از من سر زده است. پس وای بر من از آنچه تو در نامه اعمالم نوشته ای.

3 - و اگر جای اميدواری به عفو تو كه همه چيز را شامل می شود نبود، خود را هلاك می ساختم و اگر امكان می داشت كه كسی از پروردگارش بگريزد، براستی من از همه سزاوارتر بودم كه از تو بگريزم. و هيچ چيز در زمين و آسمان از تو پنهان نمی ماند و تو آن را حاضر می كنی و مجازات و محاسبه تو در قيامت، كفايت خواهد كرد.

4 - پروردگارا، من اگر از تو می گريزم، تو طالب منی و اگر من از تو فرار می كنم، تو بدنبال منی. و اينك من با حال خضوع و ذلت و افتادگی در پيشگاه تو سر به فرمانم. اگر مرا عذاب كنی، بحق شايسته آنم و اين امر از جانب تو عين عدل است. و اگر مرا ببخشی، همچون گذشته عفوت شامل حالم شده و لباس بخششت را بر تنم پوشانده ای.

5 - پس ای پروردگار من، از تو درخواست می كنم به حق اسمائی كه نزد خود پنهان داری و به حق آن جمالی كه پرده ها مانع از درخشش آن شده اند، بر اين نفس نالان و بر اين تكه استخوان ناتوان رحم آور. نفسی كه تحمل گرمای خورشيدت را ندارد پس چگونه حرارت آتش دوزخت را تحمل تواند كرد؟ و نيز كسی كه نمی تواند صدای رعد آسمان را بشنود، چگونه تاب شنيدن صدای خشم تو را دارد؟

6 - پس ای خدای من، بر من رحم كن، من فردی كوچك و ناچيزم، و ارزشی اندك دارم و عذاب من هرگز به مقدار مثقال و ذره ای بر سلطنت تو نمی افزايد و اگر عذاب كردن من چيزی بر ملك تو می افزود از تو می خواستم كه به من صبر در اين عذاب را عطا كنی و دوست می داشتم كه آن فزونی در ملك تو محقق گردد. ولی خدايا سلطنت تو بزرگتر و ملك تو با دوام تر از آن است كه اطاعت فرمانبران چيزی بر آن بيفزايد و يا نافرمانی گناهكاران چيزی از آن بكاهد.

7 - پس ای مهربانترين مهربانان، بر من رحم كن و ای صاحب جلالت و اكرام، از من درگذر و توبه ام بپذير كه براستی تو، توبه پذير و مهربانی.

 

51 - دعای پنجاه و يكم: در هنگام خضوع و زاری به درگاه خداوند

01 - ای معبود من، تنها تو شايسته حمد و سپاسی و من تو را شكر می كنم بر رفتار نيكويت در حق من، و بر وفور نعمتهايت و افزونی عطاهايت بر من، و بر رحمتی كه بواسطه آن مرا بر تری بخشيدی و بر نعمتی كه آن را بر من نازل فرمودی، براستی تو در حق من لطف هائی نموده ای كه من از شكر و سپاس آنها عاجزم.

02 - و اگر احسان و ريزش نعمتهای تو بر من نبود، من به بهره و سودی نمی رسيدم و توفيق اصلاح نفسم را پيدا نمی كردم، اما تو در حق من به احسان و نيكی آغاز كردی و كفايت در همه امورم را به من ارزانی داشتی و بلا را از من دور كردی و عواقب دردناك قضا و قدر را از من باز داشتی.

03 - ای معبود من، چه بسيار گرفتاريهای سخت كه از من بگردانيدی، و چه فراوان نعمتهای بيشمار كه چشمم بدانها روشن ساختی و چه بسيار رفتارهای بزرگوارانه كه در حق من انجام دادی.

04 - تويی كه به هنگام بيچارگی، خواسته مرا اجابت فرمودی و به هنگام لغزشها، از خطای من در گذشتی و انتقام مرا از ستمگران گرفتی.

05 - خدايا من هرگز تو را به هنگام مسئلت، بخيل نمی بينم و آن هنگام كه به تو رو می كنم، گرفته و ممسك نمی يابم، بلكه احساس می كنم كه تو دعايم می شنوی و خواسته ام عطا می كنی و می يابم كه نعمتهای تو در هر شأنی از شئون و در هر زمانی از زمانها بر من فرو می ريزد. پس تنها تو مورد ستايش منی و اين رفتار توست كه نزد من نيكوست.

06 - جان و زبان و عقل من تو را سپاس می گويند، سپاسی كه به حد كمال و به حقيقت شكر می رسد، سپاسی كه نهايت رضايت تو از من است، پس مرا از خشم و غضب خودت برهان.

07 - ای پناهگاه من هنگاميكه راهها و مسلكهای گوناگون مرا ناتوان ساخته اند. و ای در گذرنده از لغزشهای من، اگر چشم پوشی تو از زشتيهايم نبود، به تحقيق من از رسوايان بودم. و ای تأييد كننده من به ياری و نصرت، اگر ياری تو نبود، به راستی از شكست خوردگان بودم. و ای كسی كه پادشاهان در برابر او يوغ ذلت و خواری بر گردنهايشان افكنده اند و از هيبت و اقتدار او هراسناكند، و ای اهل تقوی و ای كسی كه نامهای زيبا از آن توست، از تو درخواست می كنم كه مرا ببخشی و بيامرزی. من بی گناه نيستم كه عذرم پذيرفته باشد و دارای توانی نيستم كه پيروز گردم و راه فراری ندارم كه بگريزم.

08 - و از تو می خواهم كه از خطاهايم درگذری و در آستانت بيزاری می جويم از گناهانی كه مرا به فلاكت انداخته و احاطه ام كرده و به هلاكت كشانده است. ای پروردگار من، از آن گناهان با حال پشيمانی به سوی تو گريخته ام، پس توبه ام بپذير. به تو پناه آورده ام، پس پناهم ده. به تو روی آورده ام، پس خوارم مساز. دست گدايی به سوی تو دراز كرده ام، پس محرومم مفرما. به ريسمان تو چنگ انداخته ام پس تسليم ديگری ام مكن. تو را می خوانم، پس نااميدم باز مگردان.

09 - ای پروردگار من، تو را می خوانم در حالی كه مسكينم، نالانم، ترسانم، هراسانم، بيمناكم، گدايم و بيچاره آستان توام.

10 - ای معبود من، به تو شكايت می آورم از ناتوانيم در اقدام سريع به آنچه كه به اوليائت وعده داده ای، و در پرهيز از آنچه كه دشمنانت را از آنها بيم داده ای، و از فراوانی غمها و از وسوسه دلم.

11 - معبودا، تاكنون مرا به خاطر نيتهايم رسوا نكرده ای و به خاطر گناهانم هلاك نساخته ای. هر گاه تو را می خوانم مرا اجابت می كنی گرچه من در آن هنگام كه تو مرا می خوانی كاهلم. و هر گاه من حاجتی داشته باشم از تو درخواست می كنم و در هر كجا باشم رازم را نزد تو فاش می گويم و جز تو را نمی خوانم و به هيچكس غير تو اميد ندارم.

12 - خدايا اجابت، اجابت. آن كس كه به تو شكايت آورد، صدايش می شنوی و آن كس كه بر تو توكل نمايد، به ديدارش می روی و هر كس را كه به ريسمان تو چنگ زند نجات می دهی و آن كس را كه به تو پناهنده شود، از گرفتاری می رهانی.

13 - ای معبود من، پس به خاطر كمی شكر گزاريم، مرا از خير آخرت و دنيا محروم مفرما و آنچه از گناهانم می دانی ببخش.

14 - اگر عذابم كنی، البته منم كه ظالم و متجاوز و ضايع كننده و گناهكار و مقصر و واگذارنده و غافل از نصيب خويشم. و امّا اگر مرا ببخشی، تويی كه مهربانترين مهربانانی. -]

 

52 - دعای پنجاه و دوم: اصرار در آستان خداوند

1 - ای خدايی كه چيزی در زمين و آسمان از تو پنهان نمی ماند، و ای معبود من، چگونه پنهان بماند چيزی كه تو خود خالق آن هستی؟ و چگونه قابل شمارش نباشد چيزی كه خود آن را ساخته ای؟ يا چگونه از تو غايب شود چيزی كه خود آن را تدبير می كنی؟ يا چگونه می تواند از تو بگريزد كسی كه زندگی او جز به روزی تو بسته نيست؟ يا چگونه می تواند از دست تو خود را رها كند كسی كه در غير مملكت تو راهی برای او نيست؟

2 - خدايا پاك و پيراسته ای با ترس ترين بندگانت از تو، عالمترين آنان به توست و خاشع ترين آنان در بارگاه تو مطيعترين آنهاست و پست ترين آنان كسی است كه تو او را روزی می دهی ولی او غير تو را می پرستد.

3 - خداوندا پاك و منزهی كسی كه مشرك شود و پيامبرانت را تكذيب كند از سلطنت تو چيزی نمی كاهد. و كسی كه حكم تو را ناگوار می پندارد نمی تواند فرمان تو را بگرداند و كسی كه قدرت تو را دروغ می شمرد نمی تواند از چنگ تو بگريزد و آن كس كه غير تو را پرستش كند از خاطر تو نمی رود و آن كس كه ديدار تو برايش ناگوار است، در دنيا برای هميشه عمر نمی كند.

4 - خدايا پاك و منزهی چه قدر مقام تو بزرگ و سلطنت تو غالب و قدرت تو شديد و فرمان تو نافذ است

5 - پاك و پيراسته ای برای جميع بندگانت مرگ را امری حتمی قرار داده ای چه آنها كه تو را به يكتايی می پرستند و چه آنها كه به تو كافرند، و همگان مرگ را خواهند چشيد و همه به سوی تو باز می گردند. پس تو مبارك و والايی، هيچ معبودی جز تو نيست، يكتايی و هيچ شريكی برای تو نيست.

6 - من به تو ايمان آوردم و رسولانت را تصديق كردم و كتابت را پذيرفتم و به هر معبودی غير تو كافر شدم و از هر كس كه غير تو را عبادت كند، بيزاری جستم.

7 - خداوندا من همواره كه شب را صبح می كنم و صبح را به شب می رسانم عمل خودم را اندك می بينم و به گناهانم اعتراف دارم و به خطاهايم اقرار می كنم. من به خاطر تعدّی به خويشتن ذليلم، رفتارم مرا هلاك ساخته و هوای نفسم مرا پست و ذليل گردانيده و شهواتم مرا از توفيقات و بهره ها محروم ساخته است.

8 - پس ای مولای من، به گدايی آمده ام، و اين گدايی از سوی كسی است كه به خاطر آرزوهای دراز روحش بيهوده شده و به خاطر خشكی و بی تحركی رگها جسمش غافل شده و دلش شيفته و شيدای فراوانی نعمتها گشته و فكرش نسبت به آينده ای كه به سوی آن پيش می رود اندك است.

9 - گدايی كسی است كه به راستی آرزو بر او غالب آمده و هوای نفس او را فريب داده و دنيا بر او مسلط گشته و مرگ بر او سايه افكنده است. گدايی كسی است كه گناهانش را بسيار می داند و به خطای خود معترف است. گدايی كسی است كه جز تو پروردگاری برايش نيست و غير تو سرپرستی ندارد و هيچ كس او را از چنگ تو نجات نمی دهد و هيچ پناهی برای فرار از تو جز آستان خودت ندارد.

10 - خدايا از تو درخواست می كنم به احترام حقّی كه بر همه مخلوقاتت داری و به اسم اعظمت كه پيامبرت را فرمان دادی تا به آن اسم تو را تسبيح گويد و به عظمت ذات بزرگت كه هرگز فرسوده و متغير نمی گردد و دگرگونی و نيستی نمی پذيرد، كه بر محمّد و آل محمّد صلّی الله عليه و آله درود فرستی و در پرتو بندگی خودت مرا از هر چيزی بی نياز گردانی و با ترس از خودت علاقه به دنيا را از دل من بكنی و با رحمت خود مرا با انبوه كرامتهايت جفت و همراه گردانی.

11 - پس من به سوی تو می گريزم و از تو می ترسم و از تو ياری می جويم و تنها به تو اميد دارم و تو را می خوانم و به تو پناهنده می شوم و تنها به تو اطمينان دارم و از تو كمك می طلبم و به تو ايمان دارم و بر تو توكل می كنم و بر بخشش و كرم تو اعتماد و تكيه دارم.

 

53 - دعای پنجاه و سوم: در هنگام خضوع و خشوع در برابر خداوند

1 - پروردگارا، گناهانم مرا ساكت ساخته و سخنم را بريده است، پس من هيچ دليلی ندارم و از اين رو من اسير گرفتاريهايم هستم و در گرو اعمال خويشم و در گناهانم متحيرم و در نيّتم سرگردانم و در راه وامانده ام.

2 - خود را در جايگاه فرومايگان گناهكار قرار داده ام، جايگاه شقاوت پيشگانی كه بر تو جسارت ورزيدند و وعده های تو را سبك پنداشتند.

3 - خدايا پاك و پيراسته ای چه جرأتی بود كه به حريم تو جسارت كردم و چه فريبی بود كه با آن خود را گول زدم؟

4 - ای سرور من، بر با صورت به زمين خوردنم و بر لغزش گامهايم رحم كن و بر جهلم با بردباريت و بر سوء كردارم با احسانت رفتار نما. چرا كه من به گناهم اقرار دارم و به خطای خويش معترفم و اينك اين دست من و اين موی پيشای من است كه در كف توست، تسليمم كه مرا قصاص كنی. رحم كن بر سالخوردگيم و بر افول روزهای عمرم و بر نزديك شدن مرگم و بر ناتوانی و نيازمندی و بيچارگيم.

5 - ای آقای من، بر من رحم كن آن هنگام كه اثری از من در دنيا باقی نماند و ياد من از ميان مخلوقين تو برود و من از فراموش شدگان باشم، گويی به كلی فراموش شده ام.

6 - و ای مولای من، بر من رحم كن آن هنگام كه صورتم دگرگون شود و حالم عوض شود، وقتی كه بدنم متلاشی شود و اعضايم از هم جدا گردند و مفاصلم پاره شوند ای و ای بر غفلت و بی خبری من از آنچه قرار است برايم پيش آيد

7 - ای سرور من، به هنگام برانگيخته شدن و زنده شدنم در قيامت بر من رحم كن، و جايگاه مرا در آن روز در كنار اولياء خودت و محل مرا در ميان دوستانت و مسكن مرا در جوار خودت قرار ده، ای پروردگار جهانيان.

 

54 - دعای پنجاه و چهارم: در رفع غم و اندوه

1 - ای بر طرف كننده اندوه و ای دور كننده غمها، ای مهربان و عطوف در دنيا و آخرت، بر محمّد و آل محمّد صلّی الله عليه و آله درود فرست و غم و اندوه مرا بر طرف فرما.

2 - ای يگانه، ای يكتا، ای بی نياز، ای كسی كه نه می زايد و نه زائيده می شود و برای او همتايی نيست، مرا حفظ كن و از گناهان مبرا ساز و گرفتاريم بر طرف فرما. [آية الكرسی و سوره فلق و سوره ناس و سوره توحيد را بخوان و بگو]

3 - خدايا من از تو مسألت دارم، مسألت كسی كه نيازش سخت و توانش ضعيف و گناهانش افزون شده است. مسألت كسی كه نيازش سخت و توانش ضعيف و گناهنش افزون شده است مسألت كسی كه برای رفع نيازمنديش ياوری نمی يابد و برای جبران ناتوانيش، تقويت كننده ای پيدا نمی كند و برای گناهانش آمرزنده ای سراغ ندارد جز تو. ای صاحب جلالت و اكرام، از تو عملی را می خواهم كه عامل به آن را دوست می داری و يقينی را درخواست می كنم كه هر كس به آن درجه از يقين نسبت به نفوذ اراده و فرمان تو برسد، نفع فراوان خواهد برد.

4 - خداوندا بر محمد و آل محمد صلّی الله عليه و آله درود فرست و مرا در حال صدق و راستی بميران و حاجتم به دنيا را قطع كن و ميل مرا در چيزهايی كه نزد توست قرار بده كه به ديدارت اشتياق پيدا كنم و صداقت در توكل بر خودت را به من عطا فرما.

5 - از تو درخواست می كنم خير آنچه را در نامه اعمالم ثبت شده و از شر آنچه مكتوب شده به تو پناه می آورم. از تو طلب می كنم ترس آنهايی را كه بندگی تو می كنند و بندگی آنهايی را كه در برابر تو خاشعند و يقين آنهايی را كه بر تو توكل دارند و توكل آنانی را كه به تو ايمان دارند.

6 - خدايا ميل من به خواسته ام را همچون ميل اوليائت به خواسته هايشان و ترس مرا همچون ترس آنان قرار بده و مرا در راه رضايت خود به كارهايی موفق فرما كه هيچ چيز از دين تو را به خاطر ترس از مخلوقت ترك نكنم.

7 - خداوندا، اين است حاجت من، پس ميل مرا نسبت به آن افزون كن و در آنها زبان پوزش به من عطا فرما و استدلال در آنها را به من تلقين كن و تنم را در اين حاجات سالم بدار.

8 - خدايا اگر ديگری شب را صبح می كند در حالی كه اطمينان و اميدی به غير تو دارد، من چنين نيستم بلكه صبح می كنم در حالی كه تو در همه امور مورد اطمينان و محل اميد منی، پس عاقبت همه كارها را برايم خير قرار بده و مرا از گمراهيهای بلاها و آزمايشات نجات ده، به رحمتت ای مهربانترين مهربانان.

9 - و درود خدا بر آقای ما محمد صلّی الله عليه و آله رسول برگزيده خدا و بر آل پاك او باد. و الحمد الله رب العالمين.